13 oktober 2025 – Menigten kijken naar het Wonder van de Zon dat plaatsvond tijdens de verschijningen van Onze-Lieve-Vrouw van Fátima in 1917. Foto: Publiek domein
CNA-personeel, 04:00 uur (CNA) – 13 oktober 1917 markeerde de laatste mariale verschijning in Fátima en de dag waarop duizenden mensen getuige waren van het wonder van de dansende zon — een wonder dat het toen overheersende geloof verbrijzelde dat God niet langer relevant was.
Marco Daniel Duarte, theoloog en directeur van de musea van het Heiligdom van Fátima, deelde met CNA de impact die het wonder van de zon had tijdens die dagen in Portugal.
Als men in die periode filosofieboek opende, zou men waarschijnlijk iets lezen wat leek op het concept van de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche, die eind 1800 met kracht stelde dat “God dood is.”
Ook in Portugal in 1917 verkeerde het merendeel van de wereld in oorlog. Terwijl de Eerste Wereldoorlog door Europa woedde, kon Portugal zijn aanvankelijke neutraliteit niet handhaven en sloot zich aan bij de geallieerden. Meer dan 220.000 Portugese burgers stierven tijdens de oorlog, duizenden door voedseltekorten en nog duizenden door de Spaanse griep.
Enkele jaren daarvoor had een revolutie geleid tot de oprichting van de Eerste Portugese Republiek in 1910 en werd een nieuwe liberale grondwet opgesteld onder invloed van de vrijmetselarij, die probeerde het geloof uit het openbare leven te verdrijven. Katholieke kerken en scholen werden in beslag genomen door de overheid, het dragen van geestelijken in het openbaar, het luiden van kerkklokken en het vieren van openbare religieuze festivals werden verboden. Tussen 1911 en 1916 werden bijna 2.000 priesters, monniken en nonnen vermoord door anti-christelijke groepen.
Dit was de achtergrond waartegen, in 1917, een vrouw die men geloofde dat de Maagd Maria was, verscheen aan drie herderskinderen — Lucia dos Santos, 10, en haar neven Francisco en Jacinta Marto, 9 en 7 — in een veld in Fátima, Portugal, met verzoeken tot het bidden van de rozenkrans, tot offers voor zondaars, en een geheim over het lot van de wereld.
Om te bewijzen dat de verschijningen waar waren, beloofde de vrouw aan de kinderen dat ze tijdens de laatste van haar zes verschijningen een teken zou geven zodat mensen in de verschijningen en haar boodschap zouden geloven. Wat er op die dag gebeurde — 13 oktober 1917 — staat bekend als het “Wonder van de Zon,” of “de dag dat de zon danste.”
Volgens verschillende verslagen verzamelde een menigte van zo’n 70.000 mensen — zowel gelovigen als sceptici — zich om het beloofde wonder te zien: De regenachtige lucht klaarde op, de wolken verdwenen, en de grond, die nat en modderig was van de regen, droogde op. Een transparant waas trok over de zon, waardoor het gemakkelijk was om ernaar te kijken, en er werden multicolor lichtstralen verspreid over het landschap. De zon begon toen te draaien, tuimelend aan de hemel, en leek op een gegeven moment naar de aarde af te buigen voordat hij weer terugsprong naar zijn plaats in de lucht.
Het verbluffende evenement was een directe en zeer overtuigende tegenstelling met de atheïstische regimes van die tijd, wat blijkt uit het feit dat de eerste krant die het wonder op een hele voorpagina berichtte, een anti-katholieke, vrijmetselaarskrant in Lissabon was, genaamd O Seculo.
Het wonder van de zon werd door de mensen begrepen als “de zegel, de garantie, dat die drie kinderen werkelijk de waarheid spraken,” zei Duarte.
Zelfs vandaag de dag “verandert Fátima de perceptie van God bij mensen,” omdat “een van de belangrijkste boodschappen van de verschijningen is dat, zelfs als iemand zich van God heeft afgekeerd, God aanwezig is in de menselijke geschiedenis en de mensheid niet in de steek laat.”
Dit verhaal werd voor het eerst gepubliceerd op CNA op 12 oktober 2017 en is bijgewerkt.
Gerelateerd
