In een exclusief interview met het Register heeft de emeritus-prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer de toestand van de Kerk in Duitsland en haar “Synodale Weg”-proces aan de kaak gesteld.
Edward Pentin; Interviews; 11 februari 2022
VATICAANSTAD – Gelovige katholieken ondergaan heden ten dage een periode van vervolging, verdrukking en “psychologische terreur” die, op een ongekende manier, afkomstig is uit hun eigen landen die oude christelijke tradities hebben, heeft kardinaal Gerhard Müller opgemerkt.
De Duitse kardinaal maakte deze opmerking in een exclusief interview met het Register op 5 februari, waarin hij een vernietigende aanval deed op de toestand van de Kerk in Duitsland en de “Synodale Weg”, een controversieel meerjarig hervormingsproces dat voortkwam uit de crisis rond seksueel misbruik van geestelijken.
De emeritus-prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer (CDF) zei, dat deze aanvallen op de gelovigen van binnenuit komen uit “geseculariseerde” delen van de Kerk en vaak optreden op de werkplek of op scholen.
Het is nu een “tijd van verdrukking en psychologische terreur,” en orthodoxe katholieken worden “vervolgd; en in sommige landen culmineert dit in martelaarschap,” merkte kardinaal Müller op. “Gewoonlijk komt dit van buitenaf, maar nu komt het van binnenuit, in onze landen die oude christelijke tradities hebben. Het is een nieuwe situatie.”
De woorden van de kardinaal klonken op het moment dat een plenaire vergadering van de “Synodale Weg” afgelopen weekend werd afgesloten.
De deelnemers stemden op die vergadering voor een reeks afwijkende ideeën, waaronder de zegeningen van verbintenissen tussen mensen van hetzelfde geslacht; veranderingen in de Catechismus over homoseksualiteit; de wijding van vrouwelijke priesters; het facultatieve celibaat voor priesters in de Latijnse Kerk; en de betrokkenheid van leken bij de verkiezing van nieuwe bisschoppen.
Zijn opmerkingen volgen op een reeks controversiële uitspraken van Duitse en Europese prelaten in de afgelopen weken. Zo zei kardinaal Reinhard Marx van München op 3 februari dat priesters zouden moeten kunnen trouwen “niet alleen om seksuele redenen”, maar ook om “niet zo eenzaam te zijn”, en kardinaal Jean-Claude Hollerich s.j. van Luxemburg die stelde dat de leer van de Kerk over homoseksualiteit “onjuist” is en moet worden herzien. (Nederlandse vertaling)
Afgelopen maand eisten meer dan 120 homoseksuele kerkmedewerkers in Duitsland de zegening van verbintenissen tussen mensen van hetzelfde geslacht en een wijziging in de arbeidsregels van de kerk – een initiatief dat door de Duitse bisschoppenconferentie werd toegejuicht.
‘Geseculariseerde mensen’
Kardinaal Müller, 74, die van 2002 tot 2012 bisschop was van Regensburg, Duitsland, zei dat veel van degenen die dergelijke afwijkende standpunten propageren “geseculariseerde mensen” zijn die “de naam ‘katholiek’ willen houden, om in het instituut te blijven en het geld te pakken, maar ze zullen de leer van het woord van God niet accepteren.”
“Ze relativeren het katholieke geloof, maar blijven bij hun titels: kardinalen, bisschoppen, theologieprofessoren – maar in werkelijkheid geloven ze niet wat de Kerk zegt,” merkte hij op, en hij beschreef zulke mensen als “materialisten”, wier basis van geloof niet in de schepping en de openbaring ligt, maar in pseudowetenschappen.
Evenzo zei hij dat de “LGBT” agenda die velen van hen steunen “totaal idioot is, omdat de neo-gnostische mythologie ervan absoluut tegen de menselijke natuur ingaat, niet alleen in biologische zin, maar ook in filosofische zin”.
Kardinaal Müller, die van 2012 tot 2017 CDF-prefect was, waarschuwde dat de door de Duitse bisschoppen gepropageerde zegening van paren van hetzelfde geslacht “absoluut een godslastering” is, omdat het een “ontkenning is van de constitutie van de mens als man en vrouw, en dan kan er geen zegening zijn.” Ook bestempelde hij het idee, door sommigen in de Duitse kerk geopperd, dat een priester seksuele relaties met vrouwen zou moeten hebben, opdat “ze dan geen jongens nemen”, als “schandalige argumentatie!”
Vasthoudend aan de leer van vorige pausen sloot hij ook met klem een vrouwendiaconaat uit, door te zeggen dat het “sacramentele diaconaat één graad is van een ondeelbare drievoudige orde die niet kan worden overgedragen op vrouwen volgens de blijvende apostolische traditie”.
En toch merkte hij op, dat dit is “waar ze voor stemmen” in de Duitse “Synodale Weg”, verwijzend naar de stemming van 4 februari door de leden van de Duitse synodale vergadering ten gunste van de wijding van vrouwen, ook al “kunnen ze niet stemmen tegen de geopenbaarde waarheid en haar onfeilbare definitie door het kerkelijk leergezag”.
Meer in het algemeen waarschuwde kardinaal Müller voor vastberaden aanvallen op de sacramenten, in het bijzonder het Heilig Sacrament en de heilige wijdingen.
“Niet weinigen ontkennen het offerkarakter van de Eucharistie en de Werkelijke Aanwezigheid,” merkte hij op. “De rol van de priester en de inhoud van het geloof zijn in gevaar.”
Hij voegde eraan toe dat degenen die op deze veranderingen aandringen geen “bovennatuurlijk inzicht” hebben, en dat wat zij vragen in feite een “grote anti-Vaticanum II beweging” is die ingaat tegen Lumen Gentium, (Nederlandse vertaling) de dogmatische grondwet van het Tweede Vaticaans Concilie over de Kerk, en het decreet van het Concilie over het ambt en het leven van priesters, Presbyterorum Ordinis, (Nederlandse vertaling) over de waardigheid van de “priesterlijke roeping en dienstwerk bij het begrijpen van het priesterlijk celibaat.”
Priesterschap als ‘maatschappelijk werker’
Dit zijn dezelfde mensen, zei hij, die “het sacramentele priesterschap willen vernietigen, allereerst door tegen het celibaat te zijn en vervolgens door de bovennatuurlijke instelling van dit sacrament te ontkennen.” Zij zouden het sacramentele priesterschap willen relativeren, voegde hij eraan toe, zodat wat overblijft een “maatschappelijk werker” is, waardoor de identiteit van de priester “uitgehold” wordt en kwetsbaar voor afbraak. Op 4 februari steunde de Duitse “Synodale Weg” ook een oproep om het vereiste van het celibaat voor priesters in de Latijnse Kerk te versoepelen en drong erop aan, dat het onderwerp op een toekomstig oecumenisch concilie aan de orde zou worden gesteld.
Kerkleiders en leken-katholieken die deze anti-katholieke standpunten uitdragen, geloven niet in het Laatste Oordeel, aldus kardinaal Müller.
“Voor hen moet God zichzelf rechtvaardigen.” Maar hij waarschuwde dat het oordeel over hen strenger zal zijn, aangezien zij afvallig zijn geworden. “Als afvallige heeft die persoon meer schuld dan iemand die nog nooit van het katholieke geloof heeft gehoord.”
Hij merkte verder op dat deze andersdenkenden binnen de Kerk geen kritiek zullen hebben op de decadentie van de wereld, noch “durven” ze te zeggen “abortus is kindermoord,” want dan “zullen ze bruut worden aangevallen.”
In plaats daarvan richten ze zich op seksueel misbruik van kinderen, maar misbruiken dat om hun eigen agenda vooruit te helpen, zonder de oorzaken te onderzoeken of aan te dringen op het wijden van priesters die in onthouding kunnen leven. “Ze zeggen dat ze zich schamen voor seksueel misbruik, maar ze zeggen niet welke schade is toegebracht aan de zielen van degenen die misbruikt zijn en aan de misbruiker, en welke schade is toegebracht aan het Lichaam van Christus,” zei hij. “Ze instrumentaliseren mensen; ze hebben geen respect voor mensen. Ze manipuleren jonge mensen, vergieten tranen voor misbruikslachtoffers; maar voor anderen hebben ze geen belangstelling.”
Kortom, hij zei dat hij gelooft dat degenen die veranderingen bepleiten zoals die in de “Synodale Weg” “geen hervormers zijn” maar aansturen op “een vervorming van de Kerk, een secularisatie van het huis van de Drie-enige God.”
En hij zei dat een belangrijk probleem het verlangen is om compromissen te sluiten met de wereld, een onwil om te leven met de spanning van het beleven van het geloof in de sterk geseculariseerde maatschappij van vandaag.
Het doel van veel bisschoppen is om geliefd en gerespecteerd te worden door de maatschappij, zoals in de 19e eeuw, maar hij zei dat ze weten dat ze het geloof niet kunnen veranderen, dus noemen ze hun pogingen om dit te doen “ontwikkeling van de leer” en daarmee “vernietigen en weerspreken ze het geopenbaarde geloof”.
Aanvallen op trouwe prelaten
Gevraagd naar de niet aflatende aanvallen op prelaten zoals kardinaal Rainer Maria Woelki van Keulen, bisschop Rudolf Voderholzer van Regensburg en, recentelijk, paus Benedictus XVI (over beschuldigingen van het verkeerd behandelen van misbruikzaken meer dan 40 jaar geleden, waarvoor de paus emeritus ontkent verkeerd te hebben gehandeld) (Nederlandse vertaling), benadrukte kardinaal Müller dat al deze bisschoppen “de meeste actie ondernamen tegen deze misbruiken,” terwijl andere bisschoppen, algemene vicarissen en anderen die verantwoordelijk waren voor de behandeling van misbruikzaken “grote fouten maakten, maar ze worden niet bekritiseerd omdat ze behoren tot deze ideologische groep van zelfsecularisatie. ”
Kardinaal Müller zei dat hij en andere prelaten zich op een ander “theologisch niveau” bevinden dan hun andersdenkende tegenstanders, die “geen argumentatie hebben, alleen persoonlijke aanvallen en laster.”
Hij stelde dat bijvoorbeeld kardinaal Woelki “op geen enkele manier kan worden verweten” dat hij misbruikzaken verkeerd heeft afgehandeld, “maar dat de meest furieuze lasteraars onder zijn Duitse bisschop-broeders alleen kunnen ontsnappen, omdat de anti-katholieke massamedia aan hun kant staat, samen met geseculariseerde katholieken daarbinnen.”
Veel van deze aanvallen worden opgeklopt door zeer geseculariseerde en anti-katholieke media waarvan de vooroordelen, aldus kardinaal Müller, teruggaan tot de Kulturkampf, het conflict van 1872-1878 tussen de Pruisische regering van Otto von Bismarck en de Katholieke Kerk, geleid door Paus Pius IX.
“Zij nemen standpunten in tegen de natuurwet, en wat zij uiteindelijk niet accepteren is een bovennatuurlijk standpunt: dat de hoogste autoriteit de persoonlijke en liefhebbende God is, en niet wij,” zei hij.
Verder zei hij dat iemand als kardinaal Marx vaak de voorkeur krijgt van de pers omdat “hij de beste promotor is van de doelen die zij willen – de Kerk neutraliseren” en voorkomen dat zij “antwoorden geeft op diepe existentiële vragen”.
Wat nodig is
Vooruitkijkend zei de kardinaal dat het aan paus Franciscus en het college van kardinalen is om in te grijpen en deze prelaten en de “Synodale Weg” te disciplineren voordat het te laat is.
Hij riep de paus ook op om meer Duitse adviseurs te hebben om hem uit te leggen wat er precies aan de hand is. Meer in het algemeen zei hij dat het corrigeren van deze verkeerde leer “alleen kan worden gedaan door het bevorderen van een beter, theologisch geïnformeerd episcopaat,” zoals gebeurde “in de tijd van de Reformatie in Duitsland en in andere landen.”
Intussen bemoedigde hij de gelovige katholieken die voortdurende aanvallen op het geloof te verduren hebben met Jezus’ woorden uit de Bergrede (Mattheüs 5,11):
“Zalig zijt gij, wanneer de mensen u mishandelen en vervolgen en allerlei lasteringen over u uiten, om mijnentwil. Verheugt u en weest blij, want uw loon zal groot zijn in de hemel; zo hebben zij voor mijn tijd de profeten vervolgd”.
Edward Pentin begon zijn verslaggeving over de Paus en het Vaticaan bij Vatican Radio voordat hij de correspondent voor Rome werd voor EWTN’s National Catholic Register. Hij heeft ook verslag gedaan over de Heilige Stoel en de Katholieke Kerk voor een aantal andere publicaties waaronder Newsweek, Newsmax, Zenit, The Catholic Herald, en The Holy Land Review, een Franciscaanse publicatie gespecialiseerd in de Kerk en het Midden Oosten. Edward is de auteur van The Next Pope: The Leading Cardinal Candidates (Sophia Institute Press, 2020) en The Rigging of a Vatican Synod? An Investigation into Alleged Manipulation at the Extraordinary Synod on the Family (Ignatius Press, 2015). Volg hem op Twitter op @edwardpentin.
Keywoorden: | Abortus | Anti-katholieke media | Celibaat | Congregatie van de geloofsleer | Edward Pentin | Duitse Bisschoppen | Duitse Katholieke Kerk | Duitse synodale weg | Genderideologie | Godslastering | Homosexualiteit | Kardinaal Jean-Claude Hollerich s.j. | Kardinaal Gerhard Müller | Kardinaal Reinhard Marx | Kulturkampf | Laatste Oordeel | LGBT Agenda | Lumen Gentium | Matteüs 5 | Misbruikcrises in de kerk | NCRegister | Paus Benedictus XVI | Paus Franciscus | Presbyterorum Ordinis | Priesterschap | Rapport van München | Sacramenten | Secularisatie van het huis van de Drie-enige God | Synodale weg | Verdrukking en psychologische terreur | Vrouwen diaconaat |
Wilt u meer lezen over bijvoorbeeld artikelen geschreven door ‘Edward Pentin’ klik dan hier of gebruik een van de ‘tags’ boven aan het artikel
