Eens geschreven blijft gegeven
Overwegingen naar aanleiding van de schrift – Pater Elias Leyds C.S.J.
Vrijdag van de vierde week van de veertigdagen tijd – Jaar A – overweging bij de eerste lezing wijsheid 2, 1a. 12-22 – Verantwoording afleggen
De hoofdpersoon gaat niet met zijn tijd mee, volgt niet de gangbare conventies… en hij doet dat uit naam van God. De mensen kunnen dit niet accommoderen. Hij appelleert aan de waarheid. Maar het licht waarin hij zich vertoont is onverdraagbaar. Hij provoceert op enorme wijze.
Deze mens is een verantwoordelijk iemand. En wil ook verantwoordelijkheid dragen. Is volstrekt authentiek, want hij zegt dat we allemaal uiteindelijk verantwoordelijkheid aan God moeten afleggen. Hij stelt de verantwoordelijkheid aan god boven alles. Maar goed dat betekent dat ze hem niet kunnen tolereren. Daar kunnen ze geen rust bij krijgen.
Laten we zien of zijn woorden waar zijn en kijken hoe hij dood gaat. Want als God zijn vriend is, zal die hem wel redden.
Ook al verwerpen ze deze persoon, toch blijven ze op een of andere manier met hem verbonden… Ze moeten hem testen.. Laat we zien of hij werkelijk zachtmoedig is. Testen op een provocatieve manier. Kijken hoe hij dood gaat.
Een merkwaardige beproeving van de persoon. Laten we hem met brutaliteit en kwelling aanpakken. Vreemde vogels…
Het tweede is dat ze toch wel onrustig zijn want hun geweten speelt mee, omdat ze niet weten hoe hij zich zo waarachtig kan gedragen. Dus eigenlijk sluit hun geweten, hun ziel zich bij die onrust aan. Alle angsten komen boven. We willen hem martelen. Alle wreedheid komt boven. Geweld komt uit angst voort, wreedheid komt voort uit lafheid.
De objectieve getuigenis, het geweten dat uiteindelijk ook objectief wilt zijn en de ziel die uiteindelijk bang is voor de dood, bang voor het lijden dat geprovoceerd wordt. Dat wordt allemaal door deze ene getuigenis geprovoceerd.
Maar met deze redenering waren ze op een dwaalspoor gekomen. Maar er is wel een God die op dit dwaalspoor is gaan meelopen. Het kan ons allemaal overkomen. Hij heeft zich onderworpen aan deze slechte mens. Tegenover Christus worden we uitgedaagd. Tegenover een gekruisigde Christus moeten we antwoorden. We kunnen niet zonder antwoord blijven.
Eerste Lezing uit het boek der Wijsheid 2,1a.12-22:
In valse waan zeggen de goddelozen tot elkaar: “Laten wij de rechtvaardige belagen, want hij is van geen nut, hij gaat in tegen onze werken, hij verwijt ons zonden tegen de wet, hij beschuldigt ons van overtredingen tegen onze opvoeding. Hij wendt voor kennis van God te bezitten en hij noemt zich een kind van de Heer; Hij is ons tot een verwijt tegen onze opvattingen geworden, alleen al hem te zien is ons een last, want zijn levensstijl is anders dan van anderen en zijn gedrag is ongewoon, als valse munt beschouwt hij ons, hij mijdt onze wegen alsof ze onrein waren, hij noemt het einde der rechtvaardigen zalig, hij beroemt er zich op dat God zijn vader is. Laten wij zien of zijn woorden waar zijn, en nemen wij als proef wat bij zijn heengaan gebeurt. Want als de rechtvaardige Gods zoon is, zal Hij hem te hulp komen en hem redden uit de hand van zijn tegenstanders. Laten wij met brutaliteit en kwelling hem aanpakken, om te zien of hij werkelijk zachtmoedig is en om zijn geduld te toetsen. Laten wij hem tot een schandelijke dood veroordelen, hij zal immers, naar zijn zeggen, toch beschermd worden.” Zo redeneerden ze, maar daarmee waren ze op een dwaalspoor, want hun slechtheid verblindde hen. Zij verstonden Gods geheimen niet, zij hoopten niet op loon voor een heilig leven, noch geloofden zij in een ereprijs voor smetteloze zielen. Welk antwoord geven wij aan iemand die zo oprecht provoceert?
Keywoorden: Antwoord geven | Getuigenis | Geweten | Verantwoording afleggen aan God | Wijsheid 2 | Ziel |
Categorie: Geloof en Leven | Liturgische Kalender | Pater Elias
XLS00015
