(Note Redactie – denk ook aan het uit balans raken van de verdeling man en vrouw door beleidsmaatregelen als resultaat van bevolkingspolitiek: China Has Nearly 35 Million More Single Men Than Women (newsweek.com) )
Overbevolking is gebruikt als een excuus voor alles, van geboortebeperking tot abortus tot China’s één-kind-beleid.
Jennifer Roback Morse en Don Feder; Commentaren; 1 april 2022
Al tientallen jaren worden we getrakteerd op non-stop propaganda van de “internationale gemeenschap” dat “er te veel mensen zijn.” “Overbevolking,” zeggen ze, is verantwoordelijk voor alles, van armoede tot klimaatverandering tot het verlies van de regenwouden.
Paul Ehrlich voorspelde massale hongersnood in de jaren zeventig in zijn boek De Bevolkingsbom (red., hier: De Bevolkingsexplosie). Overbevolking is gebruikt als een excuus voor van alles, van geboortebeperking tot abortus tot China’s “één-kind” beleid. Maar heel weinig mensen hebben nagedacht over de problemen die veroorzaakt worden door bevolkingsafname. Een dalende bevolking leidt zeer waarschijnlijk tot internationale instabiliteit, aangezien landen proberen meer mensen te krijgen om de banen te vervullen, de infrastructuur te exploiteren en de bejaarden in hun landen te onderhouden. We zijn wellicht juist nu getuige van één voorbeeld van dit probleem: de Russische invasie in Oekraïne.
Rusland heeft mensen nodig. Het huidige bevolkingsaantal bedraagt slechts 146 miljoen, vergeleken met 332 miljoen in de Verenigde Staten. Maar met een bevolking die iets kleiner is dan die van Bangladesh, heeft Rusland de grootste landmassa van alle landen op aarde (6,3 miljoen vierkante mijl).
En het verliest mensen. Het totale vruchtbaarheidscijfer (het aantal kinderen dat de gemiddelde vrouw in haar leven zal krijgen) bedraagt 1.58, tegenover 2.1 voor het vruchtbaarheidscijfer op vervangingsniveau. De bevolking daalt met ongeveer 100.000 per jaar. Maar dat zal mettertijd sneller gaan. Volgens gegevens van de VN had Rusland in 2010 het hoogste aantal abortussen per vrouw in de vruchtbare leeftijd ter wereld.
Door de 43 miljoen inwoners van Oekraïne op te nemen (voordat de vluchtelingenstroom op gang kwam), zou de Russische bevolking met bijna 30% toenemen. Wat het, vanuit Poetins perspectief, nog aanlokkelijker maakt, is dat de Oekraïners etnisch niet te onderscheiden zijn van de Groot-Russen.
Met de demografische winter komt buitenlands avonturisme. Landen, vooral die welke door autoritaire regimes worden geregeerd, zullen in de verleiding komen om naburige bevolkingsgroepen in te lijven die etnisch of raciaal vergelijkbaar zijn met hun eigen bevolking. Naast de Russische invasie in Oekraïne is China een goed voorbeeld. Het éénkindbeleid (dat in 2016 werd beëindigd) heeft het vruchtbaarheidscijfer van het land geruïneerd – nu een bloedeloze 1.3. In een natie met 1,4 miljard mensen werden vorig jaar slechts 10,6 miljoen baby’s geboren, een record dieptepunt en een daling ten opzichte van de 12,2 miljoen in 2019. Demografen zeggen dat het aandeel van de bevolking in de werkende leeftijd tegen 2050 tot de helft kan dalen.
Het percentage Chinezen boven de pensioengerechtigde leeftijd zal in 2050 naar verwachting 39% van de bevolking bedragen. Tegen die tijd zal China’s afhankelijkheidsratio (het aantal mensen onder de 15 en boven de 65 gedeeld door de totale beroepsbevolking) naar verwachting stijgen tot 69,7%, tegen 36,6% in 2015. Dit betekent dat China een verhoudingsgewijs kleinere beroepsbevolking zal hebben die zowel voor de jongeren als voor de ouderen moet zorgen. Er is nu al een tekort aan arbeidskrachten in de Volksrepubliek. Stel je voor hoe China eruit zal zien met steeds minder arbeiders om meer en meer ouderen te onderhouden.
Met de ontvolking zal ook het aanbod van mannen in militaire leeftijd afnemen. De meest geschikte kans op verovering neemt snel af, waardoor Beijing gevaarlijker wordt dan ooit. China’s oude imperialisme ging over territoriale expansie; het nieuwe imperialisme zal over bevolkingsabsorptie gaan.
Wereldwijd is het vruchtbaarheidscijfer in minder dan 70 jaar met bijna 50% gedaald – van 4.7 in 1950 tot 2.4 vorig jaar. Verwacht wordt dat de wereldwijde bevolkingsafname in 2064 zal beginnen.
In elk geïndustrialiseerd land ligt het vruchtbaarheidscijfer al enige tijd onder het vervangingsniveau. De Verenigde Staten zijn van 3.5 geboorten voor de gemiddelde vrouw in 1950 naar 1.78 nu gegaan.
Hoe kwamen we hier terecht?
Voor het eerst in de geschiedenis gebruikt iets minder dan de helft van de wereldbevolking in de vruchtbare leeftijd een of andere vorm van kunstmatige anticonceptie. Wereldwijd vinden er 73 miljoen abortussen per jaar plaats. Dat is meer dan drie keer het aantal militaire doden in de Tweede Wereldoorlog.
Steeds minder mensen trouwen, en steeds meer mensen die trouwen willen geen kinderen. In de Verenigde Staten was in 1978 59% van de 18- tot 29-jarigen (de meest vruchtbare leeftijd) getrouwd, tegen 20% vorig jaar.
In een Pew Research Poll die afgelopen november werd gepubliceerd, zei 44% van de Amerikanen tussen 18 en 49 jaar die geen kinderen hebben, dat ze die niet willen.
Het voor de hand liggende antwoord op de demografische winter is om meer kinderen te krijgen, door grote gezinnen weer in de mode te maken. Degenen die grote gezinnen hebben, zijn over het algemeen gelovige mensen, waaronder traditionele katholieken, evangelische christenen, mormonen en orthodoxe joden (vooral chassidiem). Deze gelovige mensen nemen het allereerste gebod van God in het boek Genesis serieus: “Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt u”.
Paus Franciscus merkte eind vorig jaar op: “We zien een vorm van egoïsme. Mensen willen geen kinderen krijgen. Misschien krijgen ze één kind en niet meer dan dat. En veel echtparen krijgen geen kinderen omdat ze geen kinderen willen. … Maar ze hebben twee honden en twee katten.”
Shmuley Boteach, een orthodoxe rabbi en vader van negen kinderen, schrijft: “Een wereld die zijn onschuld heeft verloren, heeft moeite om wezens te waarderen die onschuldig zijn. Een wereld die egoïstisch is geworden, is verzuurd over het idee van een leven in onbaatzuchtigheid. Een wereld die grof materialistisch is geworden, heeft zich afgewend van het idee van meer afhankelijke mensen die hulpbronnen verbruiken. En een wereld die ten onrechte gelooft dat vrijheid een gebrek aan verantwoordelijkheid betekent, is gekant tegen het idee van behoeftige wezens die je ‘vastbinden’.”
De “Bevolkingsbom” ontplofte nooit. Nu zullen we te maken krijgen met de problemen van vergrijzende bevolkingen en internationale instabiliteit, veroorzaakt door de demografische winter. Vroeg of laat zullen deze problemen voor iedereen duidelijk worden, zelfs voor de meest militante secularisten. En wanneer de geschiedenis van onze tijd wordt geschreven, zullen de mensen zich realiseren dat het alleen de gelovigen waren die het gezonde verstand hadden om het probleem te onderkennen – en de moed om dat aan te pakken.
Jennifer Roback Morse is de oprichter en voorzitter van het Ruth Institute.
Don Feder is de directeur communicatie van het Ruth Institute.
Dr. Jennifer Roback Morse, is oprichter en voorzitter van het Ruth Institute, dat slachtoffers van de seksuele revolutie helpt te herstellen van hun ervaringen en pleitbezorgers te worden voor positieve verandering.
Bron: Once and for All: ‘Overpopulation’ Is a Myth| National Catholic Register (ncregister.com)
