Standbeeld van Sint Jan de Doper met gouden kruis, Karelsbrug, Praag, Tsjechië. / Credit: Oldrich Barak/Shutterstock
Vaticaanstad, 9 juni 2025 / 15:31 uur (CNA).
Hoe communiceren met hoop in het Europa van vandaag? Dat is de vraag waarmee een groep kerkelijke communicators en journalisten zich bezighield tijdens een bijeenkomst van 3 tot 5 juni in Praag, georganiseerd door de Raad van Bisschoppenconferenties van Europa.
In het kader van het Jubileum van Hoop kwamen deskundigen uit 18 landen van de Europese Unie samen om na te denken over communicatie die “betekenis herstelt” in het leven van mensen; dat wil zeggen communicatie die over God spreekt.
Daniel Arasa, consultor van het Dicasterie voor Communicatie en decaan van de faculteit institutionele sociale communicatie aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis in Rome, opende de bijeenkomst met een presentatie getiteld “De Dienst van Kerkelijke Communicatoren aan de Kerk in de Huidige Context.”
In een gesprek met ACI Prensa, CNA’s Spaans-talige nieuws partner, sprak Arasa over een van de belangrijkste problemen waarmee institutionele communicators worden geconfronteerd: het gebrek aan vertrouwen in instellingen. In het licht hiervan benadrukte hij het belang van vernieuwing die zich richt op drie actielijnen.
Een oproep tot ‘culturele herbebossing’
Allereerst deed hij een oproep tot “culturele herbebossing,” een metafoor die verwijst naar het herbeplanten van kernwaarden in de samenleving “die betekenis en eenheid geven aan het samenleven.”
Hij specificeerde dat het verlies van deze waarden niet alleen het gevolg is van religieuze onwetendheid of ontkerstening, maar ook van het proces dat in de jaren zestig begon “met geslachtstheorieën, radicaal feminisme, de verscherping van individualisme en relativisme.”
Arasa legde uit dat deze fenomenen concepten zoals man, vrouw, gezin en liefde ontdaan hebben van antropologische inhoud. Dergelijke concepten “werden tot voor kort wereldwijd gedeeld en maakten dialoog en sociaal samenleven mogelijk. Nu zijn ze van inhoud ontdaan,” wees hij erop.
Wanneer deze “bomen” verdwijnen, stortte de berg in, voegde de communicatiespecialist toe. Daarom benadrukte hij de verantwoordelijkheid van kerkelijke communicators om de samenleving “cultureel te herbebossen.”
In zijn presentatie legde Arasa ook de nadruk op de noodzaak om creativiteit en empathie in communicatie te bevorderen.
Tot slot noemde hij vier kwaliteiten die een religieuze communicator moet bezitten: “een verlangen naar voortdurende vorming, dienstbaarheid, eenheid met de Heilige Vader, goed humeur en vreugde.”
Te midden van oorlogen en secularisatie in Europa verduidelijkte hij dat hoop geven niet alleen betekent goed nieuws communiceren, maar ook “negatieve zaken kunnen bespreken in een context van geloof; dat wil zeggen, van hoop.”
Hij benadrukte ook dat mensen “verhalen willen horen,” dus worden instellingen het beste gepresenteerd door middel van verhalen.
De Italiaan Alessandro Gisotti, plaatsvervangend directeur van de redactiedienst van het Dicasterie voor Communicatie en voormalig perswoordvoerder van het Vaticaan tijdens het pontificaat van paus Franciscus, reflecteerde over het thema “Communicatie van paus Franciscus naar paus Leo.” Hij zei dat om paus Leo te begrijpen, “je Sint Augustinus moet kennen.”
De slotbijeenkomst behandelde het onderwerp “Journalisten en Vaticaanse Communicatie,” met toespraken van Javier Martínez Brocal, Vaticaanexpert en correspondent voor de Spaanse krant ABC, en Josef Pazderka, hoofdredacteur van Český rozhlas Plus, een Tsjechisch radiostation.
Brocal benadrukte dat degenen die het gevoel van betekenis in het leven verloren hebben of wanhopig zijn, dat antwoord vinden in de Kerk, ook al zoeken zij het niet direct.
Arasa weerklonk Martínez-Brocals woorden en benadrukte dat “de Kerk een van de weinige, zo niet de enige, instelling is die betekenis kan geven aan veel van deze vragen.” In dit opzicht benadrukte hij dat dezelfde mensen die neigen naar “orientalisme, mindfulness, enzovoort, erg aandachtig waren voor wat er tijdens het conclaaf gebeurde.”
“De schoonheid van de rituelen, de gebeden, het gevoel van vreugde dat het volk doordrong, op de pleinen… dit zijn dingen die laten zien dat er een spirituele dimensie achter ligt; het is wat mensen werkelijk met betekenis vervult,” voegde hij toe.
In dit kader herinnerde hij eraan dat Leo XIV zoekt naar “het herstel van de primaten van Christus,” een thema waar Franciscus ook sterk op aandrong. “Mensen hebben antwoorden nodig, en alleen God is het antwoord, en we moeten niet bang zijn dat op een zeer positieve, niet-opdringerige wijze te presenteren. Het gaat om het brengen van een boodschap van vreugde,” gaf Arasa aan.
Getuigenis van leven en consistentie
Tot slot drong hij aan op het belang van consistentie: “We kunnen niet over Christus spreken en Christus presenteren zonder ons leven als getuigenis te geven. Alles wat we zeggen moet die evangeliserende geest hebben, iets wat de paus voortdurend benadrukt.”
De bijeenkomst omvatte ook verschillende culturele activiteiten, waaronder een Mis in de Sint-Wenceslauskapel van de kathedraal van Praag, voorgegaan door bisschop Josef Nuzík, voorzitter van de Tsjechische bisschoppenconferentie.
Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd door ACI Prensa, de Spaans-talige nieuwspartner van CNA. Het is vertaald en bewerkt door CNA.
