COMMENTAAR: De cultuuroorlog die een groot deel van het hedendaagse openbare leven in de westerse wereld bepaalt, kent twee vormen.
George Weigel – Commentaren – 18 november 2021
Onder degenen in het hyperwereldse pantheon van communistische mega-monsters is Lev Davidovitsj Bronstein (beter bekend onder zijn bolsjewistische nom de guerre, Leon Trotski) een interessantere menselijke persoonlijkheid dan Ioseb Besarionis dze Jughashvili (Jozef Stalin of, in de correspondentie tussen Roosevelt en Churchill, “Uncle Joe”).
Trotski had werkelijk ideeën, hoe misvormd ook, en iets wat vaag op een geweten leek. Stalin was pathologisch machtswellustig en had geen enkel waarneembaar geweten. Trotski wist zaken ook handig te verwoorden, zoals in het citaat over de klassenstrijd dat vaak aan hem wordt toegeschreven: “U bent misschien niet geïnteresseerd in oorlog, maar oorlog is geïnteresseerd in u.”
Of Trotski het nu wel of niet zo kernachtig verwoordde – daarover verschillen de meningen – er is een analoge waarheid die veel zelfverklaarde progressieve katholieken ontgaat. Dus tegen mijn progressieve katholieke vrienden zeg ik: Jullie zijn misschien niet geïnteresseerd in de cultuuroorlog, maar de cultuuroorlog is wel geïnteresseerd in jullie – en in ieder ander.
De cultuuroorlog die een groot deel van het hedendaagse openbare leven in de westerse wereld bepaalt, doet zich in twee vormen voor. De ene groep culturele agressors, stevig verankerd in de regering-Biden, houdt vol dat mensen oneindig plastisch en kneedbaar zijn, dat er geen “gegevenheden” zijn in het menselijk bestaan (met inbegrip van de gegevenheden die in onze chromosomen zijn vastgelegd), en dat wilsdaden, geholpen door technologie, bijvoorbeeld “geslachtsbepalingen” kan corrigeren die bij de geboorte verkeerd zijn uitgepakt.
Een andere groep van culturele agressors gooit het over een heel andere boeg en houdt vol, dat ons ras, geslacht, etniciteit of een of andere combinatie daarvan ons onuitwisbaar tot slachtoffer of onderdrukker maakt. De LGBTQ+ beweging is een uitingsvorm van eerstgenoemde groep. Kritische rassentheorie en oefeningen in historische fantasie als het “1619 Project” van de New York Times (waardoor schoolkinderen nu wordt geleerd, dat de echte oprichting van Amerika plaatsvond toen de eerste slavendrijvers hun menselijke lading naar Virginia brachten) is een goed voorbeeld van laats genoemden.
Ik zal geen Trotski spelen en een dialectische discussie aangaan om de voor de hand liggende vraag op te lossen: Hoe kunnen we zowel volkomen ongedefinieerd als tegelijkertijd voor altijd gedefinieerd zijn? Ik volsta met op te merken, dat beide van deze agressors in oorlog zijn met het bijbelse en katholieke beeld van de menselijke persoon. Dat is de cultuuroorlog en je kunt er niet aan ontsnappen, behalve door moedwillige daden van ontkenning, verwijtbare onwetendheid, of pure leugenachtigheid.
De ontwikkeling van een verfijnde katholieke theologische antropologie – een onderscheidende en veredelende katholieke visie op de menselijke persoon – is een van de belangrijkste prestaties van de Kerk in de afgelopen eeuw geweest. Die ontwikkeling heeft twee opvallende vaststellingen mogelijk gemaakt in de Pastorale Constitutie van Vaticanum II Over de Kerk in de wereld van deze tijd .
Ten eerste leerden de concilievaders, dat Jezus Christus zowel het gelaat van de barmhartige Vader als de waarheid over ons openbaart, zodat wij de volle heerlijkheid van de menselijke natuur leren kennen door de persoon van Christus te beschouwen. Vervolgens leerden zij, dat de vervulling van het menselijk verlangen en de menselijke bestemming voortkomt uit zelfgave, niet uit eigenzinnige zelfbevestiging. Deze leringen hebben diepgaande implicaties voor de culturele vernieuwing van vandaag.
Volgens de gezaghebbende leer van het Tweede Vaticaans Concilie moeten katholieken mensen niet in hokjes plaatsen op grond van ras, etniciteit, chromosomale identiteit of seksuele oriëntatie. Katholieken die de teksten van Vaticanum II ernstig nemen, weigeren toe te geven aan, en verzetten zich in feite tegen, die culturele agressors die de mens beschouwen als een louter zenuwtrekkend samenraapsel van moreel gelijkwaardige verlangens, waarvan de bevrediging de betekenis van “mensenrechten” uitput.
Katholieken die het Concilie serieus nemen werken aan de wettelijke uitvoering van de leer van Vaticanum II dat “abortus, euthanasie… [en] verminking” (denk aan 13-jarige meisjes die dubbele borstamputaties ondergaan in naam van “trans”-rechten) “de beschaving vergiftigen”, “zowel de daders” als de slachtoffers “onteren”, en “strijden tegen de eer van de Schepper”.
In een recente videotoespraak voor een Spaanse conferentie over katholieken in het openbare leven heeft de voorzitter van de Conferentie van Katholieke Bisschoppen van de Verenigde Staten, aartsbisschop José Gomez van Los Angeles, moedig de zelfbenoemde “sociale rechtvaardigheidsbewegingen” uitgedaagd die gebaseerd zijn op volstrekt onkatholieke opvattingen over de menselijke persoon. Hij werd onmiddellijk aangevallen door de gebruikelijke progressieve trollen binnen het katholieke Twitter universum dan wel blogosfeer, die het benoemen van de waarheid door de aartsbisschop zagen als ongevoelige cultuurstrijd.
Die aanklacht was, zoals zoveel andere progressieve katholieke hysterie van de afgelopen maanden, bespottelijk. Het riekt ook naar het soort intimidatie dat er niet in slaagde aartsbisschop Gomez af te schrikken, toen hij afgelopen januari een weloverwogen openbare brief aan president Biden uitbracht. De aartsbisschop is een rustige man, niet bepaald gesteld op controverse. Maar hij is ook een herder, die gelooft dat er niet valt te ontsnappen aan de cultuuroorlog, wanneer de agressors essentiële waarheden van het katholieke geloof over onze menselijkheid ontkennen. Des te sterker van hem.
George Weigel George Weigel is vooraanstaand senior fellow en bekleder van de William E. Simon-leerstoel in Katholieke Studies aan het Ethics and Public Policy Center in Washington.
Bron artikel: https://www.ncregister.com/commentaries/catholic-progressives-and-the-culture-war
Keywoorden – | Aartsbisschop José Gomez | Cultuuroorlog | Genderideologie | George Weigel | Menselijke persoon | NCRegister | Vaticaan | Westerse wereld |
Wilt u meer artikelen lezen van bijvoorbeeld ‘George Weigel, de biograaf van H.Paus Johannes Paulus II? Klik dan hier, of één van de andere ‘tags’boven aan deze post.
