28 oktober 2025 – Ooit een “gewijde” satanische priester, onderging Bartolo Longo een van de meest ingrijpende bekeringen in de recente kerkgeschiedenis. Hij werd op zondag 19 oktober 2025 heilig verklaard op het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad. Foto: Courtney Mares/CNA
Rome Newsroom, 06:00 am (CNA).
St. Bartolo Longo — een voormalige satanistische “priester” wiens opmerkelijke bekering hem ertoe bracht een Heiligdom voor Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans te stichten en devotie tot het gebed te verspreiden — werd op 19 okt. heilig verklaard door paus Leo XIV.
Naast zijn voorbeeld van geloof en Mariadevotie kan Bartolo Longo (Bartholomeus in het Engels) ook een voorbeeld zijn voor mensen die worstelen met hun geestelijke gezondheid, vertelde dominicaan pater Joseph-Anthony Kress aan EWTN News.
Kress, de promotor van de rozenkransorde van de dominicanen, zei dat Longo “blijvend worstelde met geestelijke gezondheid, en bleef worstelen met suïcidale gedachten zelfs na zijn bekering.”
“Als priester heb ik veel mensen gezien die denken dat geestelijke gezondheid geen probleem meer zou moeten zijn na hun bekering,” zei de dominicaan. “Maar [Bartolo Longo] is een geweldig getuige voor iemand die daarmee worstelt.”
Oorspronkelijk geboren in een vroom rooms-katholiek gezin, vervreemde Longo zich van zijn geloof terwijl hij in de jaren 1860 rechten studeerde in Napels — een periode waarin de Katholieke Kerk in Italië oppositie ondervond van een nationalistische beweging die streed voor Italiaanse eenwording. De meeste leiders van de “Eenwordings”-beweging waren vrijmetselaars met sterke anti-katholieke ideeën.
De Katholieke Kerk vocht toen ook tegen de toenemende populariteit van het occultisme, dat in die tijd een sterke aanwezigheid had in Napels.
Longo raakte zelf betrokken bij een satanistische sekte en beweerde uiteindelijk “gewijd” te zijn als satanistische “priester.”
Na jaren van worstelen met angst en depressie, inclusief suïcidale gedachten, spoorde een universiteitsprofessor uit zijn geboortestad, Vincenzo Pepe, hem aan satanisme te verlaten en stelde hem voor aan zijn toekomstige biechtvader, dominicaan pater Alberto Radente.
Onder leiding van Radente, Pepe, religieuze zuster (en nu heilige) Caterina Volpicelli en de vrouw die later zijn vrouw werd, gravin Marianna Farnararo De Fusco, keerde Longo terug naar zijn katholieke geloof.
Een beslissend moment in Longo’s bekering vond plaats in oktober 1872, aldus aartsbisschop Tommaso Caputo van Pompei, Italië.
“Longo kwam aan in Pompeï om zorg te dragen voor de bezittingen van de gravin [De Fusco] en terwijl hij door die straten liep — gevaarlijk vanwege de aanwezigheid van rovers en malaria — voelde hij een innerlijke inspiratie: ‘Als je redding zoekt, verspreid dan de rozenkrans. Het is de belofte van Maria. Wie de rozenkrans verspreidt, wordt gered!’ Die dag beloofde de jonge advocaat zichzelf dat hij die vallei [van Pompeï] nooit zou verlaten zonder eerst het rozenkransgebed te verspreiden,” vertelde Caputo aan CNA’s Italiaanstalige nieuwspartner, ACI Stampa.
“Het begon allemaal die dag,” vervolgde de bisschop. “Longo begon met het onderwijzen van de boeren; hij renoveerde daarna de kleine parochiekerk van de Heilige Verlosser en besloot, op advies van bisschop Giuseppe Formisano van Nola, Italië, een nieuwe kerk te bouwen gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans — deze kerk werd het Heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Pompeï.”
Kress zei dat Longo, ondanks dat hij het occultisme had verlaten, bleef worstelen met zijn geestelijke gezondheid: Telkens als hij “op het randje van wanhoop stond, herinnerde hij zich de belofte van onze gezegende Moeder aan Sint Dominicus dat wie de rozenkrans bevordert gered zal worden. En dus waren het de beloften die hem genoeg hoop gaven om door die donkere momenten heen te volharden.”
Na zijn bekering “ging Longo zelfs terug naar de exacte plaatsen waar hij had deelgenomen aan deze occulte activiteiten,” zei Kress. “En nu, stevig geworteld in zijn geloof en zijn devotie tot de gezegende Moeder, ging hij staan tegen deze occulte praktijken, seances en dergelijke, met een rozenkrans in zijn hand, claimde hij deze momenten voor de gezegende Moeder en moedigde hij allen die deelnamen aan hun verleden af te wijzen, hun manieren af te wijzen en zich tot de gezegende Moeder te wenden voor bescherming en geluk.”
Longo, die in 1871 lid werd van de Derde Orde der Dominicanen, “is vandaag zeer relevant, want na zijn bekering leefde hij zijn leven diep geworteld in het Evangelie,” zei Caputo.
Drie jaar nadat hij voor het eerst de goddelijke inspiratie had ontvangen om de devotie tot de rozenkrans te verspreiden, ontving Longo het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans dat het middelpunt werd van het katholieke heiligdom in Pompeï.
Het beeld “was een versleten, beschadigd doek. Het arriveerde in Pompeï op een bescheiden mestkar, maar volgens de man die we nu herkennen als een ‘apostel van de rozenkrans,’ die meteen ontmoedigd was door de staat van het icoon, werd het iedere dag mooier,” vertelde Caputo.
De bisschop van Pompeï herinnerde ook de vele evangelische en liefdadigheidswerken in de stad door Longo en zijn vrouw, waaronder de stichting van een meisjesweeshuis en instellingen voor kinderen van gevangenen.
“Rond het heiligdom, waarvan de eerste steen werd gelegd op 8 mei 1876 en dat werd ingewijd in 1891, verrezen wegen, pleinen, voorzieningen, een tramlijn, het treinstation, het postkantoor en arbeiderswoningen. Longo deed veel, maar hij beschouwde zichzelf altijd evangelisch als een ‘nutteloze dienaar.’ Voor hem was alles het werk van Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans en haar krachtige voorspraak,” zei Caputo.
“Aan de basis van elke prestatie, aan de fundering van het werk in Pompeï, stond altijd de heilige rozenkrans, een prachtige synthese van het Evangelie, contemplatie van het gezicht van Christus de Verlosser door de ogen van de hemelse Moeder,” voegde hij toe.
Longo stierf in Pompeï in 1926. Zijn laatste woorden waren: “Mijn enige verlangen is Maria te zien die mij gered heeft en die mij zal redden uit de klauwen van Satan.”
“Zelfs vandaag herinnert alles in Pompeï ons aan zijn naam en zijn leer,” zei Caputo.
Veronica Giacometti, verslaggever voor ACI Stampa, het Italiaanstalige nieuwsplatform van CNA, droeg bij aan dit verslag.
Gerelateerd
