7 juli 2025 – Paus Leo XIV heeft mgr. Ronald Gerhardus Wilhelmus Cornelissen (60) vandaag benoemd als nieuwe bisschop van het bisdom Groningen-Leeuwarden. Foto: Jongerengroep Israelreis 2023 Ridderorde van het Heilig Graf.
Utrecht, 13:00 uur (EWTN.LC).
Mgr. Cornelissen is geboren en getogen in Gaanderen in de Gelderse Achterhoek. Hij is opgegroeid als jongste in een warm gezin: gastvrij, betrokken, meelevend, vrijgevig. Hij heeft 3 broers. In Utrecht heeft hij theologie gestudeerd.
Een geboren priester
Mgr Ronald speelde reeds als kind van een jaar of 7 met kinderen uit de buurt ‘misje’, met een groot wit badlaken, wat ranja in een wijnglas en wat koekjes.
In de 4e klas van de lagere school werd hij misdienaar. Het betekende wel wat, als je uit de klas mocht, om te dienen bij uitvaarten, huwelijken en jubilea. Met name de uitvaarten boeiden hem als kind. Hij zag de vergankelijkheid, de sterfelijkheid van het leven.
Als puber borrelden al veel vragen op over het leven, de dood en de zin van het leven. Het bijbeltje, gekregen tijdens zijn vormsel, heeft hem de toegang gegeven tot het leven van Jezus Christus, een persoon die hem steeds meer ging boeien.
Als één van de weinigen op zijn school is hij theologie gaan studeren in Utrecht, waar meer en meer zijn verlangen groeide om priester te worden. Hij werd als een soort magneet aangetrokken tot het priesterschap, de kerk, de geloofsgemeenschap, tot Christus. Het gebedsleven is voor Mgr Ronald van groot belang met het vieren van de sacramenten en dan wel heel in het bijzonder de Heilige Eucharistie.
Vriendschap en voorbeeld voor geloof
Zoals hij zelf eens zei: “als celibatair priester is de ontmoeting met mensen en zeker goede vriendschappen erg belangrijk. Mensen houden mij ook zo nu en dan een spiegel voor. Ook ben ik vaak onder de indruk van het grote geloof van mensen die ik mag ontmoeten. En dat sterkt mijn geloof dan weer”
Tenslotte noemt hij dikwijls de heilige Willibrord als een groot voorbeeld. Deze kwam vanuit Ierland naar het noorden van de Lage Landen. Het was een zware taak om ‘de Friezen’ het geloof te brengen. Maar hij deed het vol overgave en veel inzet. Een mooi voorbeeld in onze dagen waarin we zien dat geloven niet erg vanzelfsprekend meer is. Mgr. Ronald ziet het als zijn taak om, tegen de tijdgeest in, Gods liefde voor ons leven te blijven verkondigen.
Aderlating voor Heilige Lebuinus parochie
De Heilige Lebuinus parochie, die in het aartsbisdom een groot gebied van de regio rondom Deventer, Olst en Wijhe bestrijkt moet nu een groot herder missen. Vicevoorzitter Theo Lam spreekt van:
“…een grote aderlating voor de parochie maar een geweldige keuze voor het bisdom Groningen-Leeuwarden, voor de Nederlandse kerkprovincie. We zullen hem enorm missen. Ronald is echt een verbinder. Hij is een hele fijne man om mee te werken in ons team. En als ik het over het team heb, dan bedoel ik altijd het pastoraal team en het parochiebestuur samen. Dat heeft hij gewoon goed gedaan. Hij is echt een herder. We hebben dat verschillende keren meegemaakt, als er problemen waren, waarbij hij toch mensen weer bij elkaar weet te brengen. Dat is voor mijn tijd gebeurd, maar ook in de afgelopen vier jaar een aantal keren.”
Als we de heer Lam vragen of hij nog tips heeft voor de nieuwe bisschop raadt hij aan: “de humor behouden” en voegt daar dan onmiddellijk aan toe:
“Dat zal hem geen moeite kosten. Humor is zo’n geweldig communicatiemiddel en dat beheerst hij als geen ander. Ik ben er eigenlijk ook van overtuigd dat ik deze tip dan ook niet hoef te geven want hij heeft dat gewoon in zich. Met humor kun je dingen zoveel kleiner maken en zo in proportie plaatsen. Hij kan dat geweldig! Het is natuurlijk een zware taak die hij heeft: een klein bisdom, zeer uitgestrekt, niet het meest katholieke deel van Nederland, maar desalniettemin natuurlijk wel heel belangrijk, dus zal dit niet altijd eenvoudig worden.”
Mgr. Ronald kan mensen ook verrassen. De heer Lam kende hem al uit een ander parochiebestuur:
“Ik kende hem natuurlijk al een aantal jaren sinds we zijn verhuisd naar Deventer. Na anderhalf jaar belde hij thuis aan en zei toen: “”Theo, het is zover. Als de kerk of staat roept, dan moet je goede argumenten hebben om ‘nee’ te zeggen.” Dus ik werd weer vicevoorzitter. Mgr Ronald is iemand die initiatief neemt en zomaar spontaan naar mensen toe kan stappen. Zijn informele aanpak is dikwijls zeer ontwapenend.”
Heilig Land en een ‘vader’ voor jongeren
Mgr Ronald, die sinds 2021 ook lid is van de ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem, is meermaals naar het Heilig Land geweest, zelf als pelgrim én om pelgrimsgroepen te begeleiden.
Foto: Ridderorde van het Heilig Graf
De jongeren die met hem meegingen in 2023 naar het Heilig Land “lopen met hem weg”. ‘Abuna’, Arabisch voor ‘vader’, is sindsdien zijn bijnaam. Aldus een van deze jongeren:
“Mgr Ronald is toegankelijk, werelds en aangenaam in de omgang. Hij blijft niet hangen in theologische hoogstandjes en kan heel goed de vertaalslag maken naar het dagelijks leven, afhankelijk van wie hij voor zich heeft. Dus afhankelijk van wat men nodig heeft kan hij geestelijk voedsel geven. En dat kan zowel in een intellectuele omgeving zijn als gewoon op straat op de markt” .
Wat de jongeren verder noemen is dat hij van lekker eten houdt. Maar wellicht dat hij daar wat in moet minderen, wil hij het drukke bisschopsleven gezond kunnen doorstaan.
Op bezoek bij het Latijns Patriarchaat in Jerzualem Foto : Jongerengroep Israelreis 2023 Ridderorde van het Heilig Graf
Niet elitair maar authentiek
Een andere markante beschrijving die de jongeren tenslotte geven:
“Hij is niet elitair. Dat wil zeggen hij wordt niet koud of warm van met wie hij omgaat, de kringen waarin hij opereert: Koning, Keizer, Admiraal, Popla kennen ze allemaal! Abuna lijkt wars te zijn van rangen en standen. Hij gaat er zich niet anders door gedragen en dat zal in Groningen, Drenthe en Friesland zeer goed werken: doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.”
Bron: EWTN.LC | SHPK
Gerelateerd