Aangezien goddelijke antwoorden op gebeden en genezingen volgden, heeft het heiligdom nu de bijnaam ‘Lourdes van Wisconsin‘.
Joseph Pronechen; Katholiek overig; 10 juli 2022
Louise’s 3-jarige kleinzoon Sam lag 11 maanden in een ziekenhuis in Wisconsin om chemotherapie te krijgen voor leukemie. Hij was net 4 jaar geworden toen, aan het eind van de behandelingen, zijn artsen zeiden dat de chemotherapie niets voor hem had gedaan. Ze hadden nog maar één mogelijkheid om te proberen tot een terugdringen of genezing te komen: een beenmergtransplantatie.
“Dat was het laatste redmiddel, en het was uiterst gevaarlijk. Ze zeiden dat hij maar 3% kans had om te overleven na deze beenmergtransplantatie,” zei Louise, zijn grootmoeder. (Vanwege privacy-overwegingen, wenst de familie dat hun achternaam niet wordt gebruikt).
In tranen vroeg Sam’s moeder zich af: “Wat kunnen we doen?”
“Laten we met hem naar het heiligdom van Onze Lieve Vrouwe van Goede Hulp gaan. Daar gebeuren de hele tijd wonderen,” antwoordde Louise. Het heiligdom in Champion, in Wisconsin, was minder dan een uur rijden. Ze belde de beheerder van het heiligdom, die haar zei dat ze ‘hem zeker moest brengen’. Ze herinnert zich dat het een koude nacht in november was. “We reden hem er om 21.00 uur heen. We gingen rechtstreeks naar de crypte en stonden voor het Mariabeeld, dat op de plek staat waar de Heilige Moeder is verschenen. We baden de rozenkrans en staken kaarsen aan. Het was al laat, dus we baden maar één tientje.”
Kleine Sam bad ook: “Lieve Jezus, laat me alstublieft beter worden”.
“Dit jongetje was altijd heilig geweest en wist waar hij om vroeg en wie hem dat kon geven,” herinnerde Louise zich. Net als zijn grootmoeder en moeder, “had hij geloof”.
De volgende ochtend, in het St. Vincent’s Hospital in Green Bay, kreeg Sam voorbereidende testen voor de beenmerg-aspiratie die de dokters bereid waren te doen. Louise vertelde aan het Register: “Op vrijdag kwam de dokter Sam’s ziekenhuiskamer binnenstormen en zei dat uit de tests bleek dat er absoluut geen leukemische cellen in zijn lichaam waren! Hij zei: ‘Ik heb er geen verklaring voor!'”
Louise zei dat haar “hart overliep van vreugde, het meest van al richting God onze Vader die alle gebeden hoort en beantwoordt. En Sam’s moeder riep uit: ‘We hebben zojuist een wonder van God ontvangen!'”
Vandaag de dag is Sam een gezonde, stevige, zeer intelligente 15-jarige tiener en voetbalspeler.
Terugdenkend aan het verhaal van Sam’s genezing, zei pater John Broussard van de Paters van Barmhartigheid en rector van het heiligdom: “We hebben hier veel van dat soort gevallen.”
“Omdat we nog maar net begonnen zijn met het vormen van een medische raad waardoor we officieel onderzoek doen naar fysieke wonderen die plaatsvinden, is er nog niets officieel van mensen die [hun verhalen] naar ons opsturen,” legde hij uit. Op dit moment, zei hij, “verwijzen we ernaar als genaden ontvangen uit de hemel. Dat kan lichamelijk zijn, geestelijk en alles daar tussenin. Mensen komen naar het heiligdom en hebben een ontmoeting met de Heilige Moeder, en dat beschouwen wij als een genade. En dat wordt ons getoond in de vele lichamelijke genezingen die hier plaatsvinden.”
Hij vertelde over de keer dat jaren geleden een man die geboren was met een genetische afwijking in zijn ledematen en benen en die niet kon lopen zonder beugels of krukken naar het heiligdom kwam om te bidden. “Toen hij klaar was met bidden, liet hij zijn krukken hier achter en liep hij in zijn eentje enkele kilometers naar huis.
Die man was één van de velen. “We hebben onze eigen kleine muur van krukken en wandelstokken die mensen in de loop der jaren hebben achtergelaten door de gunsten die ze hebben ontvangen,” vertelde pater Broussard aan het Register. “We weten dat er veel meer aandenkens zijn dan we beneden [in het oratorium] hebben. Het is een getuigenis van de vele wonderen die hier zijn gebeurd.”
Spiritueel trio
Gebed, geloof en wonderen zijn het trio dat verantwoordelijk is voor zoveel verschillende soorten genezingen in het heiligdom van Onze Lieve Vrouwe van Goede Hulp in Champion, in Wisconsin. Het is de eerste, en tot dusver enige, Mariaverschijning in de Verenigde Staten die door bisschop David Ricken van het bisdom Green Bay op 8 december 2010, het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis, door de Kerk officieel is goedgekeurd.
De eerste verhoorde gebeden en wonderen begonnen kort nadat onze Heilige Moeder op 9 oktober 1859 aan de jonge Adele Brise verscheen en zichzelf identificeerde als “de Koningin van de Hemel die bidt voor de bekering van de zondaars”.
Zodra de mensen hoorden van de verschijningen en zagen wat Adele deed om de kinderen de grondbeginselen van het geloof bij te brengen, groeide de devotie bij de kapel op de plaats van de verschijningen. Precies 12 jaar later, op 8-9 oktober, overspoelde en verwoestte een van de ergste branden in de Amerikaanse geschiedenis honderden vierkante kilometers rond het heiligdom, waaronder hele steden. Maar de mensen in de omgeving van het heiligdom vluchtten met hun boerderijdieren naar de kapel. Samen met Adele baden mannen, vrouwen en kinderen om goddelijke bescherming. Ze namen het beeld van de Heilige Moeder in de kapel mee en liepen de hele nacht op hun knieën rond het heiligdom om de rozenkrans te bidden en Onze Lieve Vrouwe van Goede Hulp te vragen bij haar Zoon Jezus voorbede te doen om hen te redden. En ze gingen ook de kapel binnen om te bidden voor het Heilig Sacrament. Het rondrazende vuur verwoestte alles rond het heiligdom, maar de vlammen stopten bij de witte schutting die het heiligdom omzoomde en waarop de kapel en het houten schoolgebouw stonden. Toen kwam de regen en doofde het vuur. De gebeden van de mensen werden op wonderbaarlijke wijze verhoord.
Omdat goddelijke antwoorden op gebeden en genezingen volgden, kreeg het heiligdom de bijnaam “Lourdes van Wisconsin”.
Op dezelfde manier zijn veel genezingen die mensen ervaren niet alleen van fysieke aard. “Natuurlijk zijn er mensen die hier elke dag komen en de vrede en toevlucht van deze plaats ervaren,” zei pater Broussard. “Mensen vinden hier veel genezing en hoop. We hebben veel verhalen van mensen die het vermogen hebben gevonden om te vergeven. Dat is een van de beste wonderen die ik hier waarneem.”
Bij andere gevallen beschrijft hij, dat mensen komen “met een zware last waar ze op dat moment mee worstelen, en ze krijgen verlichting.” Soms is de verlichting maar gedeeltelijk, maar is dat “alles wat ze nodig hadden”.
Vertrouwen op de voorspraak van Onze Lieve Vrouwe
Christopher en Eileen (die hun achternaam geheim willen houden) wendden zich tot Onze Lieve Vrouwe van Goede Hulp voor hun dochter Lisa. Deze man en vrouw woonden in Florida en waren bekend met het heiligdom. Christopher kende het al vanaf dat hij jong was. Zijn ouders woonden ongeveer 50 mijl verderop in Kangaroo Lake en bezochten het heiligdom af en toe.
Hun volwassen dochter Lisa werd gediagnosticeerd met stadium-vier darmkanker. Zoals Christopher aan het Register uitlegde: “Een week voor het begin van Lisa’s chemotherapie onderging ze een natera-test, nadat er tumoren uit haar lever waren verwijderd. Deze test kan de meest minuscule hoeveelheid kanker in het lichaam van een persoon meten, zo weinig als één cel. Aanvankelijk was de diagnose darmkanker gesteld, maar de kanker was uitgezaaid naar de lever”.
Uit nood zochten de ouders contact met Onze Lieve Vrouwe van Goede Hulp. Het heiligdom stuurde hen een noveengebed voor het Hoogfeest van Maria Tenhemelopneming voor de genezing van hun dochter. Christopher en Eileen baden het dagelijks. Lisa, die in Wisconsin was, begon op 11 augustus met chemotherapie. Toen, op 13 augustus, ontving ze het resultaat van de natera-test “die aantoonde dat ze kankervrij was,” zei haar vader. “Ik kan dit niet genoeg benadrukken. De test werd gedaan voor het begin van haar therapie.”
“Tot nu toe,” voegde hij eraan toe, “heeft ze drie tests gehad, en allemaal kwamen ze negatief terug voor darmkanker. Ik noem het een wonder.”
Christopher benadrukt de noodzaak van gebed en een sterk geloof. “Je moet geloven dat je gebed verhoord zal worden,” raadt hij aan. “We waren zo gemotiveerd. Het was een intens gebed. Onze gedachten en emoties waren in dat gebed samengebald. We spraken niet alleen woorden uit, maar we verwachtten genezing. We hadden dit blinde geloof, intens biddend. Ik had geen twijfel.”
Christopher zei dat hun geloof dat hun dochter “door onze gebeden genezen zou worden, datgene is wat Lisa gered heeft. Zowel mijn vrouw als ik schrijven deze wonderbaarlijke gebeurtenis toe aan de tussenkomst van Onze Lieve Vrouwe.”
In januari vertelde kardinaal Raymond Burke op EWTN‘s The World Over zijn eigen genezingservaring die de wonderbaarlijke antwoorden vanuit gebed ondersteunt. In augustus [2021], toen hij ernstig leed aan COVID-19, was hij aan de beademing gelegd. Hij herinnerde zich dat, toen hij weer bij bewustzijn kwam, “ik onmiddellijk het gevoel had dat onze Heilige Moeder al die tijd voor mij gezorgd had, en ik zeg dit heel oprecht. De artsen hadden mijn goede zuster Mary verteld dat er echt geen enkele hoop was dat ik dit zou overleven. Ik twijfel er niet aan, dat het al die gebeden waren die tot Onze Lieve Heer omhoog gestuurd werden, en die Hij hoorde, die mij hebben gered.”
“Maar ik had onmiddellijk dat zeer sterke gevoel, en dat is me bijgebleven – het was echt wonderbaarlijk. We mogen nooit twijfelen aan de kracht van het gebed. Maar in dit geval heb ik het op een opmerkelijke manier ervaren, want ik wist dat ik stervende was, en ik was er echt helemaal niet zeker van dat ik het zou overleven. Toen ik weer bij bewustzijn kwam, hoorde ik van al die gebeden die werden opgedragen. Ik begreep wat er gebeurd was.”
Bidden met geloof en vertrouwen
Mensen komen ook naar Lourdes in Wisconsin op zoek naar God. “We horen die verhalen van mensen de hele tijd,” zei pater Broussard. “Mensen die niet in staat zijn om te bidden zoeken naar bewust contact met God, en ze komen hier, voelen het, ontvangen het, en lopen weg met die ervaring dat God bij hen is. Het versterkt hun geloof en vertrouwen in God. Dat zien we de hele tijd.”
De resultaten? Er vinden ook veel geestelijke genezingen plaats, evenals emotionele. “Je moet het geloof hebben”, benadrukte Louise, die het heiligdom persoonlijk beschouwt als vallend in dezelfde categorie als Fatima en Lourdes. Ook zij ontving er een genezing voor een rugaandoening die haar voortdurend kwellende pijn en ernstige beperking in mobiliteit bezorgde. Noch rugspecialisten, noch pijnspecialisten konden helpen. Zij woonde een mis en genezingsdienst bij, geleid door de Rwandese priester pater Ubald Rugirangoga. Louise herinnerde zich dat toen hij tot de Heer bad, hij zei dat degenen in de kerk met rugklachten worden genezen. “Plotseling rechtte ik mijn rug en ik had geen pijn meer, en sindsdien is er geen pijn meer geweest. Dat was 13 jaar geleden.”
Na hun ervaringen van genezing, worden mensen vaak overtuigde voorstanders van het heiligdom. Volgens pater Broussard “zijn de grootste voorstanders van het heiligdom degenen die er naar toe gekomen zijn en het hebben ervaren en op een krachtige manier zijn aangeraakt. Onze Lieve Vrouwe heeft hen aangeraakt toen ze kwamen. Ze gaan erop uit en vertellen anderen erover en verspreiden het woord van het grote geschenk dat we hebben ontvangen van Maria’s heiligdom hier.”
Hun eigen geloof groeit als het gebed doorgaat in hen die genezen zijn.
Louise beschreef hoe de familie – Sams moeder, vader, twee broers en zussen en Sam zelf – “elke avond samen de rozenkrans bidden met hun nachtgebed. Ieder mag zijn gebedsintenties zeggen als ze de rozenkrans bidden, en meestal bidden ze voor de familie en het land.”
Hun voorbeeld past bij wat volgens pater Broussard de belangrijkste missie van het heiligdom is. “Wonderen zijn geweldig en prachtig om te zien, maar het belangrijkste is dat mensen weglopen met een diepere relatie met Jezus, God en Maria. Ze hebben die spirituele ontmoeting die hun geloof versterkt, en ze leven een dieper gebedsleven als ze deze plek verlaten. Dat is het belangrijkste voor ons als we het sacramentele leven hier aanbieden en onze deuren openhouden voor mensen om te komen en een plek te hebben om te bidden.”
Voor meer informatie:
Bezoek het National Shrine of Our Lady of Good Help
Joseph Pronechen is sinds 2005 staf redacteur bij de National Catholic Register en daarvóór regelmatig correspondent voor de krant. Zijn artikelen zijn verschenen in een aantal nationale nieuwsmedia, waaronder Columbia magazine, Soul, Faith and Family, Catholic Digest, Catholic Exchange, en Marian Helper. Zijn religieuze artikelen zijn ook verschenen in Fairfield County Catholic en in grote kranten. Hij is de auteur van Fruits of Fatima – Century of Signs and Wonders. Hij is afgestudeerd en gaf voorheen Engelse les en cursussen filmkunde die hij ontwikkelde aan een katholieke middelbare school in Connecticut. Joseph en zijn vrouw Mary wonen aan de oostkust.
