“Jezus bidt om eenheid en gemeenschap onder mensen, gebaseerd op liefde en waarheid, niet op uniformiteit of het vermijden van meningsverschillen.”
”Jezus sloeg zijn ogen ten hemel en bad. Vader, niet alleen voor deze bid ik, maar ook voor hen die door hun woord in mij geloven, opdat zij allen één mogen zijn, zoals gij in mij en ik in u. Dat zij ook in ons mogen zijn. Opdat de wereld geloven dat gij mij gezonden hebt” (uit: Johannes 17, 20-26)
Zevende zondag van Pasen, 1 Juni 2025 – Mgr Rob Mutsaerts is helder en hartelijk in zijn boodschap. “Wat betekent echte eenheid? Jezus bidt om gemeenschap, niet om uniformiteit. Eenheid die gebaseerd is op liefde, waarheid en overgave. Een krachtig verhaal over verbondenheid, zelfs in onze verschillen. Hij verlangt naar verbondenheid die voortkomt uit overgave en liefde, en niet uit strategie of compromissen.
Lees de volgende uitspraken, wat zeggen die over de eenheid die Christus voorhoudt? Voor de volledige tekst luister naar de podcast of ga naar de transcriptie hieronder.
“Hij bidt, mogen ze alle één zijn zoals hij en de Vader één zijn.”
“God verlangt naar mensen.”
“Liefde met een gebroken hart, liefde die lijdt. En toch blijft.”
Lezingen: Opening: Ps. 27 (26), 7-9 Heer, luister naar mijn bidden en smeken! Naar U gaat mijn hart uit, U wil ik zien; uw gelaat, Heer, wil ik aanschouwen. Verberg mij uw aanschijn niet. Alleluia | Hand., 7, 55-60 Ik zie de Mensenzoon staande aan Gods rechterhand | Ps. 97 (96) 1 en 2b, 6 en 7c, 9 R: De Heer is Koning Hij is de allerhoogste! | Apok.,22, 12-14. 16-17.20 Kom, Heer Jezus | Joh., 17, 20-26 Mogen zij volmaakt één zijn |
Muziek: “God be in my heart” van John Rutter
Transcript van de tekst in de podcast:
Vrienden er is iets ongewoons aan het gewone gebed. Mensen denken vaak dat bidden een soort fluisteren is in de richting van iets heel ver wegs.
Het evangelie van deze zondag… We horen Jezus bidden. Niet mompelend of afwezig, vaag, vurig. Wat vraagt hij daar, vlak voor zijn lijden? Ja, we staan hier vlak voor de kruisdood en Jezus weet dat.
Waar, vraagt hij om? Om macht? Om wonderen? Waar vraag? Nee, hij bidt. Om eenheid. Hij bidt, mogen ze alle één zijn zoals hij en de Vader één zijn. Dat is een hechtere eenheid dan we ons maar kunnen indenken. Eenheid, bedenk dit dus, mensen moeten wel verschillend zijn om één te kunnen zijn. En Jezus vraagt geen uniformiteit, hij vraagt gemeenschap. Geen gelijkvormigheid, Maar liefde want ware eenheid nee, dat is niet een leger waar iedereen in de pas loopt met hetzelfde uniform. Vergelijk het eerder met een orkest met veertig instrumenten, dat toch één harmonische symfonie speelt. Of een koor met tenoren en bassen en sopranen en alte dat toch één harmonisch lied zingt.
En Jezus zegt dan ook nog… Hij bidt om die eenheid… opdat de wereld mogen geloven dat gij mij gezonden hebt. Hij bidt tot de Vader. Wat de wereld zal doen geloven dat in Jezus, is dat gelovigen in liefde en eenheid samenleven. Waar mensen die hun meningsverschillen overstijgen, omdat ze samenvallen in de liefde voor Christus
En dan komt er een wonderlijk slot. Ik wil dat waar ik ben, dat ook zij daar mogen zijn. Hier spreekt geen afstandelijke God, geen abstract principe van orde, maar een geliefde die zijn verlangen uitspreekt. Het is alsof Jezus heimwee heeft naar… Naar ons. God verlangt naar mensen. Christendom het is niet de verhaal over hoe wij God zoeken en proberen te vinden, maar over hoe God ons zoekt, zelfs tot in de dood toe.
En in dit gebed van Jezus zien we die zoektocht in haar hoogste vorm. Jezus bidt niet om een overwinning, maar om nabijheid. Hij bidt niet om gerechtigheid, maar om gemeenschap. En dat, in een wereld die zichzelf verscheurt omwille van het eigen gelijk wat iedereen wil hebben. Jezus gebed is een soort uiting van liefde aan de mensheid, die liever discussieert dan bemint. Het is een oproep om niet minder verschillend te zijn, maar meer verbonden te zijn.
De wereld wil wel eens doen alsof God onverschillig is, want wat zeggen we dan, waarom doet hij niks aan al die ellende in de wereld? Maar hier bidt Jezus, als een vriend die een feest voorbereidt en verlangt dat iedereen aan het feest komt, een hemelse bruiloft waar geen stoel leef mag blijven.
Jezus bidt dan ook dat onze eenheid zal getuigen van ons geloof. Het is die eenheid die aanstekelijk is. Net zoals verdeeldheid niemand zal overtuigen… …want ons geloof in tegendeel. Het christelijk geloof is het meest geloofwaardig… …wanneer het wordt gezien als iets vreemds… Maar ook wenselijk. Ik zeg dat nog een keer, het is meest geloofwaardig als het wordt gezien als iets vreemds maar ook heel wenselijk.
Denk eens aan de eerste christenen die hadden zorg voor weduwen, voor vreemdelingen voor stakken die zichzelf niet konden helpen. Was dat vreemd In die tijd zeker wel ja, want dat deed niemand. Zeker niet als het geen familie was of van een andere stam. Maar mensen vonden het wel mooi, ze gingen ook niet scheiden, de Romeinen trouwden dan ook graag met christenen.
En toen mensen dat zagen vroegen ze zich af waarom doen zij zo en toen kwam de aap uit hun mouw, ja zeker vanwege de Jezus van Nazareth, hij die gestorven en verrezen is en nu zit aan de rechterhand van de vader.
Het koninkrijk van God, waar Jezus het vaak over heeft, dat komt niet door aardigheid, daar hadden het vorige week al over. Zelfs de duivel zelfs Lucifer was goffelijk tot aan hoofdstuk 3, lees het boek Genesis maar op na. Eenheid is niet beleefdheid, wat is het wel? Het is liefde met een gebroken hart, liefde die lijdt. En toch blijft. En die eenheid wordt niet bewerkstelligd door strategie of een beleidsplan, maar door gebed.
Jezus vraagt het niet aan de mensen, maar hij bidt tot de Vader. En eenheid is niet het resultaat van overleg, maar van overgave. En Jezus bidt niet zomaar om een menselijke eenheid… Om het bewaren van de lieve vrede. Nee, hij bidt om een eenheid die geworteld is in de liefde tussen de vader en de zoon. En die liefde is gebaseerd op waarheid.
Vergeet ook dat niet. Je hoort vaak zeggen, laten we elkaar niet teveel tegenspreken, dan krijgen we geen gedoe. Laten we het alleen maar hebben over de dingen waar we het met elkaar over eens zijn. Maar als één het betekent dat we moeten doen alsof geen waarheid bestaat… Dan zijn we geen gemeenschap. Jezus vraagt niet dat we onze meningen verbergen of ons geweten uitschakelen.
Het is niet van, ach, alle meningen doen we bij elkaar, die roeren we door elkaar en dan hebben we oecumene. Nee dat is geen eenheid. Eenheid is pas als je echt overtuigd bent van je eigen geloof en dan aan de slag gaat met anderen. De vraag aan ons vandaag de dag naar aanleiding van dit evangelie is dan ook niet, hoe kunnen we het zo met elkaar eens zijn, nou ja, dat het rustig blijft. Nee, de vraag is eerder, durven we onszelf toevertrouwen aan de waarheid die groter is dan wij.
Want alleen als wij ons leven afstemmen op Christus, de waarheid zelve, zullen we werkelijk één kunnen worden. Laten we alsjeblieft niet streven naar de vrede van het compromis. Want nee, maar naar de vrede van Christus. En laten we bidden zoals hij bad. En laten we geloven dat echte eenheid mogelijk is. Niet omdat we zo eensgezind zijn, maar omdat hij ons trekt in zichzelf, in waarheid en liefde.
+Rob Mutsaerts, Oisterwijk 26/5/2025
250601 | [ XLS000]
