Hoe rouw en genade tot een beweging voor alleenstaande katholieke vrouwen leidde

19 augustus 2025 – Foto: UVgreen/Shutterstock

Philadelphia, Pa., 06:00 uur (CNA).

Aurora Pomales herinnert zich nog steeds de gevoelens nadat haar grootmoeder was overleden.

Het verdriet was echt en verwarrend. Tenslotte was het haar grootmoeder die haar had geleerd hoe ze moest bidden, hoe ze van de Mis kon houden en hoe ze katholiek kon zijn, zelfs toen zijzelf zich van de Kerk had losgemaakt.

“Ik herinner me dat ik wakker werd en dacht: OK,” zei Pomales. “Ik moet vandaag naar de biecht gaan. Ik moet mijn rozenkrans gaan bidden. Ik moet weer naar de Mis gaan.”

Die stille beslissing markeerde het begin van haar terugkeer naar het katholieke geloof — een proces dat haar uiteindelijk zou leiden tot het opzetten van een missie gericht op het bedienen van een vaak over het hoofd geziene groep: alleenstaande katholieke vrouwen.

Gezegende Emilina, de missie die Pomales oprichtte, is genoemd naar een weinig bekende twaalfde-eeuwse Franse heilige, Emilina van Boulancourt, die de patrones is van alleenstaande katholieke lekenvrouwen. De missie werd speciaal opgericht voor vrouwen die single zijn, niet getrouwd of verloofd, niet in het religieuze leven, maar die desalniettemin streven om volledig voor Christus te leven.

Pomales’ inspiratie kwam voort uit haar eigen ervaring. Als alleenstaande vrouw die terug wilde keren naar de Kerk, begon ze op zoek te gaan naar gemeenschap — maar alles wat ze vond leek bedoeld te zijn voor echtgenotes, moeders of vrouwen die zich voorbereidden op het huwelijk.

“Ik had het gevoel dat ik mezelf nergens terugzag,” zei ze. “Ik probeerde dichter bij God te komen, maar het was eenzaam.”

Dit werd versterkt toen ze lid werd van een online katholieke groep en voorstelde om content te maken voor alleenstaande vrouwen. De oprichter van de groep reageerde: “Nou, hoe zou content voor alleenstaande vrouwen er dan überhaupt uitzien?”

“Toen viel het kwartje voor mij,” zei Pomales. “Ik voelde me niet alleen eenzaam — ik had het gevoel dat niemand zelfs maar ruimte voor ons wilde maken.”

In plaats van weg te lopen, stapte ze naar voren met een missie gebaseerd op haar eigen ervaring.

Van hartzeer naar genezing

Pomales’ terugkeer naar de Kerk was niet onmiddellijk of makkelijk. Ten tijde van het overlijden van haar grootmoeder in 2020 zat ze in een serieuze romantische relatie — een relatie die niet overeenkwam met haar groeiende verlangen naar Christus.

“Ik dacht dat dat mijn relatie voor altijd zou zijn,” zei ze. “Maar ik voelde me heen en weer getrokken: Blijven in deze relatie die me van de Heer wegtrekt, of het verbreken en met Jezus meelopen.”

Ze koos voor Christus. Maar de prijs was hoog.

“Hoewel ik blij was om terug in de Kerk te zijn, was het erg eenzaam,” zei Pomales.

Het was echter de basis van haar grootmoeder die het mogelijk maakte om dit nieuwe pad te bewandelen, zei ze. Die basis en de vragen die het opriep, leidden ertoe dat ze begon te dromen van iets meer — iets dat vrouwen zoals zij zou kunnen dienen.

“Ik wist dat er andere vrouwen waren die die basis misschien niet hadden, en als ze zich niet welkom voelden, zouden ze misschien gewoon weggaan,” zei ze.

Het keerpunt kwam toen de parochievicaris van haar parochie, St. Helena in Philadelphia, haar aanspoorde om het Given Forum bij te wonen, een nationaal leiderschapsevenement voor jonge katholieke vrouwen.

Kort daarna begon ze met het uitwerken van het concept voor Gezegende Emilina. De heilige vrouw was ooit afgewezen door een religieuze orde maar zette haar leven als heilige, vrijgezelle vrouw voort met diepe gebeden en boetedoening. Emilina liep op blote voeten in de sneeuw, leverde haar lijden op voor de Kerk en werd bekend vanwege haar gave van profetie.

“Ik ben nu helemaal weg van haar,” zei Pomales lachend. “Ze is eigenlijk alles wat ik wil zijn. Ze haalde het beste uit haar vrijgezelschap — niet als een plan B, maar als een roeping.”

De groep Gezegende Emilina biedt retraites, maandelijkse bijeenkomsten, lokale pelgrimstochten en eenvoudige evenementen zoals “paint and sip”-avonden. De missie staat open voor alleenstaande katholieke vrouwen van alle leeftijden en achtergronden.

“Te vaak zijn we alleen, dus het idee van Gezegende Emilina is vrouwen te helpen beseffen dat je vrijgezellenbestaan je pad naar heiligheid kan zijn,” zei Pomales.

Een stille getuige, een groeiende beweging

Pomales’ zus Jeannine Days zei dat ze haar jongere zus heeft zien opgroeien van een stil, fantasierijk kind tot een zelfverzekerde vrouw die niet bang is om leiding te geven.

“Ze was altijd erg verlegen, heel slim. En nu is ze echt tot bloei gekomen,” zei Days. “Ze is zorgzaam, zacht, eerlijk — en gepassioneerd. Ze houdt echt van de Heer en wil anderen naar Hem toe brengen.”

Days, die zelf kinderen heeft, zei dat Pomales niet alleen hoop brengt aan de vrouwen in haar missie, maar ook aan hun families.

“Mijn dochters kijken tegen haar op, en bij de vrouwen van Gezegende Emilina — je ziet de vonk die tussen hen ontstaat,” zei Days. “Dat moment waarop ze beseffen: ‘Ik ben niet alleen.’ Dat is de Heilige Geest.”

Een toekomst voor de Kerk — en voor hoop

Pomales droomt ervan Gezegende Emilina landelijk en zelfs internationaal uit te breiden.

“Ik denk dat de toekomst van de Kerk in de capabele handen ligt van alleenstaande katholieke vrouwen,” zei ze. “We hebben tijd. We hebben energie. We kunnen dienen.”

Maar meer dan dat wil ze dat vrouwen weten dat vrijgezel zijn geen troostprijs is.

“Er is zoveel retoriek over wat een katholieke vrouw zou moeten zijn — getrouwd met veel kinderen, of in een klooster,” zei ze. “Maar er zijn vrouwen die daaraan niet voldoen, en we moeten stoppen met ze het gevoel te geven dat ze falen.”

Ze herinnert zich een moment vroeg in haar reis, toen ze door een katholiek vrouwenforum scrollde en een bericht zag van een alleenstaande vrouw in de dertig.

“Ze schreef: ‘Ik heb gewoon iemand nodig die me vertelt dat ik niet faal als katholieke vrouw.’ En ik dacht: dit is waarom ik dit doe. Dat zou niet als falen moeten voelen.”

Via Gezegende Emilina wil ze dat vrouwen weten dat hun vrijgezellenbestaan niet alleen geldig is, maar heilig — en een kans. “Dit is de tijd waarin we het dichtst bij de Heer kunnen zijn, en je hebt die tijd om aan je gemeenschap te geven,” zei ze.

Pomales hoopt ook dat haar verhaal over het opzetten van een nieuwe organisatie anderen zal inspireren om risico’s te nemen en hun eigen weg te vinden.

“Deze ervaring heeft me geleerd dat in die momenten waarop je het gevoel hebt dat je er niet bij hoort, dat eigenlijk de Heer is die je roept om die ruimte te maken voor mensen zoals jij,” zei ze.

Voor meer informatie, neem contact op met Aurora Pomales via blessedemilina@gmail.com of op Facebook.

Dit verhaal werd voor het eerst gepubliceerd door Catholic Philly en is met toestemming herdrukt door CNA. Het maakt deel uit van “Faces of Hope,” een serie verhalen en video’s van het aartsbisdom Philadelphia “die het werk belichten van degenen die de Katholieke Kerk in Philadelphia de grootste kracht voor het goede in de regio maken.”