Vooruitblik augustus: wat te verwachten van het consistorie van kardinalen – @NCRegister – Pater Raymond J. de Souza

HomeInternationaal Katholiek NieuwsVooruitblik augustus: wat te verwachten van het consistorie van kardinalen - @NCRegister...

COMMENTAAR: Een uitgebreide analyse van de drie consistories die dit weekend plaatsvinden en enkele sleutelmomenten om in de gaten te houden.

Commentaren; 23 augustus 2022

Eind augustus zal het College van Kardinalen drie “consistories” (plenaire vergaderingen) hebben: de eerste een “gewoon consistorie,” waar paus Franciscus 20 leden aan hun aantal zal toevoegen; de tweede, een pro forma en korte ceremonie om de heiligverklaring van nieuwe heiligen goed te keuren; en de derde, een tweedaags “buitengewoon” consistorie om de onlangs afgekondigde grondwet die de Romeinse Curie regelt, Praedicate Evangelium, te bespreken.

Voorbereiding op het conclaaf

Aangezien kardinalen over de hele wereld verspreid zijn – dit consistorie omvat de eerste kardinalen uit Singapore, Oost-Timor en Mongolië – zijn consistories een gelegenheid voor hen om samen te komen en te beoordelen wie een toekomstige paus zou kunnen zijn. Benedictus XVI moedigde dit aan door buitengewone consistories te houden, een paar dagen van discussie over een bepaald thema.

Paus Franciscus deed dat twee keer in het begin van zijn pontificaat. Tijdens het buitengewone consistorie van 2014 nodigde paus Franciscus kardinaal Walter Kasper uit om een lange toespraak te houden waarin hij pleitte voor het toelaten tot de heilige communie van de burgerlijk gescheidenen en hertrouwden. Zijn argumenten werden door de verzamelde eminente broeders zo met de grond gelijk gemaakt, dat de Heilige Vader de volgende dag bij de kardinalen moest pleiten om aan de argumenten van kardinaal Kasper toe te geven. Dat deden ze niet, en zo verzuurde Paus Franciscus m.b.t. de ervaring. Deze augustus is de eerste keer dat hij een buitengewoon consistorie bijeenroept sinds 2015.

Het aangewezen gespreksonderwerp voor het buitengewone consistorie is Praedicate Evangelium (Red: zie hier voor de Nederlandse vertaling, met dank aan RKDocumenten.nl). Aangezien er negen jaar over is gediscussieerd en het al in werking is getreden, is het niet duidelijk wat er te bespreken valt. Een saaier onderwerp dan het herschikken van het organogram van de Curie is nauwelijks denkbaar, dus het belangrijkste om in de gaten te houden is wat de kardinalen daadwerkelijk bespreken. Hun interventies (toespraken) zullen ogenschijnlijk gaan over Praedicate Evangelium, maar gezien de geringe belangstelling daarvoor, is het zaak te luisteren naar de verschillende onderwerpen tussen de regels door. Waar de kardinalen voor kiezen om over te spreken – en wie kiest om over wat te spreken – zal een cruciale voorbereiding zijn voor het volgende conclaaf.

Conclaaf wiskunde

Na de vorming van de nieuwe kardinalen zal het college 132 kiesgerechtigden tellen, kardinalen onder de 80 jaar die in een conclaaf een stem mogen uitbrengen om een paus te kiezen. De statutaire limiet voor kiesgerechtigden is 120, maar pausen hebben dit aantal soms overschreden. Johannes Paulus II ging tweemaal tot 135 kiesgerechtigden, maar op het moment van zijn dood waren het er 118.

Van de 132 kiesgerechtigden heeft paus Franciscus er 83 benoemd, ofwel 62%. In een conclaaf is tweederde (66,6%) nodig voor verkiezing.

De Heilige Vader wordt later dit jaar 86 jaar, ouder dan Johannes Paulus II ten tijde van zijn dood en ouder dan Benedictus ten tijde van zijn troonsafstand. Slechts een half dozijn pausen in de geschiedenis waren ouder dan paus Franciscus aan het eind van het jaar zal zijn. Een komend conclaaf komt dus steeds meer in de gedachten van de kardinalen met stemrecht.

De Amerikaanse invalshoek

Op de lijst van nieuwe kardinalen die op 29 mei werd bekendgemaakt, staat één Amerikaan. Bisschop Robert McElroy van San Diego is de vijfde Amerikaanse kardinaal die paus Franciscus heeft benoemd: de kardinalen Blase Cupich, Joseph Tobin, Kevin Farrell en Wilton Gregory zijn de anderen.

De selectie was een duidelijke sneer naar aartsbisschop José Gomez van Los Angeles in het bijzonder en naar de grote Latijns-Amerikaanse katholieke bevolking van de Verenigde Staten in het algemeen. Er moet dus van iets bijzonder aantrekkelijks sprake zijn dat de pauselijke gunst heeft aangetrokken. Van de Amerikaanse kardinalen van de Heilige Vader tot nu toe, elk met zijn eigen sterke en zwakke punten, heeft niemand zich echt kunnen ontpoppen als kardinaal John O’Connor of kardinaal Francis George onder Johannes Paulus, of kardinaal Timothy Dolan onder Benedictus. Zal kardinaal McElroy die figuur worden voor Paus Franciscus?

De Oekraïense belediging

De belangrijkste belediging van dit consistorie is de uitsluiting van patriarch Sviatoslav Sjevtsjoek, hoofd van de Oekraïense katholieke kerk en een van de indrukwekkendste kerkleiders ter wereld, zelfs voor zijn heroïsche getuigenis tijdens de oorlog. Hij is de leider van de grootste van de Oosterse katholieke kerken, en de negen jaar durende weigering van paus Franciscus om patriarch Sviatoslav tot kardinaal te benoemen heeft in Oekraïne voor aanstoot gezorgd. Dat de Heilige Vader, ondanks zijn veelvuldige uitingen van solidariteit met het Oekraïense volk, dit opnieuw weigert, in oorlogstijd, is zout in een open wonde.

Let dus op wat de kardinalen zullen zeggen over Oekraïne en over patriarch Sviatoslav in het bijzonder. Gezien zijn onvergeeflijke uitsluiting uit het college van kardinalen is het waarschijnlijk dat patriarch Sviatoslav die zeldzame niet-kardinaal zal zijn die in het volgende conclaaf een paar voorafgaande stemmen krijgt, een uiting van achting en solidariteit van een orgaan waartoe hij terecht behoort.

Kardinaal Zen van Hong Kong

De meest urgente crisis waarbij een kardinaal betrokken is, betreft een kardinaal die niet bij het consistorie aanwezig zal zijn.

Wegens zijn arrestatie door het Chinese communistische regime in mei is kardinaal Joseph Zen, emeritus bisschop van Hong Kong, zijn paspoort geweigerd. In afwachting van zijn proces voor het inzamelen van geld voor pro-democratie activisten, zal kardinaal Zen het consistorie niet kunnen bijwonen, tenzij het Chinese regime speciale toestemming geeft.

Hoe zal Paus Franciscus omgaan met deze schaamteloze vervolging? Zal hij zich beperken tot het absolute minimum dat elementaire christelijke solidariteit vereist, een prominente lege stoel voor kardinaal Zen tijdens alle plechtigheden? Of zal hij iets krachtiger optreden en zich duidelijk uitspreken ten behoeve van kardinaal Zen en de vervolgde katholieken van Hongkong?

Als paus Franciscus op geen enkele manier de opsluiting van kardinaal Zen binnen de Chinese grenzen erkent, zal het China-beleid van de Heilige Stoel het beetje geloofwaardigheid verliezen dat het nog heeft.

Bedenk dat paus Franciscus in 2018, kort na het sluiten van een geheime deal met het Chinese communistische regime, zichtbaar emotioneel werd toen hij twee Chinese bisschoppen in Rome verwelkomde voor de bisschoppensynode. Na de Heilige Vader zo effectief te hebben gemanipuleerd, sleurde het Chinese regime de bisschoppen vervolgens terug naar China voordat de synode werd afgesloten. Het punt was gemaakt: de paus kon tranen laten, maar de macht lag in Peking.

Als de Heilige Vader tranen had voor door het regime goedgekeurde bisschoppen die vanuit China naar Rome kwamen, wat zal hij dan hebben voor de moedige Chinese kardinaal die in China gevangen wordt gehouden en niet naar Rome kan komen?

Oost-Timor

De op één na jongste kardinaal van de nieuwe lichting is Virgilio do Carmo da Silva uit Dili in Oost-Timor. Hij is de eerste kardinaal uit zijn land, dat voor 97% katholiek is. De benoeming van een Oost-Timorese prelaat herinnert aan een meer zelfverzekerde en meer succesvolle periode van pauselijke diplomatie. In de strijd om een einde te maken aan de wrede bezetting door Indonesië, het grootste moslimland ter wereld, hebben de behendige diplomatie en de persoonlijke moed van Johannes Paulus II een belangrijke bijdrage geleverd. Zijn bezoek aan Oost-Timor in 1989 staat in schril contrast met de huidige reactie van de Heilige Stoel op schendingen in China, Venezuela en Nicaragua, om maar de meest spectaculaire mislukkingen van het recente buitenlandse beleid van het Vaticaan te noemen.

Het pauselijk bezoek van 1989 was een aanmoediging voor de katholieke kerk in Oost-Timor, geleid door bisschop Carlos Ximenes Belo van Dili. Het pauselijk bezoek bracht de benarde toestand van Oost-Timor onder de aandacht van de wereld, en bisschop Belo kreeg in 1996 de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn bevrijdingsinspanningen. Er werd een referendum over onafhankelijkheid gehouden, en in 1999, tien jaar na het pauselijk bezoek, verlieten de Indonesische troepen Oost-Timor.

De ervaring met Oost-Timor zou kunnen leiden tot een heroverweging van de potentiële Vaticaanse diplomatie in het Verre Oosten.

De ouderen

Kardinaal George Pell is nu meer dan 80 jaar en niet langer een stemgerechtigde, maar er is wellicht geen andere stem in het buitengewone consistorie die met meer aanzien zal spreken. Zijn hervormingen in de financiën van het Vaticaan – die eerst werden gesteund door paus Franciscus en vervolgens werden opgegeven nadat kardinaal Pell zich verzette tegen de pogingen van de Heilige Vader om de katholieke leer over echtscheiding en hertrouwen te wijzigen – zijn volledig gerechtvaardigd, en paus Franciscus heeft zich bereid verklaard deze opnieuw te steunen.

Zijn ervaring als “witte” of onbloedige martelaar in Australië betekent dat hij heeft doorleefd wat de rode gewaden van de kardinaal symboliseren: de bereidheid om te lijden voor het geloof. Wanneer hij het woord neemt – over welk onderwerp dan ook – zal dat een belangrijk moment van het consistorie zijn.

Een andere senior om in de gaten te houden is kardinaal Kasper. Nadat hij in zijn consistorietoespraak van 2014 de wind had gezaaid, heeft hij met grote bezorgdheid gereageerd op de wervelwind die de Kerk in Duitsland nu in zijn greep heeft. In een toenemend aantal publieke verklaringen, en met toenemende urgentie privé, heeft kardinaal Kasper gewaarschuwd dat de “Synodale Weg” in Duitsland niet kan worden beschouwd als authentieke katholieke hervorming.

Mocht kardinaal Kasper ervoor kiezen om dit deze maand tijdens het consistorie te zeggen, dan zal dat van het grootste belang zijn en de zaken terugbrengen naar de beginperiode van het pontificaat van de Heilige Vader, maar in een heel andere toonaard.

(c) NCRegister Media – Pater Raymond J de Souza

Over Pater Raymond J. de Souza: Pater Raymond J. de Souza is de oprichter en redacteur van Convivium magazine.

Bron: August Anticipation: What to Expect at the Cardinals’ Consistory| National Catholic Register (ncregister.com)

Keywoorden: | China | Christenvervolging | College van Kardinalen | Conclaaf | Consistorie | Kardinaal George Pell | Kardinaal Joseph Zen | Kardinaal Robert McElroy | Kardinaal Walter Kasper |  Mensenrechten schendingen | NCRegister | Oost-Timor | Pater Raymond J. de Souza | Patriarch Sviatoslav Sjevtsjoek | Paus Benedictus XVI | Paus Franciscus | Pauskeuze | Praedicate Evangelium | Vaticaanse Diplomatie |

 

Wilt u meer artikelen lezen van de geestelijke, journalist Father Raymond J. de Souza? Klik dan hier

AANVERWANTE ARTIKELEN
spot_img

Actueel