COMMENTAAR: Het bewijs dat het leven begint bij de conceptie is zo doorslaggevend dat het ontkennen van dit feit gelijk staat aan het ontkennen van de wetenschap.
Daniel Philpott; Commentaren; 13 december 2022
Op 5 dec. publiceerden twee van mijn collega’s van de Universiteit van Notre Dame, Tamara Kay en Susan Ostermann, beiden van de faculteit van de Keough School of Global Affairs, een opiniestuk in de Chicago Tribune waarin zij beweerden “leugens”, “opzettelijke verkeerde informatie” en “volstrekte onwaarheden” te weerleggen die hebben gediend om “de toegang tot abortus” in de Verenigde Staten uit te hollen.
De dag daarna publiceerde de pater van het Heilige Kruis John I. Jenkins, President van de Universiteit van Notre Dame, een ingezonden brief aan de Tribune waarin stond:
… Tamara Kay en Susan Ostermann zijn natuurlijk vrij om hun mening te uiten op onze campus of op elk publiek forum. Omdat zij ervoor gekozen hebben zich te identificeren als faculteitsleden van Notre Dame, schrijf ik om ondubbelzinnig te verklaren dat hun essay niet de visie en waarden van de Universiteit van Notre Dame weerspiegelt in toon, argumenten of beweringen.
Als professor aan de Notre Dame die les geeft over gerechtigheid m.b.t. politiek, inclusief mondiale zaken, wil ik dezelfde vrijheid uitoefenen. Ik beschouw één van de vier “leugens”, zoals zij stellen, die door mijn collega’s op de korrel wordt genomen: “abortus doodt baby’s”,. Ze schrijven dat “bijna 90% van de abortussen plaatsvinden in de eerste 10 weken van de zwangerschap, wanneer er nog geen baby’s of foetussen zijn.” De waarheid is dat baby’s beginnen bij de conceptie en dat grote gevolgen heeft voor gerechtigheid.
Wat is er magisch aan het moment van conceptie? vragen sceptici. In feite gebeurt er iets bijzonders op dit moment: een nieuw menselijk wezen wordt gevormd. Drie belangrijke kwaliteiten kenmerken het.
Ten eerste is het compleet. Een wezen dat een eenheid vormt, met een volledige set chromosomen, dat alle beginnende capaciteiten van een mens bevat, bestaat nu. Was de eicel van de moeder niet bevrucht, dan zou een dergelijk wezen niet bestaan.
Ten tweede is het uniek. Hoewel dit wezen afhankelijk is van de voeding van de moeder, verschilt het van de nier of de maag van de moeder doordat het een afzonderlijk menselijk wezen is dat bestaat binnen een groter menselijk wezen.
Ten derde bezit het een intern gericht groeitraject. Eenmaal gevormd, begint de zygote zich onmiddellijk te vermenigvuldigen, een proces van expansie dat, tenzij het door natuurlijke bedreigingen of een menselijke beslissing wordt gestopt, zich zal ontwikkelen tot een persoon die lacht, een honkbal gooit en grijs haar krijgt.
Degenen die ontkennen dat menselijk leven begint bij de conceptie, wijzen het begin van leven – of, zouden zij wellicht zeggen, van leven met waarde, of van persoon zijn – bijna altijd toe aan de activering van een van de eigenschappen of activiteiten van dit wezen: hersengolven, een hartslag, bewustzijn, levensvatbaarheid. Een dergelijke toewijzing is echter willekeurig: op welke gronden moet de ontwikkeling van deze of gene eigenschap of activiteit worden aangewezen als het kritieke moment? Verder verwart de redenering attributen of activiteit met het wezen dat ze bezit. Menselijke wezens zijn geen hartkloppingen of beoefenende wiskunde of rood haar, maar eerder wezens die een hartslag hebben, zelf wiskunde beoefenen en sporten met rood haar. Deze kwaliteiten, ontluikend op het moment van de conceptie, worden bezeten door een wezen dat eraan voorafgaat. Een ongeboren persoon, zo wordt gezegd, is geen potentieel mens, maar eerder een mens met potentieel.
Een van de gevaren van het identificeren van mensen met wat ze hebben of doen, is dat het bepaalde mensen met onontwikkelde, beschadigde of aangetaste vermogens minder dan volledig menselijk maakt: pasgeborenen, Alzheimerpatiënten, geestelijk gehandicapten. Als we ervan uitgaan dat menselijke wezens een onschendbare waardigheid bezitten, dan volgt daaruit dat deze minder-dan-volledige mensen een minder-dan-volledige waardigheid bezitten. Het is zowel verfrissend eerlijk als verontrustend consistent dat de ethicus van Princeton, Peter Singer, die stelt dat mensen pas waarde krijgen als ze zelfbewust zijn, infanticide toestaat in het geval van ernstig gehandicapte kinderen. “Het leven van een pasgeborene heeft minder waarde dan het leven van een varken, een hond of een chimpansee,” schreef hij in 1979 in zijn klassieke leerboek Practical Ethics (Praktische Ethiek).
Wetenschappers bevestigen dat het leven begint bij de conceptie. Uit een zorgvuldig onderzoek (ook hier) van een promovendus van de Universiteit van Chicago onder 5.337 biologen van meer dan 1.000 instellingen over de hele wereld bleek dat 96% van hen het eens was met de stelling. De steekproef was niet vertekend: 89% van de respondenten zag zichzelf als liberaal en 85% als pro-choice. De studie haalt pagina’s aan van leerboeken over embryologie die hetzelfde onderwijzen. Het bewijs is zo doorslaggevend dat ontkennen dat het leven begint bij de conceptie een ontkenning van de wetenschap is, zoals sceptici m.b.t. klimaatverandering of van de geldigheid van de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020 worden beschuldigd van het ontkennen van de waarheid.
Zoals geleerden over genocide ons vertellen, is ontmenselijking de opmaat tot massamoord. Het oordeel dat een prenataal menselijk wezen slechts een potentieel leven is, was cruciaal voor de goedkeuring van abortus door het Amerikaanse Hooggerechtshof in zijn Roe v. Wade oordeel van 1973. Meer dan 64 miljoen abortussen volgden in de Verenigde Staten. IJsland, met hetzelfde oordeel over potentieel leven, streeft ernaar het syndroom van Down te elimineren door mensen met het syndroom van Down te elimineren, door baby’s te aborteren die blijkens prenatale tests drager zijn van de aandoening.
Volgens de meest voorzichtige schattingen vinden wereldwijd jaarlijks meer dan 12 miljoen abortussen plaats. (Merk op dat het Alan Guttmacher Instituut, dat andere telregels gebruikt, concludeert dat er ongeveer 73 miljoen abortussen per jaar plaatsvinden). Ter vergelijking: bij de genocide in Rwanda in 1994, een algemeen erkende massamoord, vielen naar schatting een miljoen doden, terwijl de Wereldgezondheidsorganisatie schat dat 250.000 doden per jaar het gevolg zullen zijn van de klimaatverandering, een bedreiging voor het leven waarvan de berichtgeving in de massamedia, de academische wereld en de internationale instellingen die van de wereldwijde abortus in het niet doet vallen. Rwanda en klimaatverandering verdienen onze studie en actie, dat zeker. Maar waarom niet ook de meer dan een miljard abortussen die in de wereld hebben plaatsgevonden sinds de Sovjet-Unie in 1920 de praktijk voor het eerst legaliseerde?
En waarom krijgt het jaarlijks massaal weghalen van leven niet evenveel publieke aandacht als het grootschalig doden in oorlogen en andere wreedheden op het gebied van de mensenrechten? Een antwoord kwam levendig bij me op in september 2019, toen ik het nieuws zag dat er 2.411 geaborteerde baby’s waren gevonden op de boerderij in Illinois van Dr. Ulrich Klopfer, een abortusarts die op 3 september van die maand was overleden. Dr. Klopfer had tientallen jaren lang tienduizenden abortussen uitgevoerd in zijn praktijk in South Bend, Indiana, op minder dan een mijl van de campus van Notre Dame, evenals in Ft. Wayne, Indiana, en Gary, Indiana. Blijkbaar had hij veel van de dode lichamen naar zijn boerderij in Illinois gebracht, waar hij ze had geconserveerd in een derivaat van formaldehyde. Handen, armen, benen en hoofden waren allemaal zichtbaar. Geen baby’s?
Een paar nationale media besteedden aandacht aan het verhaal. Nationale kranten plaatsten het meestal op de onderste helft of voorbij de voorpagina. De meesten verwezen naar “foetale overblijfselen”, hoewel een online stuk van Fox News de term “ongeboren kinderen” gebruikte. Hoe zouden deze kranten hebben bericht over de ontdekking van 2441 dode lichamen van een andere categorie mensen op een boerderij op het platteland van Illinois? Bijvoorbeeld ouderen? Gehandicapten? Een minderheid? Een politieke groepering? Zou het verhaal niet de grootste kop op de voorpagina van de New York Times of de Washington Post verdienen? Zou het niet te boek staan als een duistere mijlpaal in de Amerikaanse geschiedenis? Misschien is de verklaring voor de slappe berichtgeving dat in geval de media op treffende wijze hadden bericht over de dode kinderen op de boerderij van Dr. Klopfer, zij dan ook hadden moeten onderzoeken hoe zij spreken over het feit dat sinds 1973 elke dag gemiddeld ruim meer dan 2.441 baby’s van het leven zijn beroofd.
“Een samenleving zal worden beoordeeld op grond van hoe zij haar zwakste leden behandelt, en tot de meest kwetsbaren behoren zeker de ongeborenen en de stervenden”, zei paus Johannes Paulus II. Dat geldt ook voor een katholieke universiteit wat betreft haar getuigenis van gerechtigheid. Notre Dame verklaart haar steun als instituut voor de keuze voor het leven. Centra, instituten, clubs, docenten, medewerkers en studenten komen op voor het ongeboren leven en steunen zwangere vrouwen in hun keuze voor het leven. President Jenkins heeft meerdere malen het contingent van de Notre Dame geleid bij de March For Life in Washington, D.C.. Dit is onderwijs voor het opbouwen van vrede en het beschermen van mensenrechten. De Keough School of Global Affairs verkondigt haar missie als integrale menselijke ontwikkeling, een concept uit de katholieke sociale leer waarin de menselijke waardigheid centraal staat. Het onderwijs en de studie van politiek en mondiale zaken in Notre Dame heeft dus geen andere keuze dan zich bezig te houden met wat verreweg de grootste aantasting van de menselijke waardigheid op deze planeet is.
Daniel Philpott is hoogleraar politieke wetenschappen aan de Universiteit van Notre Dame. Dit essay verscheen oorspronkelijk op Arc of the Universe en is herdrukt met toestemming.
Keywoorden: Abortus | Abortus wetgeving | Begin van het leven | Compleet | Conceptie | Daniel Philpott | Genocide | H.Paus Johannes Paulus II | Humanae Vitae | Menselijk wezen | Menselijke waardigheid | NCRegister | Ontmenselijking | Peter Singer | Potentieel | Pro-life | Syndroom van Down | Uniciteit | Universiteit van Notre Dame | Waarheid over het leven |
Wilt u meer lezen of zien/horen over bijvoorbeeld ‘Ontmenselijking‘? Klik dan hier of gebruik een van de ‘tags’ boven- of onderaan aan dit artikel.
221215 | [XLS000]
