Het diner van de ‘witte-martelaar’ kardinalen @NCRegister
Misschien wel het meest opmerkelijke moment van de avond kwam toen het gesprek ging over die tijden waarin de Heer doof lijkt te zijn voor de smeekbeden van zijn volk – tijden, niet onvergelijkbaar met wat veel katholieken vandaag de dag meemaken.
George Weigel; Vaticaan; 25 januari 2023
Op de avond van de begrafenis van emeritus paus Benedictus XVI gaf kardinaal George Pell als gastheer een diner in zijn appartement voor een groep gelijkgestemde rouwenden, en alle aanwezigen waren verheugd dat de heldhaftige kardinaal Joseph Zen van Hong Kong, die van het misdadige regime in Hong Kong toestemming had gekregen om het requiem bij te wonen, erin toestemde om ook hieraan deel te nemen.
Het op #1, Piazza della Città Leonina verzamelde gezelschap kon zich aldus blij erover verwonderen in de nabijheid te verkeren van twee hedendaagse “witte martelaren”: mannen die zwaar hadden geleden voor het geloof, maar ongebroken waren gebleven en vol van de vreugde van de Heer.
En zoals de voorzienigheid bleek te willen, zorgde kardinaal Pell, door dat diner aan te bieden, “voor zijn eigen Ierse wake” (zoals een van de aanwezigen opmerkte na Pell’s onverwachte dood vijf dagen later). Het was een treffende beschrijving van een magische avond, waarin de overheersende stemming van diepe dankbaarheid voor Benedictus XVI uren bezielde van stevige gesprekken, vol humor en gelach. En zoals kardinaal Pell na afloop opmerkte: “Kardinaal Zen was echt de ster van de avond, nietwaar?” Dat was hij inderdaad.
Met zijn 91 jaar en lijdend aan hinderlijke lichamelijke beperkingen blijft de in Shanghai geboren Salesiaanse kardinaal ongelooflijk energiek, en hij sprak gretig over zijn werk in de gevangenis van Hongkong waar de grote Jimmy Lai en andere politieke gevangenen worden vastgehouden. De bewakers, zo lijkt het, gedragen zich fatsoenlijk tegenover kardinaal Zen, laten hem zo lang blijven als hij wil, en houden zijn gesprekken met de gevangenen niet (openlijk) in de gaten.
De kardinaal vertelde dat hij in de gevangenis verschillende bekeerlingen had gemaakt en werd gevraagd wat hij als catechetisch materiaal gebruikte. De antwoorden waren opvallend: de Bijbel en de Catechismus van de Katholieke Kerk natuurlijk, maar ook De gebroeders Karamazov van Dostojevski. Maar misschien kwam het meest opmerkelijke moment van de avond toen, nadat kardinaal Pell een ontroerende toast had uitgebracht op zijn broeder-kardinaal, het gesprek overging op die tijden waarin de Heer doof lijkt te zijn voor de smeekbeden van zijn volk – tijden die niet onvergelijkbaar zijn met wat veel katholieken vandaag de dag ervaren.
Kardinaal Zen herinnerde de groep aan de toepasselijke verzen van Psalm 44 (“O, ontwaak! Waarom sluimert Gij, Heer? Ontwaak, en verwerp ons niet voor immer!”) (vert.: Exsúrge, quare obdórmis, Dómine? exsúrge, et ne repéllas in finem); herinnerde eraan dat deze verzen deel uitmaakten van de Introitus voor Sexagesima Zondag in de oude Romeinse liturgische kalender – en ging toen over tot het reciteren, uit het hoofd en in onberispelijk Latijn, van die hele Introitus!
Niet onverwacht raakte het gesprek uiteindelijk aan het huidige China-beleid van het Vaticaan, waarvan kardinaal Zen een uitgesproken en aanhoudende criticus is. De kwestie, zo benadrukte de prelaat uit Hongkong, was het karakter van het regime in Peking, dat in een ander ethisch universum leeft, liegt bij onderhandelingen en zich nooit aan gemaakte afspraken houdt. Dit was natuurlijk precies wat de Ostpolitik van het Vaticaan t.a.v. het Oostblok van Midden-Europa in de jaren zeventig tot een fiasco had gemaakt: de weigering van de Vaticaanse onderhandelaars om de erbij betrokken totalitaire “regime factor” toe te geven, en daardoor te onderhandelen met communistische regeringen alsof het doorsnee autoritaire regeringen waren in plaats van gezworen doodsvijanden van de Bijbelse religie.
De bevestiging van kardinaal Zen’s analyse van de ingebouwde verdorvenheid van het Chinese communistische regime kwam vrijwel op hetzelfde moment als dat diner, waarbij de Britse uitgever Allen Lane The Hong Kong Diaries van Chris Patten vrijgaf, die de laatste Britse gouverneur van de kroonkolonie had bewaard vanaf zijn aankomst in 1992 tot de Britse terugtrekking in 1997. De toen belangrijkste mandarijn van Chinabeleid in het Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Gemenebest, Sir Percy Cradock, had Patten verteld dat de Chinese leiders weliswaar “misdadige dictators” mochten zijn, maar ook “mannen van hun woord die zich zouden houden aan hun beloften”. Waarop Chris Patten, met een sterk vermoeden van het tegendeel, antwoordde: “Ik hoop dat dat waar is.”
Die levendige uitwisseling roept een vraag op: neemt kardinaal Pietro Parolin, de staatssecretaris van de Heilige Stoel, een voorbeeld aan wijlen Percy Cradock? Zo ja, dan zou kardinaal Parolin de zaak van de Kerk in China beter dienen als hij aandacht zou schenken aan de veel realistischer Chris Patten (zelf een katholiek), die in zijn dagboeken opmerkte dat “Een van de meer surrealistische tactieken van de [Chinese onderhandelaars] is om te weigeren uit te leggen wat iets betekent, tenzij wij van onze kant een concessie doen. Met andere woorden, openheid, nauwkeurigheid en transparantie worden op zichzelf beschouwd als Chinese concessies.”
Cradock en andere Britse beroepsdiplomaten gingen ervan uit dat, zoals Patten het formuleert, “je eerder op goede voet moet zien te blijven met Peking dan ruzie riskeren.” Die ruggegraatloze houding was al erg genoeg voor de regering van Hare Majesteit in het midden van de jaren negentig. Het is beschamend voor het Vaticaan van vandaag. En het zou ernstige problemen moeten oproepen voor degenen die zich kardinaal Parolin voorstellen als opvolger van paus Franciscus.
George Weigel George Weigel is vooraanstaand hoofdmedewerker van, en bekleedt de William E. Simon Chair in Catholic Studies aan, het Ethics and Public Policy Center in Washington.
Bron: The White-Martyr Cardinals’ Dinner| National Catholic Register (ncregister.com)
Tags / Keywoorden: | China | Chris Patten | George Weigel | Jimmy Lai | Kardinaal George Pell | Kardinaal Joseph Zen | Kardinaal Pietro Parolin | Martelaren | Ostpolitik | Overlijden Paus Emeritus Benedictus XVI | Psalm 44 | Vaticaan China Overeenkomst 2018 | Vaticaanse Diplomatie | Vervolgde kerk |
Wilt u meer lezen over de ‘Vaticaan China Overeenkomst 2018‘ ? Klik dan hier, of gebruik één van de andere ‘tags’ boven aan deze post.
Wilt u meer lezen over de ‘George Weigel‘ ? Klik dan hier, of gebruik één van de andere ‘tags’ boven aan deze post.
230125 [V000] | 231012 474 post views |
