16 oktober 2025 – Thirions schilderij ‘Jeanne d’Arc’, 1876. Foto: publiek domein
NCRegister – Solène Tadié
Pelgrims uit heel Frankrijk en daarbuiten kwamen samen in de geboorteplaats van de Maagd van Orléans om deze mijlpaal te vieren en daarmee de blijvende kracht van haar nalatenschap van geloof en broederschap te tonen.
DOMRÉMY-LA-PUCELLE, Frankrijk — Zes eeuwen geleden, in de zomer van 1425, daalde de aartsengel Michaël af naar het rustige Franse dorpje Domrémy en verscheen aan een jong boerenmeisje genaamd Jeanne d’Arc.
Ze was pas 12 of 13 jaar oud en stond in de tuin van haar vader toen ze hem voor het eerst zag. Bij hem waren engelen uit het paradijs, de heilige Catharina en de heilige Margaretha, die haar opriepen om een ‘goed en heilig meisje’ te zijn, ‘Gods wil’ te respecteren en het heil van haar ziel te zoeken. Hij stelde zich voor als ‘Michael, beschermer van Frankrijk’ en vertrouwde Jeanne een missie toe die haar leeftijd en sociale status te boven ging. Deze verschijningen, die zich tijdens de Honderdjarige Oorlog herhaalden, gaven haar moed en inspireerden zelfs het ontwerp van haar banier – met de namen van Jezus en Maria erop – waaronder ze vocht, waardoor ze het beleg van Orléans kon opheffen en koning Karel VII kon vergezellen naar zijn kroning in Reims in 1429.

Vlaggen die door pelgrims tijdens de reis worden gedragen. Foto: © Orléans Jeanne d’Arc
Om deze beslissende verjaardag te herdenken, organiseerde de Universal Association of the Friends of Joan of Arc op 27 en 28 september de tweedaagse “Pilgrimage of Hope” (Pelgrimstocht van Hoop). Het initiatief bracht bijna 2000 gelovigen samen in de regio Lotharingen in het noordoosten van Frankrijk voor een weekend van gebed, muziek en vieringen – allemaal in het kader van het Jubeljaar 2025 van de katholieke Kerk, met als thema ‘Pelgrims van Hoop’, en met een speciale oproep om te bidden voor Frankrijk en de universele Kerk.
“De 600e verjaardag was een providentieel moment dat we niet in stilte voorbij konden laten gaan”, vertelde Aymeric de Maleissye, voorzitter van de organiserende vereniging, aan de Register. “We wilden Jeanne d’Arc bekend, geliefd en geëerd maken.”

Pelgrims lopen samen om de 600e verjaardag van de verschijningen in Frankrijk te vieren. Foto: Ingrid Hoffmann
Een pelgrimsfestival à la carte
De pelgrimstocht was bedoeld als een originele combinatie van gebed en feestelijkheid. “Het was een ‘pelgrimsfestival’, met een route die mensen naar eigen wens konden indelen, met veel activiteiten rondom. Ze konden in elke gewenste volgorde van de ene naar de andere activiteit gaan. En deze flexibiliteit werd zeer gewaardeerd”, aldus de Maleissye.

Pelgrims wandelen gezamenlijk het pad af. Foto: Ingrid Hoffmann
Concerten, een theatervoorstelling, momenten van aanbidding in de basiliek van Jeanne d’Arc in Domrémy-la-Pucelle, en vespers onder leiding van Harpa Dei, een Duits katholiek vocaal ensemble bestaande uit vier broers en zussen dat wereldwijd bekend staat om zijn sacrale polyfonie en Gregoriaanse gezangen, gaven een ritme aan het evenement.
Clarisse Chabut, een jonge pelgrim, herinnert zich deze voorstelling met emotie:
“Het horen van de hemelse gezangen van Harpa Dei in de basiliek raakte de ziel van zoveel deelnemers. Ze brachten ons echt tot gebed, en ik was vooral onder de indruk van de zuiverheid van het geluid.”

De gelovigen komen tijdens de pelgrimstocht samen in gebed in de kathedraal. Foto: © Orléans Jeanne d’Arc
“Zelfs al was het maar 24 uur in het dorp van Jeanne, wandelen waar zij wandelde,” zei ze, “gaf me een gevoel van vernieuwing dat ik zelden eerder had gevoeld.”
Achter de schermen was de organisatie van de pelgrimstocht zelf een getuigenis van geloof en toewijding. In Domrémy-la-Pucelle en Greux (de geboorteplaats van Jeanne) werkten tientallen vrijwilligers samen met de lokale autoriteiten, de Orde van Malta en parochiegemeenschappen om de menigte te verwelkomen. Bisschoppen, priesters en religieuzen begeleidden de gelovigen niet alleen tijdens de liturgieën, maar ook door het dagelijkse ritme van de pelgrimstocht te delen, naast de menigte te lopen en het hele weekend aanwezig te zijn om een blijvende indruk te maken. Gedurende twee dagen werden deze kleine dorpjes in Lotharingen het kloppende hart van katholiek Frankrijk.
Communie in diversiteit
Het hoogtepunt van de pelgrimstocht was de liturgie, vooral omdat zowel de gewone als de buitengewone vorm van de Romeinse ritus naast elkaar werden gevierd, waardoor de hele bijeenkomst zich in gebed en aanbidding kon verenigen.
Op zaterdagavond werd voor de basiliek een grote pontificale mis ter ere van Jeanne d’Arc opgedragen, begeleid door plechtige gezangen en een lichtspel dat het heilige gebouw in een gebedsvolle sfeer hulde. De Maleissye zei dat hij reacties had gekregen waarin het werd omschreven als “een moment van buitengewone genade”.
Op zondag werd een traditionele Latijnse mis ter ere van Sint-Michaël gevierd door pater Emmanuel-Marie Lefébure, abt van de romaanse abdij van Lagrasse in Zuid-Frankrijk. Priesters van beide vormen assisteerden bij elkaars liturgieën, deelden de communie uit en hoorden de biecht.
Duizenden mensen komen samen voor de mis tijdens de festiviteiten. (Foto: Ingrid Hoffmann)
“Alle pelgrims waardeerden het enorm dat de twee riten samen konden worden gevierd in Domrémy”, aldus de Maleissye. “Het was een echt moment van kerkelijke eenheid.”
De Kerk van Frankrijk wordt nog steeds gekenmerkt door de spanningen van het motu proprio Traditionis Custodes uit 2021, dus deze vreedzame coëxistentie van de twee vormen was een krachtig symbool van eenheid. De sfeer stond in contrast met de liturgische spanningen die eerder dit jaar ontstonden tijdens de traditionele Pinksterbedevaart naar Chartres.
Een ander belangrijk kenmerk was de ongekende verzameling relikwieën in Domrémy. Voor het eerst in de geschiedenis werden de ring van Jeanne d’Arc (in bruikleen van het themapark Puy du Fou) en een brief van haar eigen hand tentoongesteld naast relikwieën van de heilige Thérèse van Lisieux. Pelgrims liepen naar de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Bermont om deze te vereren.

Pelgrims lopen samen. Foto: Ingrid Hoffmann
“Voor het eerst werden de relikwieën van Jeanne en Thérèse samengebracht. Dat tafereel trok een enorme menigte en gaf pelgrims een tastbaar gevoel van het spirituele erfgoed van Frankrijk”, aldus de Maleissye.
De pelgrimstocht omvatte ook een plechtige intocht met 80 banieren van de heiligen van Frankrijk, een levendige herinnering aan het feit dat het geloof van de natie wordt geschraagd door het getuigenis van talloze heilige mannen en vrouwen.
Een brug tussen de oude en de nieuwe wereld
De pelgrimstocht, hoewel geworteld in de geschiedenis van Frankrijk, wilde een boodschap overbrengen die verder reikte dan de landsgrenzen. Kleine groepen uit het buitenland namen deel aan de vieringen, onder wie Sri Lankaanse gelovigen die in Frankrijk wonen, een teken dat het getuigenis van Jeanne nog steeds de meest uiteenlopende gemeenschappen raakt. “Het is zeldzaam in de geschiedenis dat een goddelijke interventie zich zo direct voor een land manifesteerde”, aldus de Maleissye, die eraan herinnerde hoe de heilige Michaël zich openbaarde als de eeuwige beschermer van Frankrijk. Zeshonderd jaar later spreekt die oproep tot hoop nog steeds niet alleen tot Frankrijk, maar tot de hele Kerk.
Bisschop François Gourdon van het lokale bisdom Saint-Dié herinnerde er in zijn uitnodigingsbrief aan dat deze verjaardag samenvalt met het door paus Franciscus afgekondigde Jubeljaar, en bracht de missie van Jeanne in verband met de uitdagingen van vandaag: “Haar getuigenis blijft actueel: God moet inderdaad op de eerste plaats komen, en wij zijn geroepen om, net als zij, tekenen van hoop te zijn.”
In zijn preek tijdens de avondmis op 27 september ter ere van Sint-Jeanne d’Arc herinnerde bisschop Gourdon de pelgrims eraan dat zij “zoekers van God” waren, ware “tekenen van hoop voor onze tijd”, en nodigde hij hen uit om de Maagd van Orléans te beschouwen als een “model van geloof en hoop” om God als referentiepunt te houden.

De gelovigen komen samen om te luisteren naar de preek van de bisschop ter gelegenheid van de 600e verjaardag van de verschijningen. Foto: Ingrid Hoffmann
Terwijl de vieringen voor Jeanne d’Arc zich tot 2031 – de 600e verjaardag van haar martelaarschap – voortzetten, blijft Domrémy een levend heiligdom, open voor de hele christelijke wereld.
Jeanne wordt al lang gezien als een brug tussen de Oude en de Nieuwe Wereld, een figuur die gelovigen in alle uithoeken van de wereld inspireert met haar moed in tijden van beproeving, haar vermogen om verdeeldheid te overbruggen en haar onwankelbare trouw aan Gods roeping.
Zes eeuwen nadat de aartsengel voor het eerst tot de jonge heilige in Domrémy sprak, herinnerde de pelgrimstocht eraan dat de missie van Jeanne geen verhaal uit het verleden is, maar een levendige en krachtige roeping die nieuwe generaties christenen blijft leiden.

Solène Tadié Solène Tadié is de Europese correspondent voor de National Catholic Register. Ze is Frans-Zwitsers en groeide op in Parijs. Na haar afstuderen aan de Universiteit van Rome III met een diploma in journalistiek, begon ze voor Aleteia te schrijven over Rome en het Vaticaan. In 2015 trad ze in dienst bij L’Osservatore Romano, waar ze achtereenvolgens werkte voor de Franse sectie en de culturele pagina’s van het Italiaanse dagblad. Ze heeft ook samengewerkt met verschillende Franstalige katholieke mediaorganisaties. Solène heeft een bachelordiploma in filosofie van de Pauselijke Universiteit van Sint-Thomas van Aquino en heeft onlangs het boek Defending the Free Market: The Moral Case for a Free Economy van pater Robert Sirico van het Acton Institute in het Frans vertaald (voor Editions Salvator).
Bron: https://www.ncregister.com/news/joan-of-arc-600-years-since-the-apparitions-of-st-michael-the-archangel dd 1 oktober 2025.
Vertaling: EWTN Lage Landen (HR)
Gerelateerd