15 juli 2025 – Broeder Francesco Patton, aftredend custos van het Heilige Land. Foto: Franciscan Custody of the Holy Land
ACI Prensa Staff, 15 jul 2025 / 06:00 uur (CNA).
Broeder Francesco Patton, de aftredende franciscaanse custos van het Heilige Land, reflecteerde op zijn negen jaar in functie en stelde een weg voor om vrede te bereiken te midden van de oorlog in de regio. Hij merkte ook op dat christen zijn op de heilige plaatsen, als minderheid, een bijzondere roeping en missie is.
Patton, 61, verlaat de in 2016 aan hem toevertrouwde positie. Broeder Francesco Ielpo is nu benoemd tot zijn opvolger, bevestigd als de nieuwe custos van het Heilige Land door paus Leo XIV op 24 juni.
In een interview gepubliceerd op 11 juli op de website van de Custody of the Holy Land, legde de Italiaanse franciscaan uit dat, gezien de oorlog tussen Israël en Hamas, “vrede wederzijdse acceptatie vereist tussen de twee volken die decennialang in conflict zijn, en het overwinnen van ideologische interpretaties van geschiedenis, geografie en zelfs van de Bijbel.”
“Het zou nodig zijn om op scholen samenleven te onderwijzen in plaats van een ideologie die alleen maar angst, woede en wrok genereert. Geen van beide volken mag vertrekken, en beiden moeten in vrede samen kunnen leven,” voegde hij toe.
“Als beiden in staat zouden zijn om hun onderlinge afzondering te overwinnen, zouden de volgende generaties eindelijk in vrede kunnen opgroeien, zonder angst en zonder woede,” benadrukte de franciscaanse priester.
Christen zijn in het Heilige Land
Patton deelde dat “ik heb altijd gezegd, vooral tegen jonge mensen, dat ze hun identiteit als christenen van het Heilige Land moeten cultiveren. Ze mogen zich niet richten op ethno-politieke identiteiten maar op een diepere identiteit: hoeders zijn, met ons, van de heilige plaatsen.”
“De heilige plaatsen zijn een essentieel onderdeel van hun identiteit. Ik heb voorgesteld aan parochiepriesters om de jongeren daar naartoe te brengen, om het Evangelie te vertellen op de plaatsen van het Evangelie. De heilige plaatsen behoren hen toe,” vervolgde de franciscaan.
De Italiaanse priester benadrukte dat “christen zijn in het Heilige Land een roeping en een missie is. Als God je hier laat geboren worden, roept Hij je op om licht en zout te zijn, juist omdat je een minderheid bent en de context moeilijk is. En Jezus herinnert ons eraan dat zout dat zijn smaak verliest, nutteloos is.”
“Ik werd diep geraakt door de trouw van de twee broeders die in de Orontesvallei bleven toen ISIS en Al-Qaeda aanwezig waren. Ze bleven omdat ze wisten dat ze herders waren, en geen ingehuurde handlangers, met behulp van de woorden uit hoofdstuk 10 van de evangelist Johannes. Hun bereidheid om hun leven te geven was niet hypothetisch maar concreet in een heel risicovolle context,” herinnerde hij zich.
“Ik werd ook getroffen door hoe belangrijk de heilige plaatsen zijn voor christenen die misschien maar één keer in hun leven kunnen bezoeken. In Brazilië zag ik mensen die elke maand een beetje geld spaarden gedurende 10 of 15 jaar om alleen maar Nazareth, Bethlehem en het Heilig Graf te bezoeken. Of een christen uit Syrië die het Graf bezocht en van emotie in tranen uitbarstte,” vertelde de broeder.
Na de grote waarde van scholen in het Heilige Land te hebben benadrukt, zei de aftredende custos dat hij bedroefd was over “de groei van intolerantie, extremisme en ideologische manipulatie van religie voor politieke doeleinden. Dat deed en doet mij pijn.”
De heilige plaatsen: Een tegengif tegen religieus rationalisme
De Italiaanse broeder benadrukte dat de heilige plaatsen, als fysieke locaties, “het geloof terugbrengen naar een concreet, existentieel domein. Ze zijn een grote hulp om een onstoffelijk, geïntellectualiseerd christendom te vermijden. Ze zijn een tegengif tegen religieus rationalisme en intellectueel denken.”
“Ze helpen ons ook om de religiositeit van het volk te begrijpen,” legde de broeder uit. “Intellectuelen houden van redeneren, maar mensen houden ervan om aan te raken. Ze kussen graag een steen, ruiken aan de mirre, zien de olijfbomen in Getsemane, de grot van Bethlehem, Calvarie en het lege graf.”
“De volksreligiositeit,” merkte hij op, “ligt veel dichter bij het mysterie van de Incarnatie dan die van professionele theologen.”
Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd door ACI Prensa, de Spaanstalige nieuwspartner van CNA. Het is vertaald en aangepast door CNA.
