CNA legt uit: Alles wat je moet weten over relieken


4 september 2025 – Relikwie van de Zalige Carlo Acutis tentoongesteld. Foto: Courtesy of Milagro Eucarístico Perú – 1649
 
 

CNA-personeel,  05:17 uur (CNA).

Van de vinger van Sint Thomas, tot de arm van Sint Judas, tot het miraculeuze bloed van Sint Januarius en het Lijkwade van Turijn, herbergt de katholieke kerk een overvloed aan relikwieën. Voor een buitenstaander kan de traditie van het vereren van relikwieën vreemd lijken; echter, de wortels van deze praktijk zijn te vinden in de Schrift en ook in de oude traditie van de Kerk.

Hieronder staan 10 van de meest gestelde vragen met betrekking tot relikwieën en hun verering:

Wat is een relikwie?

Een relikwie is een tastbaar voorwerp dat direct verband hield met een heilige of met Jezus Christus. Het woord “relikwie” komt van het Latijnse woord “relinquere,” wat “achterlaten of nalaten” betekent.

Wat zijn de verschillende klassen van relikwieën?

Traditioneel kunnen relikwieën worden onderverdeeld in drie klassen: eerste, tweede en derde.

Eerste klasse relikwieën zijn het lichaam of fragmenten van het lichaam van een heilige, zoals stukjes bot of vlees. Een voorbeeld van een eerste klasse relikwie is de schedel van Sint Thomas van Aquino of het bot van Sint Judas Thaddeüs. Ook stukken van het kruis waaraan Jezus werd gekruisigd worden beschouwd als relikwieën van de eerste klasse.

Een relikwie van de tweede klasse is een voorwerp dat een heilige heeft aangeraakt of bezeten, zoals een hemd of boek, of fragmenten van dergelijke voorwerpen.

Relikwieën van de derde klasse zijn voorwerpen die een heilige heeft aangeraakt of voorwerpen die zijn aangeraakt aan een relikwie van de eerste, tweede of een andere derde klasse. Bijvoorbeeld, het aanraken van de eerste klasse relikwie van de beenderen van Sint Bernadette Soubirous met je persoonlijke rozenkrans zou jouw rozenkrans een relikwie van de derde klasse maken.

Bovendien identificeerde een 2017 decreet over relikwieën het onderscheid tussen “significante” en “niet-significante” relikwieën.

Het decreet definieert een significante relikwie als “het lichaam van de Zaligen en de Heiligen of opmerkelijke delen van de lichamen zelf of de volledige hoeveelheid as verkregen door hun crematie.”

Deze relikwieën worden bewaard in goed afgesloten urnen en dienen op plaatsen bewaard te worden die hun veiligheid garanderen en hun heiligheid respecteren.

“Kleine fragmenten van het lichaam van de Zaligen en van de Heiligen evenals voorwerpen die in direct contact zijn geweest met hun persoon worden beschouwd als niet-significante relikwieën,” stelt het decreet.

Deze worden eveneens bewaard in afgesloten kasten “en vereerd met een geest van godsvrucht, waarbij elke vorm van bijgeloof en illegale handel wordt vermeden.”

Hoe worden relikwieën geauthenticeerd?

Het proces voor het authenticeren van een relikwie van de eerste of tweede klasse begint met een certificaat van een bisschop of kardinaal. In veel gevallen behoren de relikwieën toe aan het bisdom waartoe de heilige behoorde.

Vervolgens moet, vooral voor relikwieën van de eerste klasse, wetenschappelijk worden vastgesteld dat het om menselijke overblijfselen gaat, samen met andere criteria. Dit wordt gedaan om te verzekeren dat valse relikwieën niet door de gelovigen worden vereerd.

Er bestaat geen proces voor het formeel erkennen van relikwieën van de derde klasse.

Waarom vereren katholieken relikwieën?

Katholieken vereren de relikwieën van heiligen als een manier om de inspirerende levenswijze en moedige geloof van de heilige te eren. Als katholieken streven we ernaar zelf heilig te worden en worden we aangemoedigd het leven van de heiligen in ons dagelijks leven na te volgen.

Sint Hiëronymus, een grote bijbelgeleerde, zei: “Wij aanbidden geen relikwieën, wij vereren ze niet, uit vrees te knielen voor de schepselen in plaats van voor de Schepper. Maar wij vereren de relikwieën van de martelaren om beter te kunnen aanbidden Hem van wie zij martelaren zijn.” (Ad Riparium, i, P.L., XXII, 907).

De verering van relikwieën is een katholieke praktijk om het buitengewone werk van God in iemands leven te eren – iemand die het hoogste niveau van heiligheid in de katholieke kerk heeft bereikt.

De voornaamste relikwie van Sint Jean de Brébeuf, zijn schedel, geflankeerd door voorname relikwieën van Sint Gabriel Lalemant (links) en Sint Charles Garnier (rechts), beide botfragmenten. Credits: The Shrine of the Canadian Martyrs Photos
De voornaamste relikwie van Sint Jean de Brébeuf, zijn schedel, geflankeerd door voorname relikwieën van Sint Gabriel Lalemant (links) en Sint Charles Garnier (rechts), beide botfragmenten. Credits: The Shrine of the Canadian Martyrs Photos

Is het vereren van relikwieën bijbels?

Ja. Er zijn verschillende gevallen in de Bijbel waarin mensen genezen worden door het aanraken van een voorwerp.

In 2 Koningen 13:20-21 wordt het lijk van een man aangeraakt aan de botten van de profeet Elisa en komt de man weer tot leven. In Matteüs 9:20-22 wordt de bloedvloeiende vrouw genezen door de zoom van Jezus’ mantel aan te raken. Mensen werden genezen en boze geesten werden verdreven wanneer zakdoeken van de apostel Paulus op deze personen gelegd werden, zoals beschreven in Handelingen 19:11-12.

Kunnen relikwieën wonderen verrichten?

Het is belangrijk te begrijpen dat, hoewel relikwieën kunnen worden gebruikt bij vele genoemde wonderen, de katholieke kerk niet gelooft dat de relikwie zelf het wonder veroorzaakt, maar alleen God. De relikwie is het middel waardoor God mogelijk werkt, maar God is de oorzaak van de genezing.

Elk goed dat via een relikwie voortkomt, is het werk van God. Maar het feit dat God ervoor kiest om de relikwieën van heiligen te gebruiken om genezing en wonderen te verrichten, laat ons zien dat Hij onze aandacht wil vestigen op de heiligen als “modellen en voorspraak” (Catechismus van de Katholieke Kerk, 828).

Is het toegestaan om een relikwie te bezitten?

Idealiter zou een relikwie bewaard moeten worden in een kerk of heiligdom waar ze ter publieke verering beschikbaar zijn. De kerk verbiedt echter niet dat leken relikwieën bezitten. Ze mogen zelfs in huizen worden bewaard. Daarnaast geeft de Kerk geen relikwieën meer uit aan individuen – ook niet aan geestelijken. De kerk geeft relikwieën alleen uit aan kerken, heiligdommen en oratoria.

Mag ik relikwieën kopen of verkopen?

Volgens het canoniek recht van de katholieke kerk is de verkoop van relikwieën van de eerste en tweede klasse strikt verboden. Relikwieën kunnen alleen worden weggegeven door hun eigenaren, en sommige zeer belangrijke relikwieën, zoals een hart, arm, enz., mogen niet worden weggegeven zonder toestemming van het Vaticaan.

Waar kan ik relikwieën zien of vereren?

Relikwieën worden over de hele wereld bewaard in verschillende kerken en heiligdommen. Bijvoorbeeld, de Basilica of the Sacred Heart in Notre Dame, Indiana, herbergt naar schatting 1.200 relikwieën. In Venetië, Italië, huisvest de Basiliek van Sint-Maarten de relikwieën van Sint Marcus de Evangelist. Katholieken kunnen relikwieën van het Ware Kruis vereren in de Basiliek van het Heilige Kruis in Jeruzalem in Rome, Italië.

Relikwieën gaan ook op tournee naar kerken in verschillende steden over de hele wereld zodat de gelovigen de mogelijkheid hebben ze te vereren.

Zijn er relikwieën van Jezus of Maria?

Er zijn geen eerste klasse relikwieën van de Heilige Maagd Maria. De katholieke kerk leert dat Maria lichaam en ziel ten hemel is opgenomen. Het meest bekende relikwie van de tweede klasse waarvan wordt aangenomen dat het van Maria is, is haar sluier, die bewaard wordt in de kathedraal van Chartres in Frankrijk.

De situatie is vergelijkbaar voor Jezus. Hoewel er geen lichaamsrelikwieën van Christus zijn, die is opgestaan uit de dood en ten hemel is gevaren, zijn er fragmenten van het Ware Kruis, een fragment van de heilige kribbe waarin Jezus werd gelegd na zijn geboorte, en fragmenten van zwart-witte steen die zouden komen van de pilaar waaraan hij werd gegeseld.



0,0 (0)

Beoordeel aub deze post.


Categorieën:

Volg EWTN.

Schrijf je in op onze nieuwsbrief!