NIEUWSBRIEF
DOE MEE! VACATURES
STEUN ONS

Triduum Sacrum (2/8) Witte Donderdag – de Eenzaamheid van Zien: Jezus’ pijnlijke Aanschouwing

“God laat me zien, laat me begrijpen” duiding van het Heilige Triduüm (2)  Pater Elias Leyds c.s.j. (1958-2024)

Oisterwijk, 6 April 2023 – Vanaf donderdagochtend, iedere ochtend & avond een korte overweging van de profetie van Jonas (Mat.12,40) voor het Triduum Sacrum van Pasen door pater Elias Leyds c.s.j.

Wat bemediteren we op de dag van Witte Donderdag?

Pater Elias bespreekt de staat van het contemplatief leven Christus en zij die daarvoor gekozen hebben en aan God vragen: “God laat me zien, laat me begrijpen”. Het offer van een aanschouwend, contemplatief leven is dat God dingen laat zien, waar je niets aan kunt doen, waar je niets over kunt vertellen. Deze onmacht is een vorm van lijden. Dit geeft ook eenzaamheid.  

 

Zie hier een aantal opmerkingen van de pater die minstens tot de verbeelding spreken (voor de volledige tekst zie de video or lees de transcript hieronder)

“Christus ziet, Christus ziet vooruit, Christus weet, maar hij kan het nog niet vertellen, hij zal het nooit kunnen vertellen, hij zal het moeten lijden.”

 

“Wanneer het licht wat je ontvangt alle menselijke krachten te boven gaat, dat is voor de actieve mens, zelfs de actieve mens met de beste wil van de wereld, dat is een lijden.”

 

“Als je het licht van God vraagt moet je dat ook daarbij al van tevoren accepteren.”

 


Muziek: Sam Abishek Joshua https://www.youtube.com/watch?v=aPY6LsQdv-A

 


Wilt u alle afleveringen van het ‘Triduum Sacrum 2023’ beluisteren? Klik dan hier

Wilt u meer lezen over het Triduum Sacrum, ook wel het ‘Triduüm’ van Pasen genoemd? Klik hier, of gebruik één van de andere ’tags’ boven- of onderaan dit artikel.


Update: 17 April 2025

Transcriptie van de tekst in de video

 

De eerste dag die Jezus doorbrengt in het hart van de aarde, in zekere zin in de duisternis, het is in de aarde, dus in de duisternis. Die eerste dag is de laatste dag van Jezus’ normale leven in deze wereld. De laatste dag van zijn apostolische leven in deze wereld. De dag die vooraf gaat aan het laatste avondmaal.

We moeten daarbij vooral denken aan… het eenvoudige feit dat Jezus God is, dat geloven we, en daardoor vooral verkeerd verwijlt in het licht van Gods heerlijkheid, daarin dat licht ook gezien wordt door de Vader, in dat licht heeft Jezus ook lief in de Heilige Geest, de mens geworden Zoon van God, maar het lijden van Christus in die tijd, is al de duisternis om hem heen in de mensheid.

Christus ziet, Christus ziet vooruit, Christus weet, maar hij kan het nog niet vertellen, hij zal het nooit kunnen vertellen, hij zal het moeten lijden. Christus vanaf het moment van zijn conceptie In de schoot van Maria is al bezig met zijn uittocht uit deze wereld met zijn exodus, met zijn offer.

Gedurende het hele leven van Jezus komt hij in de wereld maar tegelijkertijd gaat hij ook weer uit deze wereld weg. En daarbij ziet hij wat niemand nog kan zien, wat niemand nog wil begrijpen, dat ziet hij al. En daarin zie je eigenlijk het offer van een aanschouwend leven, mooi gezegd een contemplatief leven. Dat betekent dat je al dingen kunt zien, die je niet kunt vertellen, dingen voorzien die je niet kunt voorkomen dingen ziet waar je niets aan kunt doen, en dat is een lijden. Wanneer het licht wat je ontvangt alle menselijke krachten te boven gaat, dat is voor de actieve mens, zelfs de actieve mens met de beste wil van de wereld, dat is een lijden.

Soms als je dingen ziet, die kloppen, als je dingen doorziet, dan zou je af en toe willen dat je ze niet had gezien. Door het zien, is er ook een lijden in ons leven, vooral als we voorzien wat we niet kunnen voorkomen. De verleiding is af en toe om te zeggen was ik maar net zo dom of blind als de rest. Dan hoefde ik het niet aan te zien.

Dat geduld, dat contemplatief geduld dat geduld van de aanschouwing, dat is een lijden. En daar mogen we bij stilstaan. Christus is bloedje eenzaam geweest in deze wereld. Er zijn natuurlijk mensen die zich bij hem hebben aangesloten. Met zijn moeder Maria moet je misschien iets anders zeggen, hij is niet eenzaam geweest ten opzichte van Maria, maar hij heeft wel voorzien dat zij ging mede-lijden op een manier die hij niet heeft kunnen voorkomen vanwege een groter goed.

Maar mocht je in dit leven ook een aanschouwend leven zoeken, waarin je aan God vraagt laat me zien, laat me begrijpen. Dan moet je jezelf erop voorbereiden dat God ook inderdaad je dingen gaat laten zien, die je liever niet had gezien. Dat hij je dingen laat begrijpen die je nooit aan andere mensen kunt uitleggen. En daar ook. Die mensen er niet bij kunt betrekken. Dat is een eenzaamheid. Het licht van God allereerst maakt eenzaam.

En als je het licht van God vraagt moet je dat ook daarbij al van tevoren accepteren.


05:52  230405 | [XLS000]  240328 YT 70 442 | 250417 756 |


 

Actueel