Paus Leo XIV spoort gewijde personen aan ‘honger te hebben naar heiligheid’

9 oktober 2025 – Paus Leo XIV begroet de aanwezigen bij de Mis voor het Jubileum van het Geëngageerde Leven op het Sint-Pietersplein in het Vaticaan. Foto: Vatican Media

Vaticaanstad, 15:01 u. (CNA).

Paus Leo XIV vierde donderdag de Mis op het Sint-Pietersplein ter gelegenheid van het Jubileum van het Geëngageerde Leven.

Sinds woensdag nemen religieuzen, monniken en contemplatieven, leden van seculiere instituten, gewijde maagden, kluizenaars en leden van diverse instituten wereldwijd deel aan het jubileum, dat donderdagmiddag werd afgerond.

‘Gooi jezelf als kinderen in de armen van de Vader’

Na het begroeten van alle jubileumdeelnemers begon de Heilige Vader zijn homilie met een bezinning op de woorden uit het Evangelie van Lucas: “Vraag en het zal je gegeven worden; zoek en je zult vinden; klop en er zal voor je opengedaan worden” (Lc 11:9). Met deze woorden legde hij uit: “Jezus nodigt ons uit om vol vertrouwen tot de Vader te wenden in al onze behoeftes.”

In het bijzonder richtte de paus zich tot de geconsacreerden en herinnerde hen eraan dat “het leven naar de geloften betekent jezelf toevertrouwen als kinderen in de armen van de Vader.”

In dit opzicht benadrukte hij dat “vragen” betekent erkennen, in armoede, “dat alles een gave van de Heer is en dankbaar zijn voor alles”; “zoeken” betekent zich openen, “in gehoorzaamheid, om iedere dag het pad te ontdekken dat we moeten volgen om heiligheid te bereiken, volgens Gods plan”; en “kloppen” betekent aan de broeders vragen en aanbieden “de gaven die met een zuiver hart ontvangen zijn, daarbij ernaar strevend iedereen met respect en vrijgevigheid lief te hebben.”

Daarna spoorde Paus Leo XIV hen aan de onbaatzuchtigheid van hun roeping te herinneren, “beginnend bij de oorsprong van de congregaties waartoe zij behoren tot het huidige moment, vanaf de eerste stappen van hun persoonlijke reis tot nu toe.”

Zo herinnerde hij hen eraan dat God “ons van meet af aan heeft gewild en gekozen” en dat het essentieel is “terug te kijken op het eigen leven, te herinneren en te voelen wat de Heer door de jaren heen heeft gedaan om talenten te vermenigvuldigen, het geloof te versterken en te zuiveren, en de liefde meer vrijgevig en onbaatzuchtig te maken.”

Hij verduidelijkte dat dit soms onder vreugdevolle omstandigheden plaatsvond, soms via moeilijker te begrijpen wegen, “en zelfs door de mysterieuze smeltkroes van het lijden,” maar dat het altijd “in de omarming van die vaderlijke goedheid was die zijn handelen in ons en door ons kenmerkt, ten bate van de Kerk.”

‘De Heer is alles’

In deze context bevestigde hij dat God de volheid en betekenis van ons leven is: “De Heer is alles. Hij is alles op verschillende manieren, als schepper en bron van het bestaan, als liefde die roept en uitdaagt, als kracht die tot zelfgave drijft en aanspoort.”

“Zonder Hem bestaat niets, heeft niets betekenis, is niets de moeite waard, en jullie ‘vragen’, ‘zoeken’ en ‘kloppen’, zowel in het gebed als in het leven, verwijst naar deze waarheid,” merkte hij op.

Zoals gebruikelijk in zijn homilies riep Paus Leo XIV Sint Augustinus aan om de geconsacreerden te herinneren “aan de noodzaak van het oneindige dat in het hart van iedere man en vrouw in deze wereld woont.”

Juist daarom stelde hij dat de Kerk hen de taak toevertrouwt om, door zichzelf van alles te ontdoen, “levende getuigen te zijn van het voorrang van God in hun leven, en zo goed mogelijk ook de andere broeders en zusters die ze ontmoeten te helpen om hun vriendschap met Hem te cultiveren.”

Hij bevestigde ook dat “de geschiedenis ons leert dat genereuze impulsen van liefde altijd voortkomen uit een ervaring van God,” zoals het geval was bij het leven van de stichters.

Als reactie op de huidige tendens van mensen die beweren dat het “nutteloos is God te dienen”, legde de paus uit dat dit “een denkwijze is die leidt tot een ware verlamming van de ziel, waarbij men tevreden is met een leven vol vluchtige momenten, oppervlakkige en sporadische relaties, voorbijgaande trends — die het hart leeg achterlaten.”

“Om werkelijk gelukkig te zijn, heeft de mens deze dingen niet nodig, maar consistente, duurzame en solide ervaringen van liefde,” stelde hij.

Tot slot reflecteerde de Heilige Vader over de eschatologische dimensie van het christelijk leven, “die wil dat wij ons inzetten voor de wereld maar tegelijkertijd voortdurend op de eeuwigheid gericht blijven.”

Geconsacreerd als getuigen van ‘toekomstige goede dingen’

In dit verband citeerde hij het Tweede Vaticaans Concilie, dat zegt dat “geconsacreerde personen op bijzondere wijze geroepen zijn getuigen te zijn van ‘toekomstige goede dingen’.”

De paus merkte op dat de Heer, aan wie zij alles gegeven hebben, “hen heeft beantwoord met zoveel schoonheid en overvloed,” en hij spoorde hen aan dit te koesteren en te cultiveren, daarbij de woorden van Paulus VI indachtig: “Behoudt de eenvoud van het minst van het Evangelie.”

“Weet het te vinden in de meest intieme en hartelijke relatie met Christus of in direct contact met uw broeders en zusters. Dan zult u ‘de overvloed van vreugde door de werking van de Heilige Geest’ leren kennen die behoort aan hen die worden ingewijd in de geheimen van het koninkrijk,” zei hij.

Ten slotte nodigde hij hen uit “waarlijk arm, zachtmoedig, hongerig naar heiligheid, barmhartig, zuiver van hart te zijn; wees degenen waardoor de wereld de vrede van God zal leren kennen.”

Dit verhaal werd voor het eerst gepubliceerd door ACI Prensa, de Spaans-talige nieuws partner van CNA. Het is vertaald en aangepast door CNA.