
30 juli 2025 – Aartsbisschop Paul Richard Gallagher, secretaris voor betrekkingen met staten van het Vaticaan, viert de Mis in de Basiliek van Guadalupe in Mexico-Stad op 27 juli 2025. Foto: Courtesy of Basilica of Our Lady of Guadalupe
Vaticaanstad, 17:09 uur (CNA).
Aartsbisschop Paul Richard Gallagher, secretaris voor betrekkingen met staten en internationale organisaties van de Heilige Stoel, merkte op dat universiteiten niet katholiek zijn “vanwege het aantal kruisen” maar omdat ze streven naar het zoeken van de waarheid die “in harmonie is met de zekerheid van het geloof.”
“Lang niet slechts een andere instelling op de wereldmarkt van ideeën, en al helemaal niet katholiek alleen door het aantal kruisen aan de muren of kapelvieringen, is een werkelijk katholieke universiteit een plaats waar de zoektocht naar waarheid in harmonie is met de zekerheid van het geloof,” merkte hij op.
Zoals gerapporteerd door Vatican News gaf Gallagher zijn reflecties tijdens de inaugurele conferentie van de 28e algemene vergadering van de International Federation of Catholic Universities (IFCU), gehouden op 28 juli in Guadalajara, Mexico.
Tijdens zijn bezoek aan Mexico benadrukte de prelaat dat katholieke universiteiten geroepen zijn een “centrale rol” te spelen in het opbouwen van vrede door kennis, dialoog en de vorming van ethische leiders.
In zijn toespraak stelde de aartsbisschop krachtig dat in een context die gekenmerkt wordt door gewapend conflict, ideologische verdeeldheid en toenemende polarisatie, katholieke universiteiten hun oorspronkelijke roeping moeten herbevestigen: bakens van menselijkheid en begrip te zijn.
“Katholieke universiteiten — en ook pauselijke vertegenwoordigers — zijn altijd bakens geweest van kennis, geloof en dienstbaarheid aan de mensheid,” zei hij.
De prelaat benadrukte daarmee hun potentieel als actieve agenten op het internationale toneel: “In deze turbulente tijden, gekenmerkt door conflict en oorlog, verdeeldheid en wantrouwen, zijn [universiteiten] geroepen hun roeping te herbevestigen als bouwers van vrede, samenwerkers in het bouwen van bruggen van begrip tussen culturen, religies en disciplines.”
Academische diplomatie: Een brug tussen culturen en kennis
Vanuit dit perspectief verdedigde Gallagher het concept van “academische diplomatie,” dat hij definieerde als een essentieel instrument voor dialoog tussen volken en kennisgebieden. “Zij kunnen academische diplomatie op unieke wijze ontwikkelen als een middel om vrede te bevorderen door doordachte betrokkenheid, ethische reflectie en respectvolle dialoog,” legde hij uit, waarbij hij benadrukte dat de roeping van de universiteit veel verder gaat dan de overdracht van technische kennis.
Gallagher stelde ook voor de universele waarde van een diepgewortelde katholieke identiteit te herontdekken, die in dialoog kan treden met iedereen zonder haar centrum te verliezen.
“Een werkelijk katholieke opleiding is niet geïsoleerd maar extrovert en toegewijd aan de universele zoektocht naar waarheid,” bevestigde hij. “In een wereld die overspoeld wordt door relativisme en polarisatie, vormt deze diepgewortelde — en daarom universele — katholieke identiteit een krachtige hulpbron.”
In dit verband herinnerde hij eraan dat de christelijke opvatting van de mens een solide fundament is voor vrede: “De antropologische opvatting die iedere persoon, ongeacht ras, religie, nationaliteit of conditie, ziet naar het beeld en gelijkenis van God, begiftigd met rede en geweten, en bestemd tot gemeenschap, is een stevig fundament waarop vrede kan worden gebouwd door dialoog.”
De aartsbisschop haalde ook zijn ervaring als student aan de Pauselijke Gregoriaanse Universiteit aan om te illustreren hoe de universitaire omgeving authentieke banden kan bevorderen. In die zin stelde hij dat universiteiten “zaden van vrede zijn die gezaaid worden in klaslokalen, laboratoria, woonzalen en bibliotheken.”
Hij zei dan ook dat de hele universiteit een authentieke diplomatieke missie kan zijn: “geen ivoren toren los van de werkelijkheid, maar een actieve deelnemer in het opbouwen van een cultuur van vrede.”
Deze missie, verduidelijkte hij, vereist een interdisciplinaire en samenwerkende structuur: “Dit is intrinsiek interdisciplinair, omdat slechts wederzijdse uitwisseling alle partijen verrijkt en bijdraagt aan de ontwikkeling van leiders die in staat zijn hun samenlevingen met wijsheid en mededogen te leiden.”
Wat betreft de inhoud die een prominente plaats zou moeten innemen in deze academische diplomatie, benadrukte de Vaticaanse functionaris dat veel van de uitdagingen van oorlog en vrede “in de wereld van vandaag slechts duurzaam aangepakt kunnen worden door terug te keren naar deze principes en ze toe te passen.”
“Als ze genegeerd worden, kunnen reeds moeilijke situaties snel verslechteren met verschrikkelijke gevolgen,” legde hij uit.
Hij benadrukte ook dat diplomatie specialisten vereist, maar ook “algemenisten nodig heeft die streven naar een brede en genuanceerde visie.”
Ten slotte bevestigde de aartsbisschop de inzet van de Heilige Stoel voor een diplomatie die zich niet overgeeft aan pragmatisme, maar verankerd blijft in principes en menselijkheid.
“In onze inspanningen bevorderen wij vrede, verdedigen wij de menselijke waardigheid en geven wij een stem aan wie er geen heeft, vooral de armen, de ontheemden en de gemarginaliseerden,” besloot hij.
Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd door ACI Prensa, de Spaanse nieuwsgenoot van CNA. Het is vertaald en aangepast door CNA.
Gerelateerd