Toespraak van de Heilige Vader aan de jongeren van Congo @EWTN @Jongkatholiek – vijf vingers van je hand, ingrediënten voor de toekomst
PERSBUREAU HEILIGE STOEL
DEMOCRATISCHE REPUBLIEK CONGO – Kinshasa – 02.02.2023 – 09.30
Ontmoeting met jonge mensen en catechisten
Stadion van de Martelaren
Dank jullie voor jullie blijk van genegenheid, jullie dans en jullie getuigenissen! Ik ben verheugd jullie persoonlijk te ontmoeten, jullie te begroeten en jullie te zegenen terwijl jullie handen ter verheerlijking ten hemel werden geheven. Nu zou ik jullie willen vragen, ik zou jullie willen vragen om even niet naar mij te kijken, maar naar jullie handen. Open je handpalmen. Kijk er goed naar. Lieve vrienden, God heeft het geschenk van het leven, de toekomst van de samenleving en de toekomst van dit grote land in die handen van jullie gelegd. Beste broeder, beste zuster, lijken jullie handen niet klein en broos, leeg en ongeschikt voor zo’n grote taak? Dat is waar. Laat me jullie iets vertellen: jullie handen lijken allemaal op elkaar, ze lijken allemaal op elkaar, maar geen ervan is precies hetzelfde. Niemand heeft handen zoals die van jou, en dat is een teken dat je een unieke schat bent, een onherhaalbare en onvergelijkbare schat. Zal ik jullie eens iets zeggen? Zal ik jullie eens iets zeggen? Niemand, niemand in de geschiedenis kan jou vervangen. Dus vraag jezelf af, waar zijn mijn handen voor? Om op te bouwen of om af te breken, om te geven of om te grijpen, om lief te hebben of om te haten? Merk op hoe je je hand kunt dichtknijpen om een vuist te maken. Of hoe je kunt hem openen, om hem aan God en anderen aan te bieden. Laten we dit allemaal doen. Deze keuze, handen open of gesloten, is altijd de fundamentele keuze geweest die we moeten maken, al sinds langvervlogen tijden, al sinds de tijd dat Abel de vruchten van zijn arbeid gul aanbood, terwijl Kaïn “zijn hand ophief tegen zijn broer… en hem doodde” (Gen. 4:8). Jongelui, jullie die dromen van een andere toekomst: uit jullie handen kan de morgen geboren worden, uit jullie handen kan eindelijk de in dit land zo ontbrekende vrede voortkomen. Maar wat moeten we concreet doen? Ik zou enkele “ingrediënten voor de toekomst” willen voorstellen: vijf stuks, elk corresponderend met een vinger van jullie hand.
De duim, de vinger die het dichtst bij ons hart ligt, symboliseert gebed, dat de drijvende kracht is in ons leven. Gebed lijkt misschien iets onwerkelijks en ver van onze concrete problemen en vraagstukken. Toch is gebed het hoofd-ingrediënt, het basis-ingrediënt, want vanuit onszelf komen we niet ver. Het is als een boom zonder wortels. Zelfs als die boom groot en robuust is, kan hij niet vanuit zichzelf blijven staan. Daarom is het nodig dat we onze wortels diep steken in de grond van gebed en van luisteren naar het Woord van God. Gebed is wat ons in staat stelt te groeien in de diepte, dag na dag, vrucht te dragen, en de bedorven lucht die we inademen om te zetten in levengevende zuurstof. Elke boom heeft één eenvoudig basiselement nodig om te kunnen groeien: water. Gebed is “water voor de ziel”: het is verborgen, ongezien, maar het geeft leven. Wie bidt, groeit innerlijk; hij is in staat zijn blik naar boven te richten en zich te herinneren dat we voor de hemel gemaakt zijn.
Beste broeder, beste zuster, we hebben gebed nodig, een levend gebed. Spreek niet tot Jezus als tot een wezen, dat ver weg is, dat ontzag en angst inboezemt, maar als tot je beste vriend, iemand die zijn leven voor jou heeft gegeven. Jezus kent je, hij gelooft in je en hij houdt van je, altijd. Als je Hem aanschouwt, hangend aan het kruis voor jouw verlossing, zul je zien hoe kostbaar jij voor Hem bent. Je kunt hem jouw kruis, jouw angsten en jouw zorgen toevertrouwen. Hij zal ze allemaal omarmen. Hij deed dit tweeduizend jaar geleden; het kruis dat je vandaag draagt was al een deel van zijn kruis. Wees niet bang. Wees dus niet bang een kruis in je handen te nemen, het tegen je hart te drukken en al je tranen te overhandigen aan Jezus. En vergeet niet zijn gezicht te aanschouwen, het gezicht van een God, die jong, levend en verrezen is! Ja, Jezus heeft gezegevierd over het kwaad; hij maakte van zijn kruis de brug naar de verrijzenis. Hef dus dagelijks je handen naar hem op, prijs hem en zegen hem. Vertel hem de hoop van je hart, deel met hem de diepste geheimen van je leven: de persoon van wie je houdt, de pijn die je in je draagt, de dromen die je in je hart koestert. Praat met Jezus: Vertel hem over je buren, je leraren, je vrienden en collega’s; vertel hem over je land. God houdt van dit soort levend gebed, dit concrete en oprechte gebed. Het stelt hem in staat om in te grijpen, om op een bijzondere manier in je dagelijks leven te komen, om zijn “kracht van vrede” te brengen. Die kracht, luister goed, heeft een naam. Weet je wie dat is? Het is de Heilige Geest, de Trooster, de Gever van leven. De Heilige Geest is de drijvende kracht van de vrede, de ware kracht van de vrede. Daarom is het gebed het krachtigste wapen dat er is. Het brengt je de troost en de hoop die van God komen. Het opent altijd nieuwe mogelijkheden en helpt je om al je angsten te overwinnen. Ja, gebed overwint angst en stelt ons in staat onze toekomst in handen te nemen. Geloof je dit? Wil je van het gebed je geheime wapen maken, als verfrissend water voor de ziel, als het enige wapen dat je bij je draagt, als reisgenoot op de reis van elke dag? De duim: gebed.
Laten we nu eens kijken naar de tweede vinger, de wijsvinger. We gebruiken onze wijsvinger om dingen aan te wijzen voor anderen. Anderen, de gemeenschap: dit is het tweede ingrediënt. Beste vrienden, verpest jullie jeugd niet door geïsoleerd en in jezelf opgesloten te raken. Denk hier vaak aan en je zult geluk vinden, omdat gemeenschap de manier is om ons goed te voelen over onszelf en trouw te zijn aan onze ware roeping. Alleen je weg afleggen kan aanlokkelijk lijken, maar het laat ons uiteindelijk slechts achter met grote leegte. Denk aan drugs: uiteindelijk verberg je jezelf voor anderen, voor een authentiek leven, om je almachtig te kunnen voelen; maar uiteindelijk raak je van alles verstoken. Denk ook aan verslaving aan het occulte en hekserij. Deze vorm van afhankelijkheid sluit ons op in angst, wraak en woede. Geef niet toe aan illusies die geluk beloven, aan zandkastelen gebouwd op uiterlijke schijn, gemakkelijk geld of verwrongen vormen van religie.
Hoed je voor de verleiding om iemand met de vinger na te wijzen, om een ander uit te sluiten omdat hij of zij anders is; pas op voor regionalisme, tribalisme, of alles wat je een veilig gevoel geeft in je eigen groep, maar tegelijkertijd geen oog heeft voor het leven van de gemeenschap. Je weet wat er gebeurt: eerst geloof je in vooroordelen over anderen, dan rechtvaardig je haat, dan geweld, en uiteindelijk ontdek je midden in een oorlog te zijn beland. Maar laat me je iets vragen. Heb je ooit gesproken met mensen van andere groepen of ben je altijd op jezelf gebleven? Heb je ooit de verhalen van andere mensen gehoord of van dichtbij hun lijden aanschouwd? Zeker, het is gemakkelijker om mensen te veroordelen dan om ze te begrijpen; maar Gods methode om een betere wereld op te bouwen is om degenen die we als “anders” beschouwen te omarmen, om ons met hen te identificeren, om ons als gemeenschap te verbinden. Dat is wat het betekent om de Kerk op te bouwen: onze horizon verbreden, anderen als onze naasten zien en om hen geven. Zie je iemand die eenzaam is, lijdt of buitengesloten is? Benader hem of haar. Niet omdat je wilt dat die persoon ziet wat een aardig mens je bent, maar om je glimlach te delen en je vriendschap aan te bieden.
David, je zei dat jongeren verbonden willen zijn met anderen, maar dat sociale media je vaak in verwarring brengen. Het is waar, de virtuele realiteit is niet genoeg, we kunnen niet tevreden zijn met alleen maar contact hebben met mensen die ver weg en soms zelfs niet eens echt zijn. Het leven is meer dan met een vinger op een scherm tikken. Het is triest om jonge mensen urenlang naar een telefoon te zien staren; als je dan naar hun gezicht kijkt, zie je dat ze niet glimlachen, dat ze er vermoeid en verveeld uitzien. Niets en niemand kan ooit een vervanging zijn voor de energie die we krijgen door samen te zijn, echt samen te zijn, de twinkeling in onze ogen, de vreugde van het uitwisselen van ideeën! Praten, naar elkaar luisteren is wezenlijk, is essentieel: op het scherm scrolt iedereen naar beneden, naar wat hij interessant vindt. Beste jonge mensen, probeer tijd met elkaar door te brengen en de schoonheid te ervaren van het je laten verbazen door anderen met hun verhalen en hun ervaringen.
Laten we nu heel concreet proberen te voelen wat het betekent om gemeenschap op te bouwen. Wees voorzichtig. Houd voor enkele ogenblikken de hand vast van degene die naast je staat. Stel jezelf voor als één Kerk, één volk, dat elkaars hand vasthoudt. En nu, iedereen samen, terwijl we handen vasthouden, laten we een lied zingen. Heb je gezien hoe mooi, hoe mooi het is om samen te zingen? Heb je gezien hoe mooi het is om één Kerk te zijn?
Besef dat je eigen welzijn afhangt van het welzijn van anderen, dat vermenigvuldigd wordt door het geheel. Ervaar wat het betekent om beschermd te worden door je broeder en zuster, door iemand die je accepteert zoals je bent en zich om je bekommert. En weet dat je verantwoordelijk bent voor anderen, verantwoordelijk, als vitaal onderdeel van een groot broederlijk netwerk waarin iedereen elkaar steunt, en dat je onmisbaar bent. Ja, broeder en zuster, jullie zijn onmisbaar en jullie zijn verantwoordelijk voor jullie Kerk en voor jullie land. Jullie maken deel uit van een grotere geschiedenis, een geschiedenis die jullie oproept een actieve rol te spelen als opbouwer van gemeenschap, als voorvechter van broederschap, als ontembare dromer van een meer verenigde wereld.
Is het een moeilijke uitdaging? Ja, maar je kunt het aan. Je hebt ook enkele vrienden op de tribune die je aanmoedigen om deze doelen te bereiken. Weet je wie dat zijn? De heiligen in de hemel. Ik denk bijvoorbeeld aan de zalige Isidore Bakanja, aan de zalige Marie-Clémentine Anuarite en aan de heilige Kizito en zijn metgezellen. Zij waren getuigen van het geloof, martelaren die nooit zijn gezwicht voor de logica van het geweld. [Opmerking: Paus Franciscus stopte hier, maar in het Frans las de vertaler tot het einde van de zin “… maar verkondigden door hun leven de kracht van liefde en vergeving”.]
Gebed is de duim, en gemeenschap, de tweede vinger; we komen bij de middelvinger, die hoger is dan de andere, hoger dan de andere, als om ons aan iets wezenlijks te herinneren. En weet u wat deze vinger, die hoger is dan de andere, in herinnering brengt? Hij herinnert aan eerlijkheid! En eerlijk zijn betekent niet verstrikt raken in de valstrikken van corruptie. Luister goed naar deze twee woorden: eerlijkheid en corruptie. Soms denken we dat iemand goed is, hij werkt goed, hij weet dingen goed te doen. Maar hij is corrupt. Deze twee dingen gaan niet samen.
Ik vraag me echter af – hoe stoppen we de verspreiding van corruptie, die nooit lijkt te stoppen met zich uitbreiden? Er zijn capabele, intelligente mensen, maar corrupt. Is een corrupt persoon eerlijk of oneerlijk? Ik vraag jullie: is hij eerlijk of oneerlijk? Laten we allemaal samen zeggen: “Ga weg, corruptie!” [Opmerking: iedereen herhaalt de zin in het Frans]. Laat je niet overwinnen door het kwaad. [Noot: er breekt gezang uit]. Ik hou van dit lied, jullie zijn geweldig. [Opmerking: de menigte juicht een minuut lang luid, begint dan ritmisch en melodieus te zingen, velen springen op en neer en zwaaien met zakdoeken].
Nu komt in me op, het komt in me op, een jong iemand als jullie, Floribert Bwana Chui, die vijftien jaar geleden, op slechts zesentwintigjarige leeftijd, in Goma werd vermoord omdat hij het doorlaten van bedorven levensmiddelen, die schadelijk zouden zijn voor de gezondheid van de mensen, had geblokkeerd. [Opmerking: het lawaai en het gejuich zijn doorgegaan en nemen weer toe. De MC spreekt tot de menigte om wat rustiger te gaan doen].
Ik denk aan het getuigenis van een jong iemand als jullie zelf, Floribert Bwana Chui, die vijftien jaar geleden, op slechts zesentwintigjarige leeftijd, in Goma werd vermoord omdat hij het doorlaten van bedorven levensmiddelen, die schadelijk zouden zijn voor de gezondheid, had geblokkeerd. Hij had gemakkelijk een oogje dicht kunnen knijpen; niemand zou het hebben ontdekt en hij zou er misschien zelfs op vooruit zijn gegaan. Maar omdat hij christen was, bad hij. Hij dacht aan anderen en koos ervoor eerlijk te zijn en nee te zeggen tegen de vuiligheid van corruptie. Dat is wat het betekent om niet alleen je handen schoon te houden, maar ook je ziel. Nu wil ik u iets belangrijks vertellen: luister goed: Als iemand je smeergeld aanbiedt, of je gunsten en veel geld belooft, trap dan niet in de val. Laat je niet misleiden; laat je niet meezuigen in het moeras van het kwaad. Laat je niet overwinnen door het kwaad! Overwin het kwaad met het goede!
Nu komen we bij het laatste deel. Een, twee, drie. Nu gaan we naar de vierde vinger, de ringvinger, waaraan trouwringen worden gedragen. Als je erover nadenkt, is de ringvinger ook de zwakste vinger, degene die we het moeilijkst kunnen optillen. Hij herinnert ons eraan dat de doelen die ons de meeste voldoening geven in het leven, bovenal de liefde, gepaard gaan met zwakte, vermoeidheid en ontbering. Wat is, in onze zwakheid en in onze momenten van crisis, onze crisismomenten, de kracht die ons verder doet gaan? Vergeving. Vergeving.
Beste vrienden, om een nieuwe toekomst te creëren moeten we vergeving geven en ontvangen. Nu vraag ik jullie om een gunst: laten we allemaal een minuut stil zijn. En ieder van ons denkt aan de mensen die ons beledigd hebben. En in deze stilte, voor God, bieden we vergeving aan. [Noot: Pauzeert]
We hebben vier vingers gehad: gebed, gemeenschap, eerlijkheid, vergeving. We zijn nu aangekomen bij de laatste en kleinste vinger. Je bent misschien geneigd te zeggen: maar ik ben zo klein, en al het goede dat ik kan doen is maar een druppel in de oceaan. Maar het is juist kleinheid, ons besluit om klein te worden, wat God aantrekt. De sleutel hier is dienstbaarheid. Weet dit: dit is een regel voor ieder van ons. Luister goed: zij die dienen maken zichzelf klein.
Beste vrienden, we zijn bijna klaar. Ik heb u vijf woorden nagelaten om u te helpen, te midden van alle aantrekkelijke boodschappen die u hoort, te onderscheiden wat werkelijk belangrijk is in het leven. Ga op weg!
Nu wil ik jullie nog één ding zeggen: raak nooit ontmoedigd! Word nooit ontmoedigd! En als je verdrietig bent, als je ontmoedigd bent, neem dan het Evangelie en lees het. Jezus zal je troosten.
[Spreekt in het Frans].
Nu geef ik jullie in stilte mijn zegen. Dat de Heer tot ieder van jullie komt en jullie de kracht geeft om verder te gaan.
[Bidt het Onze Vader in het Frans en geeft dan zijn apostolische zegen].
Vertaling: EWTN Lage Landen (A.V.)
Bron: officiële Engelse vertaling (Aangepast aan actuele toespraak door Hannah Brockhaus/CNA)
Keywoorden: | De Gemeenschap | Dienstbaarheid | Eerlijkheid | Gebed | Ingrediënten voor de toekomst | Jong Katholiek | Jongeren | Paus Franciscus | Pausreis Congo 2023 | Sociale media | Toekomst van de samenleving | Vergeving | Vijf vingers van je hand |
Wilt u meer lezen of zien van ‘Pausreis Congo 2023‘ ? Klik dan hier.
230202 | [XLS000] |
