De ‘geest van de synode’ stoppen voordat hij begint @NCRegister

HomeInternationaal Katholiek NieuwsDe 'geest van de synode' stoppen voordat hij begint @NCRegister

EDITORIAL: Degenen die proberen de Synode over Synodaliteit uit te buiten, beginnen gebruik te maken van een tactiek die werd gebruikt door post-Vaticanum II agitatoren; hun methoden moeten aan de kaak worden gesteld en afgewezen voordat ze van start gaan.

 

Hoofdredactie; hoofdredactioneel commentaar; 17 februari 2023

Beginnend met een profetische openingspreek van aartsbisschop Jan Graubner van Praag, en met sterke bijdragen van afgevaardigden uit Polen, Ierland en elders, maakte een aantal deelnemers duidelijk dat de ontwrichtende visie op synodaliteit die door activisten, de media en zelfs sommige geestelijken is gepropageerd, niet strookt met het aanvoelen van de gelovigen en de authentieke leer van de Kerk.

Maar vertel dat maar niet aan degenen die pleiten voor bestuur door leken, de wijding van vrouwen en de inzegening van seksuele relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht. In hun ogen zal de Synode over Synodaliteit ofwel de resultaten opleveren die zij wensen – of het is geen echte synode.

Neem als voorbeeld een essay van Julia Knop, een Duitse theologe en aanhanger van de controversiële Synodale Weg in haar thuisland. Geschreven tijdens de vroege fasen van de Praagse bijeenkomst, toen duidelijk werd hoe wijdverbreid de oppositie tegen de Duitse synodaliteit eigenlijk was, schreef Knop dat de continentale vergadering niet “echt synodaal” was. Waarom? Omdat de bisschoppen, in overeenstemming met hun apostolisch mandaat, de besproken ideeën “uiteindelijk” zouden beoordelen volgens de ‘deposit of faith’ (vert.: geloofsgoed, overgeleverde geloofswaarheden), en omdat de discussie zich zou richten op synodaliteit en niet op “hervormingsimpulsen”, d.w.z. veranderingen in de kerkelijke leer en discipline.

Daarentegen “spreekt [De Heilige Geest] de taal van het volk,” schreef Knop. “Hij kan niet getemd worden, noch in minuten van stilte, noch in bisschoppelijke zelfreflectie. Hij waait waarheen hij wil.”

Knops beschrijving van een synodale “Geest” die de door God gegeven constitutie van de Kerk tart, is niet van een geest die “Heilig” is, maar in plaats daarvan tegelijkertijd gnostisch en werelds. Hij is ook volledig voorspelbaar.

Een soortgelijke strategie werd gebruikt in de nasleep van het Tweede Vaticaans Concilie door geestelijken en theologen die hadden aangedrongen op een radicale breuk met de pre-conciliaire Kerk, maar daar niet in slaagden. In plaats van de feitelijke teksten die formeel door het Concilie waren aangenomen, opgebouwd door de feitelijke synodale besprekingen van de Concilievaders, lobbyde deze groep voor veranderingen op basis van een vage “Geest van Vaticanum II” – wat het Concilie zogenaamd had willen zeggen, maar niet echt heeft gezegd – waarvan zij natuurlijk de belangrijkste uitleggers waren.

Zoals Knops essay aangeeft, is deze logica vandaag opnieuw aan het werk, in de vorm van een impliciete “Geest van de Synode”. Bisschop Georg Bätzing, voorzitter van de Duitse Bisschoppenconferentie, legt er zeker de basis voor en bekritiseert zelfs paus Franciscus’ begrip van synodaliteit als zijnde niet “het soort dat levensvatbaar is in de 21e eeuw”.

Zelfs kardinaal Robert McElroy draagt misschien bij aan deze dynamiek. De prelaat uit San Diego verklaarde onlangs dat, onder meer, de wijding van vrouwen geen leerstellige obstakels kent en duidelijk door de synode moet worden veiliggesteld – ondanks dat dit duidelijk niet in lijn is met de theologen die feitelijk door de paus zijn aangesteld om de kwestie te beoordelen. Met verklaringen als deze wordt de kloof tussen verwachtingen en werkelijkheid groter, evenals de kans op oproepen om de “geest van de synode” te volgen wanneer deze heterodoxe hervormingen onvermijdelijk mislukken.

De boodschap van de “geest van de synode” is iets waar alleen ware zieners als Knop en bisschop Bätzing toegang toe zullen hebben – maar men kan erop vertrouwen dat deze “onvoorspelbare” geest voorspelbaar zal oproepen tot wijding van vrouwen, bestuur door leken en de normalisering van seksuele relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht.

Geholpen door een al te gewillig medialandschap heeft de “Geest van Vaticanum II” de ware leer van het Concilie verdraaid en verwarring en instabiliteit veroorzaakt in het leven van de Kerk voor de komende decennia. Of degenen die vandaag de dag de Synode over Synodaliteit willen uitbuiten nu wel of niet de “geest van de Synode” bij naam noemen, hun waarschijnlijke beroep op de logica ervan zou door katholieken van meet af aan veroordeeld moeten worden en bestreden.

Keywoorden:  Aartsbisschop Jan Graubner | Bisschop George Bätzing | Europese continentale vergadering Synodale weg Praag 2023 | Hoofdredactie NCRegister | Kardinaal Robert McElroy | Synode over synodaliteit |

AANVERWANTE ARTIKELEN
spot_img

Actueel