‘Ik wilde verschillende punten verhelderen en mijn gezichtspunt als zijn moeder geven. Ik wilde zijn verhaal een authentiek tintje geven”, vertelde Antonia Acutis aan het Register.
Sabrina Ferrisi; Boeken; 30 april 2023 – Antonia Acutis, de moeder van de zalige Carlo Acutis, is nu voor het eerst auteur van een boek met My Son Carlo: Carlo Acutis Through the Eyes of His Mother, uitgegeven door Our Sunday Visitor. Dit boek deelt nieuwe details over het leven van de zalige Carlo: hoe hij tijd doorbracht met zijn familie, schoolervaringen, vakanties en zijn buitengewone geloof dat zich van jongs af aan openbaarde aan iedereen om hem heen.
De heiligheid van de zalige Carlo komt duidelijk naar voren bij het lezen van uitgebreide passages uit zijn notitieboeken. Antonia deelt de overwegingen van haar zoon over de werkelijke tegenwoordigheid van Jezus, het vagevuur, de rol van de Heilige Maagd in de geschiedenis, wat echte bekering is, en de zaligsprekingen, naast vele andere onderwerpen. Het is een boek dat niet overhaast kan worden gelezen. Lezers zullen belangrijke passages onderstrepen, aantekeningen maken in de marge, terugkomen op verschillende passages en tranen afvegen als Antonia haar pijn deelt over het verlies van haar zoon aan leukemie op 15-jarige leeftijd.
Het boek is opvallend omdat de lezer leert over het uiterst gewone leven van de zalige Carlo met zijn honden, katten, vrienden, computerprogrammering en videografie. Dit wordt vervolgens afgezet tegen de vele bovennatuurlijke tekenen uit de hemel die de zalige Carlo tijdens zijn leven en na zijn dood kreeg: communicatie met zijn beschermengel, boodschappen in dromen van de herderskinderen van Fatima en innerlijke woorden van Jezus. Antonia deelt ook vele tekenen die zij heeft ervaren met betrekking tot haar zoon en zijn door God gegeven zending, zoals de eerste keer dat zij in 1995 haar geestelijk leidsman, pater Ilio Carrai, ontmoette, die door velen wordt beschouwd als een tweede Pater Pio. Bij die gelegenheid vertelde pater Carrai aan Antonia dat hij haar al jaren verwachtte en dat Carlo door God was uitverkoren voor een speciale taak.
Carlo Acutis werd op 10 oktober 2020 in Assisi zalig verklaard. Hij is een van de beschermheren voor de komende Wereldjongerendagen in Lissabon, die van 1 tot 6 augustus plaatsvinden.
Zijn moeder sprak deze maand met het Register.
Is dit uw eerste boek? Wat was uw doel met het schrijven ervan?
Ik heb in het verleden veel geschreven, maar dit is de eerste keer dat ik een boek publiceer met mijn naam erop. Ik ben aan dit boek begonnen ter gelegenheid van Carlo’s zaligverklaring. We zagen dat er veel boeken over Carlo verschenen, waarvan sommige gebaseerd waren op de boeken van de postulator (vert.: aanvrager en begeleider zaligverklaringsproces). Verschillende bevatten onnauwkeurigheden. In één boek stond dat Carlo zijn cape ooit aan een dakloze had gegeven. Niemand in Italië heeft sinds de middeleeuwen een cape gedragen! Door dit boek te schrijven wilde ik verschillende punten ophelderen en mijn visie als zijn moeder geven. Ik wilde zijn verhaal een authentiek tintje geven.
Een van de mooiste delen van uw boek is dat u Carlo’s teksten uit zijn notitieboeken met de lezer deelt. Dit had een boek op zich kunnen zijn.
Carlo was zeer diepzinnig. Hij had een ongelooflijk vermogen om te schrijven. Hij was veel volwassener dan de gemiddelde persoon van zijn leeftijd. Hij was veel verder dan de meeste mensen.
Carlo was verliefd op de Eucharistie. Op welke manier ziet u de vruchten van zijn voorbeeld bij jonge mensen als het gaat om de liefde voor de Eucharistie? Wat wilde Carlo dat de mensen wisten over de sacramenten?
Er zijn veel jongeren die het voorbeeld van Carlo volgen. Ze komen samen voor de mis en de eucharistische aanbidding. Ze hebben ook een hernieuwde belangstelling voor eucharistische wonderen, die door de wetenschap zijn bevestigd.
Wat de sacramenten betreft, weten velen niet hoe belangrijk die zijn. Sommige mensen richten zich alleen op de problemen die er in de Kerk zijn, maar ze vergeten zich te richten op de sacramenten, die van oneindige waarde zijn. Carlo riep de mensen op zich de hoofdzaken te herinneren: het belang van de sacramenten, toewijding tot Onze Lieve Vrouwe en verering van Jezus in de Eucharistie. Door deze sacramenten worden we gered.
Het effect van technologie op jongeren, en zelfs op volwassenen, is zeer gecompliceerd. Wat zou Carlo tegen de jeugd van tegenwoordig hebben gezegd over het gebruik van technologie?
Carlo kreeg een PlayStation toen hij 8 jaar oud was. Vrijwel meteen legde hij zichzelf een speeltijd van één uur per week op. Hij had gehoord over klinieken in de VS voor mensen die verslaafd waren aan videogames en die epileptische aanvallen kregen door overmatig spelen. Hij merkte ook dat vrienden van hem hun interesse in het leven begonnen te verliezen door videospelletjes. Hun ogen waren dof geworden.
Technologie, zoals alles, moet evenwichtig worden gebruikt. Het kan goed zijn. Maar als je uit balans raakt in de manier waarop je het gebruikt, kan het gevaarlijk worden, vooral als het gaat om gewelddadige inhoud. Je kunt technologie gebruiken om je gemeenschap te helpen en zelfs om te spelen – maar denk er altijd aan dat God je gadeslaat.
Hoe zit het met de gevaren van pornografie? In uw boek heeft u het over Carlo die schreeuwt tegen vrienden die opscheppen over het kijken naar pornosites.
We hebben het over iets heel gevaarlijks. Het tast de integriteit van je gevoelens aan. Dat wat betreft psychologisch vlak. Vanuit religieus oogpunt is het demonisch.
Pornografie is tegen het evangelie. Het schaadt alle deugden. Het gaat in tegen naastenliefde. Het gaat in tegen rechtvaardigheid. Het is het grootste gevaar dat we vandaag de dag hebben. Volgens een statistiek hier in Italië, kijkt 70% van de kinderen tussen 8 en 16 jaar naar pornosites op het internet.
Carlo hield van God en voelde zich er niet toe aangetrokken. Hij kende de ernst van pornografie. Het beïnvloedt iedereen, zelfs kinderen die op weg zijn om Jezus te volgen. Het beïnvloedt alleenstaanden en getrouwde mensen, maar ook religieuze mensen.
Pornografie is de aanraking van Satan om jonge mensen te perverteren. Kinderen moeten gewaarschuwd worden voor de val van pornografie. Het beschadigt je ziel en geest.
In uw boek spreekt u over het feit dat Carlo veel vrienden had die ver van het geloof afstonden. Hoe dacht hij over hen, en wat kunnen mensen doen om hun geliefden terug te brengen tot het geloof?
Het eerste wat mensen moeten doen is authentieke getuigen worden door de manier waarop ze hun leven leiden. We moeten Jezus volgen. Hij moet in ons zijn. Mensen willen een samenhangend geheel zien. Als mensen inconsequent leven zien, voelen ze zich niet aangetrokken tot het geloof.
We klagen allemaal als we onze verbinding met het internet verliezen. Maar als er geen gebed is, hebben we geen verbinding met de hemel. We vervallen in iets dat acedia (vert.: lusteloosheid) heet, of geestelijke luiheid. Het ontneemt je de wil om te bidden of naar de mis te gaan. Dit is iets heel gevaarlijks. Het treft iedereen en veroorzaakt een middelmatig leven.
Carlo zei altijd dat we in het geestelijk leven altijd moeten groeien en vooruit moeten gaan. Zo niet, dan worden we zoals de vrouw van Lot, die omkeek en een zoutpilaar werd. Als het zaad van het geloof op de grond valt, kan het goede grond vinden of doornen en verstikt worden in zijn groei. Het kan ook op harde grond vallen. Dit overkomt veel mensen. Ze gaan achteruit in hun geestelijk leven. De meeste christenen leiden een middelmatig leven.
Wat was volgens Carlo fundamenteel voor het leiden van een heilig leven?
Een heilig leven leiden vereist een daad van de wil, de hele tijd. Zonder die wil kun je niet heilig zijn. Het doel van ons geestelijk leven is God en onze naaste lief te hebben. Als we dit bereiken, zullen we altijd gelukkig zijn. God zal ons alles in allen zijn.
Het probleem is verlangen. We moeten verlangen naar heiligheid. Kijk naar rijke en beroemde mensen. Velen van hen leven met de verkeerde verlangens. Velen van hen leiden een leven dat niet gelukkig is en een ramp. Hun leven is niet gelukkig.
Jezus leert ons dat we naar God moeten verlangen. Maar de meeste mensen leven hun leven alsof God niet bestaat.
Mensen weten niet dat de sacramenten doeltreffend zijn om de ziel te genezen. Door middel daarvan geeft de Drie-eenheid ons goddelijk leven. De sacramenten hebben een volledige werking op onze ziel. Maar alles hangt af van hoe we ons erbij aansluiten. De sacramenten zijn het meest bovennatuurlijke dat we op deze aarde hebben.
Zou Carlo zeggen dat een heilig leven leiden een keuze is?
God roept iedereen op tot heiligheid, maar het is aan ons om te kiezen tussen God en mammon. Toen God ons volledige vrijheid gaf, was er een risico. Hij schiep ons niet als robots. Wij kunnen door onze wil het goede of het slechte kiezen.
Ons leven moet een voortdurend kiezen zijn met onze wil voor het goede. Ik zou bijvoorbeeld iemand kunnen zijn die als kind begon te vloeken. Er is een daad van de wil nodig om te stoppen met vloeken. Zo niet, dan zal ik mijn hele leven blijven vloeken. We moeten het goede oefenen.
Als we slechte dingen kiezen, kunnen we de tekenen van God in ons leven niet zien. Ons zicht wordt troebel, en we worden omringd door duisternis. We moeten God op de eerste plaats zetten in ons leven.
We moeten authentieke getuigen zijn voor andere mensen.
Veel kinderen zouden prachtige mensen kunnen zijn, maar… hun families geven een slecht voorbeeld. Het doet niemand goed om alle prijzen van de wereld te hebben, maar God niet in je leven te hebben. Je kunt drie Nobelprijzen winnen, maar als je sterft betekenen die prijzen niets als je je hele leven ver van God hebt geleefd en niet goed hebt geleefd.
U zegt in uw boek dat u een optimist bent, ondanks het feit dat er zoveel lijden in de wereld is. Kunt u dat uitleggen?
Ik heb vertrouwen in Jezus. Wie van God houdt, weet dat Jezus voor ons aan het kruis is gestorven. Als ik ziek ben, of iemand in mijn familie sterft, is dat voor mij een lijdensweg. Maar het is ook een gelegenheid om te groeien als ik het kruis aanvaard. Ons kruis is ook onze redding, die ons genade geeft.
We zijn gemaakt naar Gods beeld. Als mensen het kruis niet begrijpen, begrijpen ze de zin van het leven niet.
Carlo zei dat Golgotha ons vroeg of laat allemaal overkomt. We lijden allemaal op een of andere manier, in het klein en in het groot. Als alles goed gaat in ons leven, moeten we ons zorgen gaan maken, want het is het kruis dat ons redt. Het kan ons helpen vrijgeviger en vriendelijker te worden.
Van nature zijn we allemaal egoïstisch. Het zit in onze aard. Maar in ons lijden kunnen we leren meer van anderen te houden.
Als we naar Carlo’s leven kijken, lijkt het alsof hij nooit tijd verspilde.
Jezus liet ons in zijn 33 jaar zien hoe we de tijd konden maximaliseren. Wij mensen verspillen meestal tijd. Carlo zei altijd: Elke minuut die voorbijgaat is een minuut minder om onszelf te heiligen voor God. Het leven is een constante strijd. Carlo zei ook altijd: “Wat heeft een man eraan om duizend gevechten te winnen als hij niet in staat is te winnen van zichzelf en zijn eigen corrupte passies?”
In uw boek schrijft u veel over de deugden en hoe Carlo ze in zijn leven vorm gaf. Wat betekent het om deze deugden te beoefenen?
De Dominicaanse school catalogiseert ongeveer 200 deugden. De drie theologische deugden zijn geloof, hoop en liefde, en de vier kardinale deugden zijn voorzichtigheid, rechtvaardigheid, standvastigheid en matigheid.
Wat betekent het om deze te doorleven? Als iemand een heilige is, gaat het om zijn deugden. Het maakt niet uit of ze wonderen hebben verricht of mystieke ervaringen hebben gehad. De heilige Ignatius Loyola placht te zeggen dat mystieke ervaringen ons geen verdienste geven. Heiligheid bestaat uit op deugdzame wijze leven in de kleine dingen.
Er zijn zoveel voorbeelden van officiële heiligen die nederige nonnen en priesters of leken waren; mensen die aardappelen schillen voor de kost of die als portier werken. Maar ze deden wat ze elke dag deden met liefde. Het is in het dagelijks leven dat we heilig worden. Zelfs een ouder die elke dag naar zijn werk moet en gewone dingen doet, kan een heilige worden.
Mensen denken dat je grote dingen moet doen om een heilige te worden. Moeder Teresa zei altijd dat je niet naar Calcutta hoeft te gaan om de armen te helpen. Calcutta kan pal voor je raam zijn. Het bevindt zich in onze families en op onze scholen. We moeten alles doen wat we kunnen voor de liefde van God waar hij ons geplaatst heeft om te leven.
Hoe gaat het met het heiligverklaringsproces voor Carlo?
Elke dag ontvangen we verhalen van wonderen en gunsten op voorspraak van Carlo. Ik mag niet praten over Carlo’s proces van heiligverklaring, maar ik heb er vertrouwen in dat het zal gebeuren.
Sabrina Ferrisi Sabrina Arena Ferrisi werkt al 17 jaar in de katholieke journalistiek. Vanaf het jaar 2000 deed ze verslag als journaliste over de Heilige Stoel in Rome voor verschillende Amerikaanse katholieke kranten, waaronder Our Sunday Visitor, het National Catholic Register en het Catholic World Report. Ze versloeg de laatste vier jaar van het pausdom van paus Johannes Paulus II. Vanaf 2000 had ze ook haar eigen radioprogramma in het Italiaans voor Radio Maria, waarin ze drie jaar lang commentaar gaf op het nieuws van het Vaticaan. Ze was 14 jaar lang senior staff schrijfster voor Legatus Magazine en schrijft freelance voor het National Catholic Register en Aleteia. Ze woont in New York met haar man en vijf kinderen.
Vertaling: EWTN Lage Landen (AV)
Wilt u meer vertaalde artikelen lezen van ‘Z.Carlo Acutis‘? Klik dan hier. Voor andere onderwerpen gebruik dan de ‘tags’ boven aan het artikel.
Overige keywoorden buiten de ‘tags’: Acedia | Heiligheid | Het belang van de sacramenten | Toewijding tot Onze Lieve Vrouwe | Tijd om ons te heiligen voor God | Verering van Jezus in de Eucharistie |
EWTN Lage Landen: de bronnen van de wereldkerk, het geloof, toegankelijk maken voor het Nederlands taalgebied! Steun ons
230503 | [XLS000] |
