Afgesloten kloosterzuster Zuster Maria Gloria Riva van de Zusters van de Eeuwige Aanbidding van het Heilig Sacrament richt zich tot paus Leo XIV, kardinalen, bisschoppen en andere medewerkers in het Vaticaan tijdens het Jubileum van het Heilig Stoel op 9 juni 2025. / Credit: Daniel Ibanez/CNA
Vaticaanstad, 9 juni 2025 / 10:08 uur (CNA).
Zuster Maria Gloria Riva van de Zusters van de Eeuwige Aanbidding van het Heilig Sacrament sprak over het belang van werken met het eeuwigheidsbewustzijn tijdens een lezing die maandagochtend in het Vaticaan werd gehouden, een zeer uitzonderlijk geval van een leek die zich publiekelijk richt tot de paus over spirituele zaken.
De 66-jarige zuster, lid van een afgesloten, contemplatief klooster in de kleine staat San Marino in Italië, was de uitgenodigde spreker voor het Jubileum van het Heilig Stoel, onderdeel van het bredere katholieke Jubileumjaar van de Hoop 2025.
“De eeuwigheid ligt voor ons. Als we voor kortetermijn- en middelmatige horizonnen werken, werken we tevergeefs,” zei Riva in haar meditatie van 9 juni tot paus Leo XIV, kardinalen, bisschoppen en andere medewerkers van het Vaticaan en de Romeinse Curie.
De deelname van de zuster werd gepland door het Dikasterie voor Evangelisatie met paus Franciscus voor zijn overlijden. Franciscus had de leidende rollen van vrouwen in de Kerk uitgebreid, waaronder het openen van de ambten van lector en acoliet voor vrouwen.
De toespraak van Riva werd gevolgd door een processie door de Heilige Deur, geleid door paus Leo, die het jubileumkruis droeg als een gewone pelgrim van de Paul VI-zaal van het Vaticaan naar de Sint-Pietersbasiliek, waar hij vervolgens de mis vierde voor het feest van Maria, Moeder van de Kerk.
In zijn homilie benadrukte Leo de noodzaak om zijn kruis te dragen om vruchtbaar te zijn.
“Alle vruchtbaarheid van de Kerk en van het Heilig Stoel hangt af van het kruis van Christus. Anders is het slechts schijn, zo niet erger,” zei de pontifex.
“Het Heilig Stoel is heilig zoals de Kerk heilig is, in haar oorspronkelijke kern, in haar wezen zelf,” vervolgde hij. “Het Apostolisch Stoel behoudt zo de heiligheid van zijn wortels terwijl het door hen behouden wordt. Maar het is niet minder waar dat het ook leeft in de heiligheid van elk van zijn leden. Daarom is de beste manier om het Heilig Stoel te dienen het nastreven van heiligheid, ieder volgens zijn of haar bijzondere levensstaat en het werk dat hem of haar is toevertrouwd.”
Reflecterend op het liturgische feest van Maria, Moeder van de Kerk, bracht de paus de vruchtbaarheid van de Kerk en de vruchtbaarheid van Maria in verband, wat, zei hij, “zich vervult in het leven van haar leden voor zover zij ‘in het klein’ herbeleven wat de Moeder heeft beleefd, namelijk dat zij liefhebben overeenkomstig de liefde van Jezus.”
De vruchtbaarheid van de Kerk is ook verbonden met de genade van het doorboorde hart van Jezus en de sacramenten, voegde hij toe.
Volgens Leo zorgt Maria, als het levende geheugen van Jezus, ook voor de eenheid van het gebed van de discipelen in de bovenkamer tijdens Pinksteren.
In het verslag van Pinksteren in de Handelingen van de Apostelen “worden de apostelen bij naam genoemd en, zoals altijd, is Petrus de eerste,” merkte de paus op. “Maar hijzelf is in waarheid de eerste die door Maria in zijn ambt wordt ondersteund.”
“Op dezelfde wijze ondersteunt Moeder Kerk het ambt van de opvolgers van Petrus met het Mariaanse charisma. Het Heilig Stoel ervaart op een heel bijzondere manier het naast elkaar bestaan van de twee polen; de Mariaanse en de Petrijnse. Het is juist de Mariaanse pool, met haar moederschap, gave van Christus en van de Geest, die de vruchtbaarheid en heiligheid van de Petrijnse pool verzekert,” zei hij.
Riva, auteur en productieve spirituele schrijfster, sprak ook over de richting van iemands werk en leven in haar overdenking. “We moeten werken voor de grote horizon van het leven dat niet sterft: leven door onszelf op elk moment de vraag te stellen of wat we doen ons stevig verbindt met die waarheid die liefde en eeuwigheid is; dat is hoop,” benadrukte ze.
“Wij, beste broeders en zusters, weten waar we moeten lopen: De race van Johannes en Petrus naar het graf van Christus is de enige race die de Kerk en de wereld zonder angst kunnen lopen. Het is de race van hen die weten dat de hoop ligt in het ware leven, het eeuwige leven.”
De betekenis van een jubileum, vervolgde ze, is ons te helpen nadenken over de laatste dingen, de kortstondigheid van het bestaan en de zin van ons leven.
De zuster, die haar kloostergemeenschap oprichtte, die katholieken opvoedt over eucharistische aanbidding en “de passie voor de schoonheid die redt,” herinnerde zich een vaak herhaalde zin van de Russische auteur Dostojevski dat “schoonheid de wereld zal redden.”
Dit citaat is onjuist, zei ze, omdat prins Myshkin in de roman “De Idioot” eigenlijk vraagt: “Welke schoonheid zal de wereld redden?”
“De prins,” legde Riva uit, “wordt geconfronteerd met een vreselijk beeld,” een schilderij van Hans Holbein, “Het Lichaam van de Dode Christus in het Graf.” Het schilderij, ook wel “Dode Christus” genoemd, “is een levensgroot Christus met ingevallen ogen en ledematen die al tekenen van necrose vertonen,” zei ze.
“Dus de vraag is ernstig. Welke schoonheid zal de wereld redden? Zal de schoonheid van het kruis de wereld redden? De schoonheid van nederlaag? De schoonheid van vernedering? Ja, het kruis kan ons nog redden,” benadrukte de zuster. “In 2025 bestaat bij de postmoderne mens de grote redding van het kruis nog steeds. Het kruis zal ons redden.”
