Geestelijke woorden uit Vlaanderen – 23 dagen priester – RoepingenZondag

HomeAha Vlaams voorbeeldGeestelijke woorden uit Vlaanderen - 23 dagen priester - RoepingenZondag

Roepingen Zondag – 23 dagen priester – Geestelijke woorden uit Vlaanderen

Pastoor Andy Penne | Holsbeek | 8 mei 2021

Daags voor het weekend van Roepingenzondag is in een ziekenhuis in Rome priester Livinius Esomchi Nnamani overleden. Drieëntwintig dagen is hij priester geweest. Hij was 20 jaar toen hij in zijn thuisland Nigeria intrad in de religieuze orde van de Moeder Gods. Kort na zijn eerste geloften werd hij ziek, leukemie. Het werd een jarenlange en moeizame weg met heel wat therapieën en behandelingen. Twee jaar geleden stuurden zijn oversten hem naar Rome, vanwege de betere gezondheidszorg maar ook om daar zijn priesterstudies aan de Pauselijke Universiteit van Sint Thomas van Aquino, het Angelicum, verder te zetten. De laatste tijd ging de gezondheid zienderogen achteruit. Livinius lag al een paar maanden in het ziekenhuis en schreef aan Paus Franciscus een brief en vroeg of zijn priesterwijding kon vervroegd worden. De Paus gaf zijn toestemming op 31 maart en daags nadien, op Witte Donderdag 1 april al werd Livinius in het ziekenhuis door een hulpbisschop van Rome, Mgr. Libanori, tot priester gewijd. De beelden van de priesterwijding zijn op Youtube te vinden en zijn ontroerend.

Zie: https://www.youtube.com/watchv=fDSMaiZ4Dk8&ab_channel=CanalJPJ%C3%9ANIOR

Een eenvoudige plechtigheid in het ziekenhuis, met enkele geestelijken uit zijn religieuze gemeenschap en het medisch personeel erbij. Hij ontving de kelk en de pateen, zijn handen werden met het chrisma dat die ochtend door de Paus was gewijd, gezalfd na het wijdingsgebed dat hem, door de genade van de Heer, in een Alter Christus veranderde.

Priester Livinius heeft het ziekenhuis niet meer verlaten. De weinige krachten die hij had gebruikte hij nog om dagelijks vanuit zijn bed de Mis op te dragen en de doctoren en verpleging die dagelijks voor hem en andere patiënten zorgden te zegenen. Zijn altaar was zijn ziekenhuisbed en daar verenigde hij zich met de Lijdende Christus.  Drieëntwintig dagen na zijn priesterwijding, op vrijdag 23 april 2021 is priester Livinius overleden, hij was 31 jaar oud.

Drieëntwintig dagen was hij priester. Vanop een afstand zou je kunnen zeggen dat die priesterwijding weinig zin had want veel sacramenten heeft hij niet toegediend en begeesterende preken heeft hij ook niet gehouden. Maar in die 23 dagen heeft hij wel naar de andere priesters een sterk getuigenis gegeven. In de dagelijkse Eucharistie was hij met Jezus sterk verbonden. Tot de avond voor zijn sterven heeft  hij nog de Eucharistie opgedragen, bijna met zijn laatste krachten. Zijn overste drukte het mooi uit: “Zijn bijzondere vereniging met het offer van Christus leert ons met meer bewustzijn te vieren”.

Die 23-dagen priesterschap van Livinius vraagt ons als priesters of wij ons in het vieren van de Eucharistie bewust zijn dat we ons verenigen met de Lijdende Jezus. Naar allen is dit korte priesterleven en dit intense beleven van de Eucharistie van priester Livinus de vraag of wij ons bewust zijn dat de Eucharistie de tegenwoordig stelling is op onbloedige wijze van het Kruisoffer van Christus. Het is een gedachtegang die we de laatste jaren wat verloren zijn maar die velen, vooral jongeren, gelukkig weer ontdekken…

Verschillende mensen zegden mij in de afgelopen dagen dat God zoiets toch kan toelaten dat iemand die zijn leven gaf aan de verkondiging van Hem dan zo jong moet sterven. Er gebeuren zo regelmatig dingen waarvan we dat kunnen denken: “Hoe kan God nu toelaten dat die mensen die nog zo nodig waren sterven ?”. Ik kan ook niet alles uitleggen. Bepaalde dingen moet je ook niet proberen uitleggen. Wel kun je in die momenten je geloof laten spreken. Bij de priesterwijding begon de bisschop zijn woordje met: “Als priester zul je je bij Jezus voegen…”. Te jong is hij gestorven maar ons paasgeloof zegt ons dat dit niet het einde is van alles. We gaan Hemelvaart vieren. Waar Hij is, daar zullen wij eens thuiskomen. Er kan ons vanalles overkomen maar Zijn liefde blijft ons altijd nabij en eens mogen we bij Hem ook eens thuiskomen. Hoe mooi lezen we het in de brief aan de Romeinen 8,38-39: “Ik ben ervan overtuigd, dat noch de dood noch het leven, noch engelen noch machten, noch wat is noch wat komt, geen macht in den hoge of in de diepte, noch enig ander schepsel, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die in Christus Jezus onze Heer is”.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be

Redactie: We gaan kijken hoe we binnen EWTN Landen meer programma’s kunnen maken samen met Pastoor Andy Penne. Heeft u speciale wensen of ideeën laat het ons weten

 

AANVERWANTE ARTIKELEN
spot_img

Actueel